یک تیر و دو نشان ایرلاین‌های ایرانی با لیزینگ هواپیما
سنگ‌اندازی‌های مداوم جمهوری‌خواهان مخالف توافق هسته‌ای در آمریکا باعث شده مذاکرات ایرلاین‌های ایرانی برای ورود هواپیما به ناوگان بیش از زمان عادی خود طول بکشد، رویه‌ای که شاید طولانی‌تر شدن آن به شرکتهای هواپیمایی ایران نباشد.
زمین گیر بودن حدود ۴۰ درصد از ناوگان هوایی ایران و نیاز مبرم به نوسازی برخی از هواپیماهای فعال در این صنعت باعث شده فرصت به وجود آمده پس از اجرایی شدن برای بسیاری از ایرلاین‌های ایرانی فضایی مطلوب برای جبران کاستی‌های سال‌های گذشته باشد.
این فرصت اما با دو مشکل اساسی رو به رو است. از یک سو شرکت های هواپیمایی ایرانی از نظر اقتصادی در شرایطی نیستند که امکان خرید کلان و نقدی هواپیماهای بزرگ مسافرتی را داشته باشند و از سوی دیگر آمریکایی‌ها به عنوان قطب اصلی این صنعت نیز محدودیتهایی را پیگیری می کنند که در صورت تصویب فروش هواپیماهایی که حتی 10 درصد از تجهیزات آنها آمریکایی است به ایران ممنوع می شود. هرچند این مصوبه راهی طولانی تا نهایی شدن دارد اما اندیشیدن به راه‌های جایگزین شرایط فعلی یکی از مسائلی است که کارشناسان این حوزه روی آن تاکیدی ویژه دارند.
محمد بشارتی، کارشناس صنعت هوانوردی در گفت‌وگو با ایسنا، در تشریح نقش آمریکا در صنعت هوانوردی بین المللی گفت: با وجود آنکه بسیاری از کشورها امروز صحبت از ساخت هواپیماهای مسافرتی می کنند اما حقیقت امر آن است که هنوز بخش زیادی از فن آوریهای به کار رفته در این هواپیماها از سوی شرکتهای آمریکایی تامین می شود.
به گفته وی با توجه به این شرایط اگر بناباشد محدودیتها علیه ایران ادامه پیدا کند، شاید در کنار بویینگ خرید هواپیما از هر شرکت سازنده دیگری نیز با سختی‌هایی زیاد همراه شود.
وی با اشاره به وضعیت اقتصادی نه چندان مثبت ایرلاین‌های ایرانی اظهار کرد: در کنار بحث بازار خرید، آنچه اهمیت بسیاری دارد نحوه تامین مالی این هواپیماهاست. با توجه به قیمت بالای این پرنده ها و البته وضعیت مالی ایرلاین‌های ایرانی، شاید اندیشیدن به راه‌هایی جز خرید مستقیم بهترین گزینه باشد.
بشارتی با بیان اینکه اجاره یا لیزینگ هواپیما بهترین گزینه پیش روی ناوگان ایران است، اظهار کرد: با استفاده از گزینه اجاره به جای خرید، از یک سو منابع مالی ایرلاین‌های ایرانی تماما در حوزه خرید ناوگان صرف نمی شود. از سوی دیگر با اجاره ای شدن هواپیما، انعطاف ناوگان بالا می رود و در صورت بالا رفتن سن هواپیما می توان آن را به نمونه ای جدیدتر عوض کرد و در نهایت با استفاده از این گزینه محدودیتهایی که بر خرید هواپیماهای آمریکایی وجود دارد برای ایرلاین‌ها به وجود نخواهد آمد. از این رو می توان گفت هرچند هنوز محدودیتهایی وجود دارد اما در صورت استفاده از ابزارهای باقی مانده قطعا مشکلات با سرعت بیشتری حل خواهند شد.
