آیا قراردادهای بیع متقابل به ایران برمی‌گردد؟
مدیرعامل تازه منصوب شده شرکت ملی نفت ایران گفت، می توان میادین نفتی را از طریق قراردادهای بیع متقابل یا قراردادهای مهندسی، تامین تجهیزات، ساخت و تامین مالی (ای پی سی اف) توسعه داد.
به نقل از رویترز، مقامات ایرانی در حال طرح مجدد ایده استفاده از قراردادهای بیع متقابل برای توسعه میادین نفتی این کشور هستند؛ قراردادهایی که شرکت های نفتی بین المللی آنها را نمی پسندند. طرح این ایده نشان دهنده اختلافات درباره آینده صنعت نفت ایران است.
ایران برای افزایش تولید از ذخایر نفتی اش به پول نیاز دارد، زیرا تولید نفت این کشور به دلیل سال ها تحریم غرب فلج شده است. بخشی از این تحریم ها در ماه ژانویه برداشته شدند.
ایران وعده داده بود که قراردادهای جدید نفتی دارای شرایط انعطاف پذیرتری خواهند بود و به سیستم قراردادی بیع متقابل پایان خواهند داد. شرکت های خارجی می گویند قراردادهای بیع متقابل بازگشت سرمایه محدودی را برای آنها امکان پذیر می سازند و در عین حال هیچ حقی از نفت استخراج شده را به آنها نمی دهند، در حالی که بخش عمده ای از سود تولید نفت نصیب دولت ایران می شود.
اما روز دوشنبه، علی کاردر، مدیرعامل تازه منصوب شده شرکت ملی نفت ایران گفت، می توان میادین نفتی را از طریق قراردادهای بیع متقابل یا قراردادهای مهندسی، تامین تجهیزات، ساخت و تامین مالی (ای پی سی اف) توسعه داد.
کاردر افزود، میادین مشترک با استفاده از نوع جدید قراردادها پیشنهاد خواهند شد، در حالی که در توسعه تعدادی از میادین به شرکت های ایرانی اعتماد خواهد شد.
شرکت های نفتی خارجی و اصلاح طلبان ایرانی احتمالا اظهارات کاردر را به منزله عقب نشینی وزارت نفت تحلیل خواهند کرد.
قراردادهای بیع متقابل که به مدت 20 سال مورد استفاده قرار گرفته، دستمزدی را بابت استخراج نفت به شرکت خارجی پرداخت می کند، اما هیچ حقی به شرکت مذکور برای رزرو ذخایر یا خرید سهام شرکت های ایرانی نمی دهد.
شرکت های بزرگ نفتی نظیر انی ایتالیا و توتال فرانسه گفته اند در قراردادهای قدیمی بیع متقابل پول زیادی از دست داده اند و تحت هیچ شرایطی با شرایط قراردادی جدید به ایران باز نخواهند گشت.
