روزهای گرم تابستان که از نیمه می گذرد، واژه ای گرما بخش محفل نشست ها و همایش ها می شود که ارتباط مستقیمی با توسعه و رشد جوامع دارد. قشری که با مشقات و سختی های این شغل با عشق و علاقه در پی انتشار حقیقت و درپی بیان دردهای جامعه اند.
17 مردادماه سال 77 بود که "محمود صارمی" خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی در مزارشریف افغانستان به همراه 8 دیپلمات ایرانی به دست گروهک طالبان به شهادت رسید و شورای فرهنگ عمومی کشور در اولین سالگرد این رخداد، هفده مرداد را به پاس قدردانی از این مقام « روز خبرنگار» نامید.
روز خبرنگار تنها روزی است که به یاد فعالان عرصه خبر و اطلاع رسانی سخنی به میان می آید، سازمانها و نهادها نامی از خبرنگاران می برند و آنان را مورد تقدیر قرار می گیرند، ولی زوایای پنهان این حرفه گاه ماهها و سالها دیده نشده و به آن پرداخته نمی شود.
آسیب هایی که فعالان این عرصه متحمل می شوند با یادآوری و تقدیر مادی قابل رفع نیست، و اگر عشق به آن نبود، هیچ رسانه ای قادر به اطلاع رسانی و خبر رسانی نمی شد.
عدم امنیت شغلی، تهدیدها، استرس ها و خطرات آن، و عدم حمایت های لازم از این شغل آسیب پذیر همگی بخشی از چالشهای کار خبرنگاری است.
حقیقت جویی و انعکاس مشکلات و معایب، در کنار امانتداری، صحت، درستی و سرعت از خصوصیات کار خبری است که به هر رسانه ای اعتبار و ارزش می دهد، ولی در این مسیر موانع و مخاطرات بسیاری وجود دارد که می تواند به این زبان گویای جامعه آسیبی جدی بزند.
خبرنگاران در این برهه در تمامی حوزه ها زمینه ساز رشد و ارتقاء سازمانها هستند.
امروزه مدیران موفق تیم رسانه ای قوی دارند و در تعامل و مواجه با خبرنگاران و رسانه ها گرم و صمیمی ظاهر می شوند.
« ظهور روابط عمومی و افول تبلیغات » که نه شعار؛ به واقعیتی انکار ناپذیر مبدل شده که رسانه را در خود به کار گرفته تا روابط عمومی ها با نگرش جدید افکار عمومی مخاطب خود را به دست گرفته و به بهترین نحو با آنان ارتباط برقرار سازد.
فارغ از تعابیر ادبی و تعاریف کار رسانه ای و خبری، امروزه جهان با رشد رسانه و توسعه فضای مجازی جایگاه کار خبری را بسیار مهم و پیچیده کرده است.
درستی و یا عدم صحت مطالب منتشره در وسایل ارتباطی جدید موجب شده تا اهالی خبر و رسانه حرفه ای تر و با قدرت بیشتری به اطلاع رسانی ادامه دهند تا ضمن جلب اطمینان مخاطبان خود، رسانه مطبوع را به عنوان منبع خبری شاخص معرفی کنند.
در این میان رشد دامنه اطلاعات، این وظیفه را بر گردن خبرنگار ایجاد می کند که با حضور در حوزه های تخصصی، از سطح اخبار و اطلاعات به عمق آن نفوذ کرده و راه بر انعکاس بهتر و حل مشکلات باز کند.
بیان آلام و دردهای آنانی که صدایشان بلند نمی شود و قادر به فریاد بلند نیستند، دغدغه هایی است که سخنی را می طلبد تا پرسشی را بیان کند، حقی را بستاند و دلی را آرام سازد.
و اما...
اما در صنف طلا و جواهر اهمیت رسانه و کار خبر مضاعف است.
سنتی بودن این صنف و عدم تعامل اصولی با رسانه های ارتباطی از یک سود و نگرانی های امنیتی در این صنف همگی موجب دور ساختن بنگاههای خبری از این بخش مهم اقتصادی کشور شده است.
در این میان ابهام برخی رسانه های مختلف از صنف و عدم آشنایی با مسائل تخصصی آن موجب موضع گیری های غیراصولی آنان درمورد صنف طلا و جواهر شده است .
موضوعی که با حمایت از رسانه های درون صنفی و اعتماد به آنان به عنوان منابعی که منافع صنف را منافع خود می دانند، می تواند راهگشا و قابل حل باشد.
فرهنگسازی و هدایت افکار عمومی مشتریان از مهمترین وظایف رسانه های صنفی حوزه طلا و جواهر می تواند باشد.
رسانه های صنف طلا و جواهر همچنین باید به بلندگوی صنف مبدل شوند. همانگونه که باید توانمندی ها و مشکلات این صنف و صنعت را به مسئولین و تصمیم سازان کشور اطلاع داده و زمینه را برای رشد و ارتقاء آن فراهم سازند.
انتهای پیام