جف کولگن؛ با اشاره به نوسانات قیمت نفت، پیش‌بینی قیمت نفت را کاری دشوار دانست و ادامه داد: اما اگر مجبور به حدس زدن باشم، باید بگویم که به نظر من قیمت نفت پایین‌تر از 35 دلار نخواهد رفت. چراکه به‌صورت گسترده‌ای شاهد خروج تولیدکنندگان پرهزینه هستیم و از طرفی عرضه کاهش خواهد یافت. همچنین انتظار دارم قیمت نفت پایین 100 دلار باقی بماند، زیرا آمریکا در مقابل هرگونه اسباب افزایش قیمت از خود مقاومت نشان می‌دهد چراکه از آن راه می‌تواند عرضه را بالا نگه دارد.
او با اشاره به مقاله اخیر خود «واشنگتن‌پست» به سیاست‌های اوپک در صادرات نفت اشاره کرد و گفت: درواقع، اوپک به‌ندرت بر نرخ تولید نفت اعضای خود تأثیر می‌گذارد. حتی می‌توان گفت که تقریباً هیچ تأثیری بر قیمت، به‌جز در شرایط نادر نمی‌گذارد. درواقع مطالعه ساختار و نقش اوپک در تأثیرگذاری بر جریان نفتی ده‌ها سال اقتصاددانان را به خود مشغول کرده است.
استاد مرکز تحقیقات میان‌رشته‌ای واتسون دانشگاه براون ایالات‌متحده با بیان اینکه نمی‌توان با قطع و یقین از قیمت نفت در آینده سخن گفت، ادامه داد: البته در این پیش‌بینی نمی‌توان اعتمادبه‌نفس بالایی داشته باشم که همه‌ی آن‌ها محقق خواهد شد؛ چراکه قطعاً نوسانات کوتاه‌مدت، می‌تواند این رقم‌ها را از این مرزها خارج کند.
وی با اشاره به مقاله اخیر خود در «Foreign Affairs» در خصوص شیوه‌ی برخورد کشورهای اوپک با جریان نزولی نفت، ادامه داد: در اینجا دو نظریه وجود دارد که اوپک چگونه می‌تواند با این خبرهای بد کنار بیاید. برای نخستین بار است که اوپک بعد از قیمت‌های پایین یک‌ساله‌ی نفت، با این واقعیت مواجه شده است که عربستان سعودی در برابر سایر اعضای اوپک برای اجازه به بازار، به جای تولید، برای تعیین قیمت دست به تخطی برداشته است. عربستان سعودی میلی به کاهش تولید نفت خود ندارد، چراکه باتحمل از دست دادن بسیاری از هزینه فروش خود آن هم در حالی که قیمت‌های بالاتر بیشتر به نفع دیگران، ازجمله تولیدکنندگان غیر اوپک در ایالات‌متحده و جاهای دیگر بوده، تاب آورده است.
وی ادامه داد: اما در حال حاضر، کشورهایی مانند الجزایر، ایران، عراق و ونزوئلا قصد دارند تا سازمان‌دهی دوباره را سامان داده و شهرت خود را به‌عنوان یک کارتل به آن گره‌زده و کارهایی را که لازم است انجام دهند: یعنی محدود کردن عرضه برای افزایش قیمت. اگر چنین اتفاق نیفتد، آژانس بین‌المللی انرژی هشدار داده است، اعضای اوپک باید سری از بودجه‌های سنگین و ناآرامی‌های سیاسی را انتظار داشته باشند.
نویسنده کتاب "تجاوز نفتی: وقتی نفت جنگ را شعله ور می سازد" نظریه دیگر اوپک را حفظ روند تولیدی خود دانست و گفت: نظریه دیگر این است که اوپک هدف و روند تولیدی خود را حفظ کند و شاید حتی آن را افزایش دهد ازآن‌جهت که این سیاست‌های نفتی پذیرای بازگشت مجدد اندونزی پس از یک وقفه هفت‌ساله خواهد بود.
او بابیان اینکه بحران اقتصادی چین تأثیر زیادی بر روی سیر نزولی قیمت نفت داشته است، افزود: ازنظر شواهد تاریخی، هر کشوری که بدهی به‌اندازه چین، با توجه به‌اندازه اقتصاد خود، به وجود آورد به‌احتمال‌زیاد باید با بحران اقتصادی سنگینی مواجه شود؛ بنابراین به نظر می‌رسد که آن‌ها حداقل در چند سال پیش رو با چنین بحرانی دست‌وپنجه نرم کنند. بروز بحران اقتصادی چین، فشار زیادی را در سیر نزولی قیمت نفت ایجاد کرده است. شاید به همین دلیل است که می‌توانیم افت روند رو به بالا اخیر از ژانویه 2016 را شاهدی بر این موضوع بدانیم.