براساس برنامه ریزی انجام شده و به گفته مسئولان شرکت مهندسی و توسعه نفت، تا پایان پاییز تولید زودهنگام از این میدان با ظرفیت برداشت ٣٠ هزار بشکه در روز محقق می شود.
میدان نفتی آذر با 2.5 میلیارد بشکه نفت درجا یکی از میدان‌های هیدروکربوری مشترک با کشور عراق است که در بلوک اناران در دماغه کوه‌های زاگرس و در امتداد مرز ایران و عراق ( در قسمت جنوب غربی ایلام) میان دو شهر مهران و دهلران واقع شده است.
میدان نفتی آذر از جمله میدان های مشترک نفتی است که حفاری موفقیت آمیز نخستین چاه این میدان طی سالهای 83-1384 بوسیله شرکت هیدروزاگرس تا عمق 4900 متری در سازند کژدمی صورت گرفت و پس از آن، مذاکره با این شرکت به مدت دوسال طی سالهای 85 تا 87 طول کشید که در نهایت منجر به عقد قرارداد نشد.
با توجه به مشترک بودن میدان، براساس ابلاغ مصوبه هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران در شهریورماه 87، توسعه میدان آذر از محل منابع داخلی شرکت ملی نفت در دو فاز در دستور کار شرکت مهندسی و توسعه نفت قرار گرفت، با این حال استراتژی شرکت ملی نفت در همان ایام برای تامین منابع مالی پروژه تغییر کرد و همان زمان در بازه زمانی اردیبهشت 88 تا تیرماه 89 مذاکره‌هایی با شرکتهای گازپروم روسیه و پتروناس مالزی صورت گرفت و حتی با نهایی شدن MDP و بخش عمده قرارداد و ضمائم، به دلیل شرائط بین‌المللی، قراردادی منعقد شد.
به این ترتیب، مذاکراتی با کنسرسیومی متشکل ازشرکتهای مهندسی وساختمان صنایع نفت( OIEC) و انرژی سپهر با سرمایه‌گذاری بانک صادرات انجام شدکه انعقاد قرارداد به دلیل انصراف بانک صادرات محقق نشد و بعد از مذاکره دوباره با شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت و سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت( OPIC) قرارداد بیع متقابل توسعه این میدان در مهرماه 1390 نهایی شد؛ شرایط خاص حفاری در میدان آذر و همچنین کمبود منابع مالی سبب شد تا پروژه از پیشرفتی که در قرارداد ذکر شده بود، برخوردار نشود.
براساس قرارداد، طرح توسعه میدان نفتی آذر طی یک فاز و در دو مرحله اجرایی می شود که در تولید زودهنگام با حفاری 10 حلقه چاه تولید روزانه 30 هزار بشکه محقق خواهد شد و پس از آن، تولید میدان باید به 65 هزار بشکه در روز می رسد.