اتفاقات اخیر، قطر را وادار خواهد کرد تا به دنبال راه‌های جایگزین برای حفظ تبادلات تجاری و بازرگانی خود باشد که در این میان، یکی از راهبردی‌ترین اقدامات این کشور، گسترش مرزهای دریایی خود و تسهیل دسترسی به دریای آزاد است؛ بنابراین بر روی توسعه بنادر خود تمرکز خواهد کرد.
وی توضیح داد: تا پیش از این، قطر به علت عدم دسترسی به دریای سرخ، از دو بندر جده و یامبو در عربستان برای رسیدن به آب‌های آزاد استفاده می‌کرد؛ ولی با تنش‌های بوجودآمده، این مسیر بر روی دوحه بسته شده است.
جعفری‌طهرانی ادامه داد: سیاست ساخت بندر به منظور دسترسی به آب‌های آزاد که احتمالا قطر نیز آن را در پیش خواهد گرفت، چندین سال قبل توسط عربستان و در جنگ خلیج فارس رخ داد و با حمله عراق به کویت و سپس آمریکا به عراق و ناامن شدن و بهم‌ریختگی منطقه، عربستان از توقف صادرات خود از طریق خلیج فارس ترسید و بنابراین صادرات نفت را از منطقه جبیل عربستان به منطقه‌ای جدید در یامبو منتقل کرد.
این تحلیل‌گر اقتصادی افزود: عربستان در این راستا، سازمانی با نام کمیسیون سلطنتی (Royal Commission) تاسیس و احداث خط لوله سراسری و مخازن بزرگ نفتی را در دستور کار قرار داد تا صادرات از طریق لوله‌کشی از جبیل در خلیج‌فارس به یامبو در دریای سرخ منتقل شود؛ بنابراین بیش از ۱۰ سال است که پس از جنگ خلیج‌فارس، صادرات نفت عربستان از دریای سرخ انجام می‌شود و تنها مقدار محدودی از صادرات نفت عربستان از خلیج‌فارس صورت می‌گیرد؛ البته این مسئله محدود به صادرات نفت است و صادرات محصولات پتروشیمی را شامل نمی‌شود.
وی گفت: از این رو قطر دقیقا نظیر بندر صحار عمان، اقدام به توسعه بنادر خود می‌کند؛ به این معنا که بندر صحار در مقابل شهرستان میناب ایران قرار دارد و یکی از بنادر بزرگ و جدید در عمان است که امکان پهلوگیری کشتی‌های ۴۰۰ هزار تنی واله مکس سنگ‌آهن در آن وجود دارد که این مواد اولیه در کارخانه های گندله سازی مورد استفاده قرارمی‌گیرد و بسیاری از شرکت‌های دیگر در آنجا، کارخانجات فولادسازی و پروژه های متعددی در حال اجرا دارند.