علاوه بر کمبود ذخایر طلا و ضعف فناوری، فقر قانونی و کاهش تعداد معادن جدید دیگر عواملی است که از کم شدن میزان تولید طلا در آینده خبر می‌دهد. به گزارش صمت به نقل از ماینینگ، طلا از نادرترین عناصر معدنی دنیاست. این فلز گرانبها حدود ۰/۰۰۳ از هر یک میلیون بخش پوسته زمین را به خود اختصاص داده است. برای درک بهتر اگر این مقدار را به یک دوره زمانی تبدیل کنیم، برابر است با یک دقیقه در هر دو سال. طلا حتی از این هم نایاب‌تر است. از یک جنبه دیگر اگر همه طلاهای استخراج شده جهان را در نظر بگیریم، یعنی همه ۱۸۶هزار تن را، از شمش‌های فورت ناکس امریکا گرفته تا جواهرات جشن‌های عروسی در هند و تا ماسک دفن شده فرعون کینگ‌توت و این حجم از طلا را در مکعبی به ابعاد ۲۰متر و نیم ذوب کنیم، برابری می‌کند با محدوده استخر شنایی به اندازه استخر المپیک. کمبود این فلز زرد، یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که باعث شده در سراسر جهان گران باشد و در بسیاری مواقع در جایگاه پول واحد شناخته شود، در حالی که پول بدون پشتوانه را می‌توان دائم چاپ کرد اما با وجود تلاش‌های بسیار کیمیاگران امکان دوباره‌سازی طلا وجود ندارد. تنها راه به‌دست آوردن طلای بیشتر، حفاری بیشتر است.
تا کی طلا داریم؟
به نقل از صمت ، تحلیلگران موسسه گلدمن ساکس، شرکت چندملیتی و امریکایی فعال در زمینه خدمات مالی و بانکداری، در سال ۲۰۱۵میلادی در پاسخ به این سوال که تا چه زمانی استخراج ذخایر طلا از معادن امکان‌پذیر است؟ گفتند: «فقط تا ۲۰سال آینده ذخایر شناخته‌شده‌ای از طلا داریم که می‌توانیم استخراج کنیم. » البته کلمه «شناخته شده» در اینجا قابل توجه است و اگر نظر تحلیلگران گلدمن ساکس درست باشد و آخرین قطعه شناخته شده طلا هم در سال ۲۰۳۵میلادی استخراج شود، این به معنای پایان استخراج طلا نیست. اکتشافات با روند همیشگی ادامه خواهد یافت گرچه ممکن است پس از آن تاریخ، هزینه بالاتری را بطلبد. درخواست سیری‌ناپذیر بشر برای طلا می‌تواند یک روز او را حتی به فضا بفرستد. همان‌طور که باراک اوباما نوامبر سال گذشته میلادی قانونی را به امضا رساند و براساس آن اجازه استخراج مواد معدنی تجاری را روی ماه و سیارات دیگر صادر کرد. گفته می‌شود بسیاری از سیارات نزدیک به زمین دربردارنده فلزهای گرانبها و سایر مواد معدنی به ارزش تریلیون‌ها دلار هستند که البته پرداختن به این موضوع مجال دیگری می‌طلبد.
نقطه اوج تولید طلا
آنچه ما با قطعیت می‌دانیم این است که استخراج طلا از سال ۲۰۱۳میلادی به‌صورت پیمانکاری انجام می‌شود. سال میلادی گذشته شاید نقطه اوج این فرآیند بود. در فصل دوم امسال میلادی میزان عرضه مواد معدنی کمتر از میزان عرضه در همین دوباره زمانی در سال ۲۰۱۵میلادی بود و انتظار می‌رود تولید جهانی طلا در سال ۲۰۱۶میلادی پس از ۸ سال رشد پیاپی، ۳درصد کاهش پیدا کند. موسسه اطلاعات علمی تامسون رویترز نیز پیش‌بینی می‌کند در سال ۲۰۱۶میلادی تعداد پروژه‌های جدید و گسترده‌ای که در زمینه استخراج طلا روی کار می‌آیند، چندان بالا نباشد و به طور کلی طلای معدنی به سمتی در حرکت است که آغازگر یک سیرنزولی در سال ۲۰۱۶میلادی باشد.
در واقع دیگر نمی‌توان به راحتی گذشته به ذخایر طلا دسترسی داشت. ذخایر قابل دسترسی حالا دیگر تمام شده‌اند و دیگر روزهایی که در زیر پای یک نفر کلوخه‌ای می‌لغزید و تکه بزرگ طلا در زیر آن و در بستر رودخانه‌ای جا خوش کرده بود گذشته است، اتفاقی که در سال ۱۸۴۸میلادی برای جیمز مارشال افتاد و باعث جلب توجه همه به طلای کالیفرنیا شد. اکتشاف ذخایر طلا به‌طور روزافزونی چالش‌برانگیزتر می‌شود و نیاز به ابزار و فناوری پیچیده‌تری دارد؛ چیزهایی مانند تصویربرداری ۳ بعدی لرزه‌ای، حفاری هدایتی، گراویمتری (وزن‌سنجی رسوبی) هوابرد. مسئله دیگری که در این‌باره وجود دارد این است که تعداد سال‌هایی که بین کشف یک منبع اساسی جدید طلا و تولید طلا وجود دارد، رو به زیاد شدن است.
این فزونی فاصله زمانی به‌دلیل موانعی است که بر سر راه ارزیابی‌های مربوط به امکان‌سنجی، انطباق با محیط و دریافت مجوزها و سایر مشکلات این‌چنینی وجود دارد؛ همه آنچه باید قبل از استخراج یک قطعه انجام شود. هم‌اکنون متوسط زمان مجاز برای شروع و پایان استخراج معدن برای معادن طلا در جهان حدود ۲۰ سال است. اگرچه بسته به تصمیمات سیستم قضایی می‌تواند گاهی بیشتر هم باشد، همین مسئله گویای یک ضعف است که نیاز به اصلاح سیاست جهانی در حوزه استخراج معدنی را برجسته می‌کند. همه اینها به این معناست که به طور حتم داریم به سمت و سویی حرکت می‌کنیم که اکتشافات طلا کمتر از گذشته شود، اکتشافات جدید طلا در سال ۱۹۹۵میلادی به اوج خود رسید و هزینه اکتشافات ۲۰سال بعد یعنی سال ۲۰۱۵میلادی به بالاترین حد خود صعود کرد. در همین سال طلا به‌طور متوسط یک‌هزار و ۶۰۰ دلار در هر اونس قیمت گرفت و حالا یک سال بعد در ۲۰۱۶میلادی طلا با قیمت یک هزار و ۳۴۰ دلار در اونس معامله می‌شود.
در چنین شرایطی بسیاری از سرمایه‌گذاران طلا امیدوارند تولیدکنندگان هر چه بیشتر بر اکتشافات تمرکز کنند. گری گلدبرگ، مدیر شرکت معدنی امریکایی «نیومونت» نیز در گفت‌وگو با ماینینگ گفت شرکت او به‌عنوان دومین شرکت بزرگ تولیدکننده طلای جهان یکی از معدود شرکت‌هایی است که به تازگی معادن جدید احداث کرده است؛ یکی از این معادن «پروژه مریان» در سورینام در امریکای جنوبی و دیگری پروژه «لانگ کانیون» در ایالت نوادا در غرب امریکاست. گلدبرگ در ادامه توضیح می‌دهد به‌دلیل تعداد رو به کاهش معادن جدیدی که در استخراج طلا احداث شده عرضه در ۵سال آینده بین امسال میلادی تا سال ۲۰۲۱میلادی با کاهش ۷درصدی نسبت به سال‌های گذشته روبه‌رو است. در نمودار سهم معادن جدید در تولید طلا، پیش از سال ۲۰۱۰میلادی و در سال‌های پس از آن نشان داده شده است که فعالیت معادن طلا سیر نزولی دارد.