به گزارش سایت طلا به نقل از ایسنا محمدرضا نجاری در تشریح کمبود مهارت دانشجویان پس از فارغ‌التحصیلی در بازار کار، اظهار کرد: میزان کیفیت آموزش در دانشگاه‌ها را می‌توان از طریق رضایت استخدام‌کنندگان، دانشجویان و ذینفعان مختلف نسبت به تولیدات و برون داده‌ها و نتایج دانشگاه‌ها سنجید. ترویج و ارتقای فرهنگ مهارت آموزی، کار و کارآفرینی و هدایت و فراگیر کردن هرچه بیشتر آموزش‌های مهارتی و ایجاد انگیزه برای دستیابی به فرصت‌های شغلی پایدار در مسیر اقتصاد مقاومتی است.
وی رویکرد مدرک‌گرایی را یکی از معضلات اصلی جامعه دانست و افزود: بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی یکی از تبعات اصلی این مشکل است، دانشجویان به دلیل فرهنگ کار نامناسب نمی‌توانند وارد بازار کار شوند. در شرایطی که نرخ بیکاری بالاست و در برخی از رشته‌ها و شغل‌ها افراد علاقه به حضور ندارند، باید برروی فرهنگ کار و کارآفرینی بیشتر متمرکز شویم .
نجاری در همین رابطه افزود: متناسب سازی رشته ها براساس نیازها و انتظارات جامعه، جلوگیری از تصویب و تاسیس رشته محل های بدون استانداردهای آموزشی، ارتباط بیشتر گروه‌های آموزشی و دانشکده‌ها با سازمان‌های خارج از دانشگاه و توجه بیش از پیش اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها به دستیابی به دانش روز و فضای اجرایی کسب وکار از جمله مواردی است که باید بر حل این مشکل به آن توجه کرد، اما باید به این نکته نیز توجه داشت که برای بالابردن کیفیت و ارتقای آموزش در دانشگاه‌ها فقط تلاش مراکز آموزش عالی و اعضای هیات علمی کافی نیست بلکه دانشجو نیز باید برای فراگیری علم و دانش تلاش بیشتری کند.
وی در همین رابطه افزود: هرچه دانش و مهارت‌های کارکنان سازمان‌ها با نیازهای جامعه و تغییرات و پیشرفت‌های فن آوری، هماهنگی و انطباق بیشتری داشته باشد، درجه اطمینان از موفقیت فرد و سازمان او بالاتر می رود. در بیشتر اوقات رشد فردی، داشتن انگیزه، تخصص و پرهیز از ایستایی و رکود فرد عامل اساسی نوجویی و کسب دانش می شود. افزایش کیفیت آموزش و رویکرد دانشگاه های کشور به سمت کارآفرینی از جمله نیازهای جامعه ما است که باید مراکز آموزش عالی کشور به این سمت حرکت کنند تا دانشجویان پس از فارغ التحصیلی بتوانند فردی کارآفرین باشند.
این کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در همین باره ادامه داد: بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه ها پس از ورود به بازار کار توانمندی لازمی برای برآوردن توقعات محل کار را ندارند و برای کسب مهارت های لازم به زمان های زیادی نیازمندند که خود هزینه‌ای برای سازمان‌ها ایجاد نموده که باید توسط دانشگاه‌ها انجام پذیرد