روزنامه استریتز تایمز آمریکا، سرنوشت ریاست جمهوری ترامپ به این مساله که آیا حزب متبوع او یعنی حزب جمهوری خواه توانایی حفظ کرسی‌های کنگره را در نیمه ماه نوامبر امسال داشته باشد یا نه، گره خورده است.
دموکرات‌ها از موقعیت خوبی برای به دست آوردن کرسی‌های مجلس نمایندگان و سنا برخوردارند. آینده ترامپ به یک اقتصاد متزلزل وابسته است.
بر اساس این گزارش دو مشکل اساسی در مورد ادعای ترامپ در خصوص نقش او در زمانه اقتصاد خوب وجود دارد؛ اولین مشکل اینکه این ادعا که وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کرده است اغراق آمیز است. دومین مشکل اینکه ترامپ مسئول وضعیت کنونی است.
به گزارش این رسانه آمریکایی از وقتی ترامپ به ریاست جمهوری رسیده است اقتصاد آمریکا به دلایل مختلف بهبود پیدا کرده است.
نرخ بیکاری کاهش یافته و از 4.8 درصد در زمان ریاست جمهور اوباما به 4.1 درصد رسیده است. با این حال رشد ماهانه اشتغال در سال پایانی ریاست جمهوری اوباما 187 هزار بود و در مقایسه با رشد ماهانه اشتغال در زمان ترامپ که 171 هزار شغل است مقدار بیشتری را نشان می‌دهد.
بر اساس این گزارش استفاده از بازار بورس در سال اول ترامپ به سختی به 23 درصد افزایش رسید در حالی که در همین مدت زمان در دوره اوباما بازار بورس شاهد 36.9 درصد افزایش بود. حتی اگر بپذیریم اقتصاد بیش ازچند دهه گذشته در حال رشد است ،رییس جمهور بخش کوچکی از مسئولیت آن را به عهده دارد. برای مثال در جایی که با افزایش پرداخت مالیات یا اعمال تعرفه‌های بالا بر روی آلمینیوم و استیل که در نهایت در بلند مدت به اقتصاد کشور آسیب خواهد زد پول هنگفتی به دست آورده است.
استریتز تایمز در این گزارش به شیب کاهش نرخ بیکاری از سال 2009 اشاره کرده و نوشت: در مورد جی دی پی نیز از منفی 3.19 درصد در چهارساله اول به 3.24 درصد در چهار ساله دوم ریاست جمهوری او رسید. از طرفی در سال گذشته اقتصاد جهانی شاهد رشد فزاینده بوده است. در واقع رشد جی دی پی در اروپا و ژاپن از آمریکا پیشی گرفته است و بسیاری از بازارها در اروپا و آسیا ،سهم آمریکا از بازار را به خود اختصاص داده‌اند.
بر اساس این گزارش حتی اگر فکر کنیم ترامپ همان طور که مدعی است مسئول ایجاد این زمانه اقتصاد خوب است و بیشتر آمریکایی‌ها نیز بپذیرند که او لایق چنین اعتباری است (نظر سنجی‌ها نشان می دهد که مردم آمریکا چنین باوری ندارند: اکثریت مشارکت کنندگان در نظر سنجی‌های اخیر معتقدند اوباما لایق چنین اعتباری است نه ترامپ) شواهد کمی وجود دارد که ثابت می‌کند این اقتصاد نتیجه کار ترامپ است.
از این گذشته این اقتصاد متزلزل نمی‌تواند مانع ایجاد یک شکست مفتضاحانه برای حزب جمهوری خواه در اواسط ماه نوامبر و انتخابات کنگره باشد.
به گزارش این روزنامه آمریکایی، در اولین انتخابات میان دوره بعد از تحلیف رییس جمهور, حزب رییس‌جمهور همیشه بدون در نظر گرفتن اقتصاد کشور هم معمولا نتیجه ضعیفی کسب می‌کند؛ در واقع محبوبیت رییس جمهور وقت مهم تر از شاخص‌های اقتصادی است.
به خاطر داشته باشید که همه 435 کرسی مجلس نمایندگان دو سال یکبار تغییر می‌کند و تنها یک سوم کرسی‌های سنا یعنی 34 کرسی مورد مجادله است. به همین دلیل است که مجلس نمایندگان همیشه مورد توجه‌تر است.
استریتز تایمز نوشت: در پایان جنگ جهانی دوم حزب رییس جمهور وقت 27 کرسی را در اولین انتخابات میان دوره از دست داد. حتی روسای جمهور نسبتا محبوب نیز در این انتخابات‌ها کار سختی داشتند. از این گذشته با وجود یک رییس جمهور محبوب هم کمر حزبشان در این انتخابات‌ها خم می‌شود چه برسد به روسای جمهور غیر محبوب.
به گزارش این رسانه آمریکایی آیزنهاور در سال 1954, 61 درصد محبوبیت داشت و کندی در سال 1962 نیز 61 درصد محبوبیت داشت اما 18 کرسی از کرسی‌های حزبشان را در اولین انتخابات میان دوره مجلس از دست دادند. از سوی دیگر در سال 1982، ریگان با 42% محبوبیت، 26 کرسی مجلس نمایندگان را از دست داد و بیل کلینتون با 46% محبوبیت 52 کرسی حزب دموکرات را در سال 1994 باخت. اخیرا نیز اوباما با 45% محبوبیت در سال 2010 ، 63 کرسی را به جمهوری خواهان واگذار کرد.
بر اساس آخرین نظرسنجی های گالوپ، میزان محبوبیت ترامپ 40 درصد بوده است. او 46 درصد محبوبیت در زمان رسیدن به ریاست جمهور و 35 درصد محبوبیت در زمان تحلیف داشته است.
به گزارش استریتز تایمز دموکرات ها برای کنترل مجلس نمایندگان باید 24 کرسی را در ماه نوامبر از جمهوی خواهان بگیرند.
به خاطر داشته باشید که این میزان کرسی از تعداد کرسی‌هایی که به طور میانگین در اولین انتخابات میان دوره یک رییس جمهور از دست خواهد رفت یعنی 27 کرسی کمتر است.