ضرورت حضور ایران در تشکل های بین المللی/ دوری از بازارهای غرب به نفع اقتصاد نیست

«فرهاد فزونی» افزود : اجلاس سران سازمان شانگهای فردا (پنجشنبه) در آستانه پایتخت قزاقستان، برپا می شود که عضویت ایران در هر سازمان و تشکیلات در سطح جهان می تواند مفید باشد.
به گفته وی، جمهوری اسلامی ایران سالهاست در سازمان همکاری های اقتصادی (اکو) عضویت دارد و دستاورد چندانی برای اقتصاد کشور نداشته، اما عضویت در سازمان های منطقه ای را نباید از نظر دور داشت، درعین حال الحاق به پیمانهای مربوط به شرق و غرب می تواند برای کشور منشا اثر باشد.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران اضافه کرد: جمهوری اسلامی ایران که قصد عضویت در سازمان شانگهای را دارد، همزمان توسعه روابط با تشکل ها و سازمان های غربی را می تواند در دستور کار قرار دهد.
فزونی، موضوع پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی (WTO) را یادآور شد و گفت : ایران برای الحاق به این سازمان باید با جدیت بیشتری موضوع را دنبال کند و امروز این سازمان نقش مهمی در مبادلات تجاری میان کشورها دارد.
به اعتقاد وی عضویت در سازمان تجارت جهانی به منزله یک جراحی برای اقتصاد کشور است که باوجود دشواریهای خود لازم است و با تلاش بیشتری باید دنبال شود.
پیش از این محمد رضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت گفته بود، دلیل اصلی ملحق نشدن ایران به سازمان تجارت جهانی، فنی نیست، بلکه عمده دلایل آن سیاسی است و هر زمان این موضوع مطرح شده آمریکایی ها به مخالفت با آن پرداخته اند.
وی خاطرنشان ساخته بود، موضوع مزبور با اجرایی شدن برجام با جدیت بیشتری آغاز شده و با دبیرکل سازمان تجارت جهانی، اتحادیه اروپا و بسیاری دیگر از کشورها صحبت های مفصل انجام شده است.
به گفته نعمت زاده، بسیاری از کشورها در این زمینه با آمریکایی ها تماس گرفتند تا مخالفتی با الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی نداشته باشد.
سازمان همکاری شانگهای که یک سازمان بین دولتی منطقه ای برای همکاری های چند جانبه امنیتی و اقتصادی است، سال 1385 تاسیس شد که اعضای آن شامل چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان می شود و در برگیرنده وسعتی به مساحت 30 میلیون و 189 هزار کیلومتر مربع است و سه پنجم گستره آسیا و نزدیک به یک میلیارد و 500 میلیون نفر جمعیت (نزدیک 25 درصد جمعیت کره زمین) است.
پیش بینی می شود با توجه به عضویت هند و پاکستان و سپس در آینده ای نزدیک پیوستن ایران، این سازمان با افزایش جمعیت به سه میلیارد نفر و پهنه سرزمینی به 35 میلیون و 972 هزار کیلومتر مربع به یکی از بزرگ ترین قدرت های منطقه ای در جهان تبدیل شود که منافع دو جانبه و چند جانبه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برای اعضا و شرکای اقتصادی غیر عضو دارد.