محمدرضا سبزعلیپور، رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در یادداشتی که در کانال تلگرامی وی منتشر شده است نوشت: اینجانب برای چندمین بار عرض میکنم که مردم عزیزمان بنابه دلایل خاصی به آقای روحانی رأی دادند. شاید هیچ کلمه ای به اندازه کلمه اعتدال و میانه روی در ادبیات انتخابات 92 تکرار نشد و با توجه باینکه مردم از گروکشی های سیاسی و جناحی خسته شده بودند در نتیجه فقط بدنبال کسی بودند تا با انتخابش، بتوانند فارغ از گرایشات دوستی و جناحی بر مشکلات سیاسی، اقتصادی و بین المللی فائق آمده و اقتصاد ایران را از بن بست خارج کنند. همین دلایل منجربه ظهور کسی شد که طبق اذعان خویش، نه تنها وابسته و بدهکار جریان خاصی نبود بلکه شخصی باتجربه، دلسوز، آگاه به امور داخلی و بین المللی، مدیر و مدبر، میانه رو و اعتدال گرا و از همه مهمتر یک حقوقدان نه یک سرهنگ بود که قطعاً با همین اوصاف میتوانست مردم، رهبری و همۀ جناحهای سیاسی را راضی و حمایت همه آنها را پشت سر خود داشته باشد.
متأسفانه طی سه سالی که از عمر دولت مان سپری شده همیشه شاهد این داستان تلخ بوده ایم که همه دولتمردان از جمله شخص آقای روحانی از ده کلمه حرفی که میزنند حداقل نیمی از آن کلمات مربوط به خرابکاریهای دولت احمدی نژاد میباشد و آن اینکه مملکت را آنها خراب کردند، دزدیدند، بردند و خوردند، خزانه را خالی تحویل ما دادند، همه ارزها را خرج کردند، سالها طول میکشد تا آوارهای دولت احمدی نژاد را برداریم و… دهها مورد دیگر. اما بحث اصلی این است که مگر همه ما از مشکلات و نابسامانی های آن هشت سال خبر نداریم که دائماً آنها را یادآوری میکنیم؟
آقای روحانی که خود در زمان احمدی نژاد پستهای حساسی داشته و بر مناصب مهمی از جمله (رئیس مرکز استراتژیک، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو مجلس خبرگان، نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی و…) تکیه زده بودند، قطعاً از محرمانه ترین گزارشها در ارتباط با عملکرد و بعضاً خرابکاریهای دولت قبل مطلع بودند و با علم به این موضوع و خرابکاریهای صورت گرفته وارد عرصه انتخابات شدند و در برابر مردم ایران قول دادند تا همه چیز را سر و سامان دهند!!
لکن بارها گفته ام که اگر شخصی را از کره مریخ آورده و رئیس جمهور ایران میکردند چنانچه هر حرفی راجع به خرابکاریهای دولت احمدی نژاد میزد حق با او بود، زیرا هیچ اطلاعی از کارها و عملکرد آن دولت نداشته و در مریخ زندگی میکرده اما نه آقای روحانی که در ایران بوده و جزء مقامات ارشد نظام. پس پیش کشیدن احمدی نژاد و یادآوری کارها و عملکرد غلط آن دولت هیچ توجیهی ندارد مگر اینکه ما بخواهیم تمام ضعفها، کم کاریها و خلف وعده ها و سوء مدیریت هایمان را از این طریق توجیه کنیم. که اصلاً این کار برازنده آقای روحانی نیست.
چون مشکلات اقتصادی مرتفع نشده و همچنان باقی است و بحث برجام نیز بین زمین و هوا مانده و موانع زیادی نیز بر سر راه تحقق آن بوجود آمده، در نتیجه حرف و حدیث ها دوباره زیاد شده و هر روز داستانهای جدیدی به گوش میرسد از جمله اینکه چند روزی است که بحث تخریب و عبور از روحانی مطرح شده مبنی بر این که عده ای و یا برخی از آقایان و رسانه ها قصد تخریب روحانی را دارند که در پاسخ به این بحث ها باید با صراحت و قاطعیت عرض کنم که هیچکس و هیچ چیز نمیتواند روحانی را تخریب کند به جز یاران دروغین و متظاهر، دولتمردان ضعیف و عملکرد نادرست آنها و نهایتاً اعمال سیاستهای غلط دولت!! بله، فقط و فقط خود روحانی و یاران دروغین و متظاهر ایشان و عملکردهای نادرست دولتش میتواند روحانی را در زمان کوتاهی تخریب و حتی از دور خارج کنند نه اشخاص و یا رسانۀ داخلی و خارجی.
آقای روحانی ناطق خوبی هستند و با فن بیان قوی که دارند هر از چندگاهی آنچنان حق به جانب به مواردی اشاره میکنند که آدم بر سر دو راهی میماند و به دانسته های خود شک میکند!! ایشان چندی قبل اظهار داشتند که اخلاق و رفتار اسلامی لازمه انقلابی بودن است!!
بله، این فرمایش کاملاً درست است و بنده هم آن را از صمیم قلب قبول دارم اما بشرطی که همه حتی ناطق، به آن متعهد و آن را در روند کار به مرحله اجرا دربیاورد، حال سوال من از آقای روحانی این است از زمانیکه ما در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 پیروز شدیم تا به امروز، آیا خودمان اخلاق و رفتار اسلامی را به واقع رعایت کرده و در کارها و برخوردها و مراودات روزمرۀ خویش به کار بسته ایم؟ آیا واقعاً انقلابی رفتار کرده ایم و یا این نسخه ها را برای دیگران می پیچیم و خودمان برای رسیدن به هدف و حذف رقبا و منتقدین به هر وسیله ای ولو رفتار غیراخلاقی متوسل میشویم و از تخریب کسی که بگوید بالای چشم ما ابرو است ابایی نداریم؟
آقای روحانی، اگر کلاه خود را قاضی کنید و واقع بینانه و بدور از گرایشات حزبی و وابستگی های شخصی به موضوع بنگرید بدون شک تأیید مینمائید که دولت یازدهم طی سه سالی که از عمرش گذشته نمره بالائی از مردم، فعالان اقتصادی و صاحب نظران برجسته سیاسی و اقتصادی دریافت نکرده و اگر راه را بر همین منوال ادامه دهیم مطمئناً در پایان سال چهارم کارنامه قابل دفاعی دریافت نخواهیم کرد و این کارنامه اصلاً پاسخ مناسبی به اعتماد مردم و رأی های آنها نیست. تمایل ندارم با صراحت لحجه و رک گویی ام، جناب آقای روحانی و سایر دوستان قدیمی خودم در دولت را برنجانم اما برای نتیجه گیری و جمع بندی موضوع مجبورم به عملکردهای سه سال گذشته دولت و نقاط منفی آن تا حدودی اشاره کنم. اگر میگویم نمره خوبی دریافت نکرده ایم دلایل محکمی دارم که طی سه سال گذشته بر عام و خاص عیان بوده است. آقای روحانی برای بهبود نسبی اوضاع اقتصادی کشور و سفره مردم قول صد روزه دادند اما امروز پس از گذشت حدود سه سال هنوز نقطه سرخط هستیم!!!
دولت طی یکی سال آینده فقط یک راه بیشتر ندارد و آن هم یک جادۀ رو به جلو میباشد و هیچ راهی به عقب، یا چپ و راست در برابر خود ندارد و آنهم این است که از این تنها جادۀ رو به جلو فقط و فقط بر مشکلات اقتصادی غلبه کند و از این گذر هرچه سریعتر اقتصاد ایران را قوی کرده و تا خود بخود اقتصاد مقاومتی نیز پیاده شود که در غیر اینصورت اگر در این زمان اندک باقیمانده از مشکلات عبور نکند، تخریب و شکست دولت محتمل خواهد بود که امیدوارم شاهد چنین روزی نباشم. زیرا در حال حاضر بنده بعنوان یکی از دوستان دولت یازدهم، اصلی و ابدا نمیتوانم دفاعی قابل قبولی از عملکرد سه ساله دولت حداقل در زمینۀ اقتصادی داشته باشم و متأسفم که در ارتباط با دولت یازدهم باید چنین موضوعی را مطرح کنم که از دولت تدبیر و امید فقط امیدی از آن باقی مانده و تاکنون تدبیر موجهی مشاهده نشده است؛ البته امید مردم به دولت یازدهم هم با این روند به یأس و ناامیدی مبدل خواهد شد و دولت اگر اقدامی عاجل انجام ندهد، در سال آینده رأی نخواهد آورن آن در هاله ای از ابهام و در اما اگر فرو خواهد رفت.
تأکید میکنم که بخدا قسم میتوان بخشی از مشکلات ایران اسلامی را با برنامه‌ریزی صحیح و حضور افراد دلسوز و قدرتمند در مدت 6 ماه تا یک سال حل و فصل کرد و میتوان اقداماتی را انجام داد که حداقل نسیم آن به صورت همه وزیده و سفره های مردم تا حدودی ثمرۀ این اقدامات مثبت را دیده و حس کنند، به خداوندی خدا قسم زندگی و معیشت غالب مردم در شرایط بسیار سختی است که امیدوارم جناب آقای روحانی و دولت متبوعش با تدبیری ضربتی و اعمال سیاستهای دقیق و انقلابی، زندگی را به کام مردم شیرین و ایران را سربلند و پیروزی خویش را در دور بعد تضمین کنند.
در غیر اینصورت و با روند غلط سه سال گذشته، آقای روحانی غالب یاران، دوستان و طرفداران خود را از دست خواهد داد و خود را تنها خواهد دید و در همین راستا غالب فعالان اقتصادی نیز روحانی را رها و هرگز در انتخابات آینده وی را همراهی نخواهند کرد زیرا هیچ تعهد، بدهی و دینی به شخص ایشان مدیر نماهای نجومی ندارند.