به نقل از نیوتایمز، در نشست اخیر کشورهای عضو اتحادیه شرق آفریقا، این کشورها بر لزوم استفاده از ارزهای ملی در مبادلات مرزی و منطقهای تاکید کردند.
این بدین معناست که فعالان اقتصادی در این منطقه در صورت توسعه این طرح دیگر نیازی به رجوع به دلار و تبدیل ارز نخواهند داشت که این روند نه تنها زمانبر و دشوار است، بلکه هزینههایی را نیز به آنها تحمیل میکند.
روز دوشنبه هفته جاری در زمان برگزاری نشست جهانی سرمایهگذاری آفریقا در کیگالی رئیس جمهور این کشور از دولتهای آفریقایی خواست که نسبت به زمانبندی اجرای پروژههای منطقهای در آفریقا متعهد باشند و بر هزینههای بیشمار تأخیر در اجرای این پروژهها تأکید کرد.
اقدام برای مبادلات منطقهای بر مبنای ارزهای ملی کشورهای آفریقایی نه تنها صرفهجویی در زمان را برای این کشورها به ارمغان آورد؛ بلکه این فرصت را به کشورهای منطقه خواهد داد تا بخش قابل توجهی از هزینههایی که پیش از این در مبادلات ارزی صرف میشد را ذخیره کنند.
از سوی دیگر اجرای این طرح ارزهای محلی کشورهای آفریقایی را نسبت به هرگونه نوسانات شدید ارزی دلار در جهان مصون خواهد کرد.
استفاده از ارزهای محلی در مبادلات منطقهای آسیبپذیری کشورها نسبت به تضعیف ارزهای ملی خود را نیز کاهش میدهند. کارشناسان معتقدند ارزهای ملی کشورهای آفریقایی باید نسبت به دلار تقویت شده و در مبادلات منطقهای شناور بوده و مورد استفاده قرار گیرد.
از زمان جنگ جهانی دوم ارز جهانی و همچنین مبادلات ارزی یکی از مهمترین بخشهای توسعه در راستای آزادی بشر بوده است. این اقدام یکی از اصول آزادی اقتصادی محسوب میشود که برابر با آزادی سیاسی و آزادی مذهبی از اهمیت بالایی برخوردار است.
گسترش و ازدیاد ارزهای ملی نشاندهنده تمایل شدید مردم برای برآورده کردن یکی از نیازهای اساسی خود است که شامل تسلط بر تقدیر و سرنوشت آنها است.
این اقدام نشانه خوبی است که به ما ثابت میکند در برابر جهانی شدن سریع سرمایهها و بازارها و افزایش تمرکز پول و قدرت بدون پشتوانه نیستیم.
در حال حاضر تجارت بینالملل تحت سلطه دلار است که غالباً به آسیبپذیری برخی ارزهای ملی کشورهای در حال توسعه منجر شده و خسارتهای اقتصادی و مالی جدی را به آنها وارد میکنند.
از سوی دیگر این کشورها نیز تمام اقدامات لازم برای کاهش این آسیبپذیری را در برابر دلار انجام نمیدهند.
اگر چه این اقدام از سوی کشورهای آفریقای شرقی کمی دیر کلید خورد اما اقدام قابل توجهی برای به دست آوردن تسلط بر روی عرضه پول به عنوان یکی از مبانی موفقیت اقتصادی محسوب میشود.
راهی به جز وارد کردن ارزهای محلی به مبادلات منطقهای برای موفقیت تجارت منطقهای در میان کشورها وجود ندارد.