امیر جعفرزاده درباره خروج انگلستان از اتحادیه اروپا اظهار کرد: مهمترین تاثیری که خروج انگلستان از اتحادیه اروپا دارد، قوت گرفتن احتمال فروپاشی اتحادیه اروپاست.
او توضیح داد: طبق نظریه بازی‌ها، ائتلافی پایدار است که منافع تک تک اعضا درون ائتلاف بیشتر از زمانی باشد که اعضا بیرون از ائتلاف هستند. در گذشته اتحادیه اروپا هم به عنوان یک ائتلاف اقتصادی شکل گرفته بوده است که اعضای آن همکاری‌های گسترده‌ای را با یکدیگر داشتند.
این پژوهشگر اقتصاد کلان همچنین بیان کرد: تا قبل از این، مسئولان اقتصادی کشورهایی که زمزمه‌هایی برای خروج از این ائتلاف داشتند، به طرفداران خروج از اتحادیه اروپا هشدار می‌دادند که خروج از این ائتلاف، به خطر افتادن منافع کشور را به دنبال خواهد داشت و با این توجیه جلوی اقدام برای خروج کشورشان از اتحادیه اروپا را گرفته بودند و به این ترتیب اقدامات مخالفان هرگز به برگزاری همه‌پرسی منجر نشده بود ولی اکنون در انگلستان همه‌پرسی خروج از اتحادیه اروپا برگزار شده و رای آورد. اکنون نیز باید دو تا سال از خروج انگلستان از اتحادیه اروپا بگذرد، تا ارزیابی وضعیت اقتصادی این کشور انجام شود.
این اقتصاددان همچنین بیان کرد: اگر وضعیت اقتصادی انگلستان بدتر نشود و یا بهتر شود، نشان‌دهنده این است که کلیت خروج از اتحادیه اروپا توسط انگلستان برای این کشور منفعت به دنبال داشته است و این سیگنال را به کشورهای دیگر از جمله آلمان خواهد داد که منافع آنها لزوما با خروج از اتحادیه اروپا به خطر نخواهد افتاد و شاید اوضاعشان بهتر شود.
جعفر زاده بیان کرد: در نظر بگیرید که پس از خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، اتحادیه اروپا به رهبری فرانسه و آلمان در تلاش خواهند بود که ثابت کنند وضعیت اتحادیه اروپا بدون حضور انگلستان بدتر نخواهد شد و حتی طرفدار آن خواهد بود که وضعیت انگلستان بدتر شود. ضمن اینکه از این پس انگلستان باید در قرار دادهای بین‌المللی با کشورهای اتحادیه اروپا رقابت کند، در حالی‌که تا کنون با آنها همراه بوده است.
او در پاسخ به این سوال که عمده ترین توجیهات اقتصادی خروج انگلستان از اتحادیه اروپا چه بود، بیان کرد: مسائل مختلفی منجر به برگزاری همه‌پرسی برای خروج از اتحادیه اروپا شد که عمدتا اقتصادی نبودند چون چه راست‌گراها و چه چپ‌گراها و حتی تندروها پذیرفته بودند که خروج انگلستان از اتحادیه اروپا ممکن است منافع اقتصادی آنها را به خطر بیندازد و موضوعات اقتصادی که عمدتا برای خروج انگلستان از اتحادیه اروپا مطرح می‌شد، دلایل قوی نبود. مثلا عده‌ای می‌گفتند که اتحادیه اروپا سالانه هشت میلیارد پوند حق عضویت می‌دهد که می‌شود در خدمات دولتی استفاده شود.
این اقتصاد دان همچنین بیان کرد: از سوی دیگر موافقان خروج از اتحادیه اروپا می‌گفتند آلمان قدرت زیادی پیدا کرده است و ما مجبوریم تصمیماتی که آلمان می‌گیرد بپذیریم در حالی‌که اهالی انگلستان از نظر فرهنگی خود را از آلمانی‌ها بالاتر می‌دانستند.
جعفرزاده مظرح کرد: با این همه مهمترین موضوعی که در بحث خروج از اتحادیه اروپا مطرح شد، بحث مهاجرت‌های افراد از کشورهایی مانند سوریه به اتحادیه اروپا بود. انگلیسی‌ها نگران بودند که مهاجرت این افراد به آلمان در نهایت باعث شود که مهاجران به انگلستان هم بروند و توجیه اقتصادی آنها در این زمینه این است که اگر جلوی مهاجران را نگیریم، آنها به جای مردم انگلستان به اشتغال در این کشور خواهند پرداخت.
او توضیح داد: البته هیچ‌کدام از این توجیهات اقتصادی در نهایت مورد تائید کارشناسان اقتصادی واقع نشده است. چون مثلا در مورد هشت هزار میلیارد پوند به نظر می‌رسد که این موضوع بیشتر اهداف پوپولیستی داشته است. چون خروج انگلستان از اتحادیه اروپا به مراتب خیلی بیشتر است. سال گذشته انگلستان در حدود ۶۵۰ میلیارد دلار واردات و ۴۶۰ میلیارد دلار صادرات داشته است. اکنون حدود ۱۰ درصد از ارزش پوند ریخته است و در حال حاضر ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دلار ضرر کرده است. بررسی سایر موارد هم نشان می‌دهد که ضرر اقتصادی خروج انگلستان از اتحادیه اروپا به مراتب بیشتر است. در مورد مسائل مربوط به اشتغال هم باید بررسی کرد که آیا این مشاغلی که مهاجران در آن اشتغال داشتند، مشاغلی بوده است که خود شهروندان انگلستان حاضر باشند به عهده بگیرند؟
وی همچنین درباره سرنوشت پوند گفت: فعلا پوند و یورو در برابر دلار سقوط کرده است ولی در آینده باید دید که وضعیت اقتصادی انگلستان به چه سویی می‌رود، پوند وقتی سقوط خواهد کرد که در چشم‌انداز اقتصادی انگلستان ابهام وجود داشته باشد. باید دولت جدید روی کار بیاید تا معلوم شود چه تصمیمات اقتصادی خواهد داشت و سرنوشت این تصمیمات چه خواهد بود؟ وضعیت یورو هم به وضعیت اتحادیه اروپا ربط دارد اگر خطر فروپاشی اتحادیه اروپا بیشتر قوت بگیرد، احتمال اینکه قیمت یورو کاهش بیشتری یابد بیشتر است.