نیلی: بنیه اقتصادی خانوار ضعیف شده است

درآمد خانوارها در سال ۹۳ تقریبا معادل درآمد اوایل دهه ۸۰ است

، مسعود نیلی در همایش «رشد اشتغالزا، چالش‌ها و راهکارها» که در مجموعه تلاش تهران برگزار شد، گفت: درآمد خانوارها در سال ۹۳ تقریبا معادل درآمد اوایل دهه ۸۰ است. این آمار نشان می‌دهد بنیه اقتصادی خانوارها ضعیف شده؛ به گونه‌ای که حتی توان پس‌انداز برای سال‌های آینده وجود ندارد.

مهم‌ترین بخش از اظهارات مسعود نیلی را می‌خوانید:

- متاسفانه طی ۱۰ سال گذشته هزینه سنگینی بابت رشد منفی اقتصادی پرداخت کردیم و در حال حاضر آثار این شرایط در وضع اقتصادی خانوارها مشاهده می‌شود. با تحمیل هزینه‌های سنگین اقتصادی به کشور طی یک دهه اخیر متاسفانه آثار آن در وضعیت رفاه خانواده‌های روستایی و شهری نمود پیدا کرده است و رفاه خانوارها از سال ۸۷ هم در بخش روستایی و هم در بخش شهری روند نزولی داشته است.

- درآمد خانوارها در سال ۹۳ تقریبا معادل درآمد اوایل دهه ۸۰ است. این آمار نشان می‌دهد بنیه اقتصادی خانوارها ضعیف شده؛ به گونه‌ای که حتی توان پس‌انداز برای سال‌های آینده وجود ندارد.

- متاسفانه عمده فقرای ما در بین جمعیت شاغل و بازنشسته کشور هستند و بخش بسیار کمی از این افراد در قشر بیکار جامعه است، بنابراین موضوع مهمی که همزمان با شغل باید مدنظر قرار گیرد، موضوع سطح درآمد خانوارها است.

- موضوع اشتغال از آنجایی به عنوان مهم‌ترین مشکل اقتصادی کشور مطرح می‌شود که موجب جمعیتی زیادی از دهه ۶۰ به یکباره طی سال‌های اخیر متقاضی شغل شدند و در عین حال اقتصاد کشور نتوانست به تقاضای این متقاضیان پاسخ دهد؛ از طرفی آموزش‌های عالی توسعه پیدا کرد و نرخ مشارکت در سال‌های آینده نیز با روند فعلی افزایش خواهد یافت.

- ورود موج زیادی از متولدین دهه ۶۰ به بازار کار در اواخر دهه ۸۰ موجب شد تا ۳۵ درصد از جمعیت جوان کشور بین ۱۵ تا ۳۴ سال باشند؛ در حالی که طی سال‌های ۸۴ تا اوایل دهه ۹۰ خالص ایجاد اشتغال افزایش پیدا نکرد.

- جمعیت شاغل کشور در سال ۸۴ حدود ۲۰ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر بود. این میزان در سال ۹۱ نیز ثابت ماند، به طوری که باید گفت خالص ایجاد اشتغال در این ۷ سال تقریبا صفر بود؛ همزمان با نیروی انباشت و متقاضی شغل شاهد ورود متقاضیان جدیدالاورود به بازار کار بودیم و این موضوع منجر شد تا پدیده بیکاری بحرانی شود.

- به دلیل اینکه بخشی از جمعیت متولدین اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ از سن اشتغال عبور کردند و موفق به عبور به بازار کار نشدند، این موضوع سن ازدواج را با تاخیر مواجه کرد و آسیب‌های اجتماعی را در بین جمعیت جوان افزایش داد. از طرفی در بخش عارضه اقتصادی حجم زیادی از متقاضیان جویای کار را به دلیل اینکه خالص اشتغال افزایش پیدا نکرد، به سال‌های آینده موکول شد.

- در حال حاضر برآوردها حاکی از آن است که به ازای هر ۱۰۰ دانشجوی پسر ۱۲۰ دانشجوی دختر به دانشگاه‌ها وارد می‌شوند به این معنا که در سال‌های آینده نرخ مشارکت زنان افزایش خواهد یافت.

- با وجود اینکه طی یک دهه گذشته سالانه تقریبا ۸۰ هزار جویای شغل وارد بازار کار شدند، از پاییز ۹۳ با یک موج قابل قبول ورود متقاضیان شغل به بازار کار مواجه شدیم، به طوری که طبق آمارهای رسمی یک میلیون و ۴۲۲ هزار نفر در یک سال منتهی به تابستان ۹۳، ۸۷۲ هزار نفر منتهی به بهار ۹۴، یک میلیون و ۳۸۲ هزار نفر در ۱۲ ماه منتهی به تابستان ۹۴، ۸۶۱ هزار نفر در یک‌سال منتهی به پاییز ۹۴، ۵۱۵ هزار نفر در ۱۲ ماه منتهی به زمستان سال ۹۴، یک میلیون و ۲۴۵ هزار نفر در یک‌سال منتهی به بهار سال جاری و یک میلیون و ۲۳۰ هزار نفر در یک‌سال منتهی به تابستان سال جاری وارد بازار کار شدند.

- قطعا موج ورود به بازار کار مربوط به متولدین دهه ۶۰ نیست، بلکه توسعه آموزش عالی باعث شده که نرخ مشارکت افزایش یابد. در عین حال متولدین دهه ۷۰ نیز به تدریج به جمعیت متقاضیان شغل در حال اضافه شدن هستند.

- کشور در سال‌های آینده با پدیده مقیاس بزرگ ورود به بازار کار مواجه خواهد شد. اگر رشد پایین در اقتصاد ادامه داشته باشد، برای کشور مشکل ساز خواهد بود؛ برای خروج از بحران باید با استفاده از سرمایه‌های خارجی وارد عمل شد.