روز جمعه 22 تیر پرواز شماره 810 شرکت هواپیمایی ایران ایر از مبدا فرودگاه حضرت امام (ره) به مقصد فرودگاه بمبئی (هندوستان) بر فراز فرودگاه بمبئی به دلیل نامساعد بودن شرایط جوی مجبور به برگشت شد و در فرودگاه جایگزین (فرودگاه زاهدان) به زمین نشست و پس از گذشت 3 ساعت به دلایل مختلف این پرواز به فرودگاه حضرت امام (ره) بازگشت.
با توجه به اینکه مسافران حداقل از ساعت 4 صبح در فرودگاه بود و زمانی بیش از 16 ساعت پرواز و معطلی و... داشتند لذا پیش‌بینی می‌شد باتوجه به برگشت پرواز به فرودگاه امام (ره) تنش بین مسافران و خدمه پرواز (کرو) ملاحظه شود، اما هنگام پیاده شدن مسافران از هواپیما چهره‌های خندان و جملات محبت آمیز شنیدن جای تعجب داشت.
با بررسی به عمل آمده مشاهده شد مسافران هواپیما اکثرا به خاطر دریافت ارز مسافرتی به این سفر آمده بودند که هر نفر هزار یورو دریافت کرده بودند که اختلاف قیمت با بازار آزاد حدود 4 و نیم الی 5 میلیون تومان بوده است و اگر یک خانواده 4 نفره را در نظر بگیریم که 4 هزار یورو دریافت کرده است چیزی حدود 18 الی 20 میلیون تومان کسب درآمد می‌شد. لذا راز خوشحالی و خنده‌های مسافران در این نکته نهفته بود که با معطلی 16 ساعته مبلغ فوق را بدون هزینه در مقصد کسب می‌کردند و حتی می‌توانستند با انصراف از پرواز هزینه بلیت را هم دریافت کنند.
بنابراین چه لزومی دارد دولت در این وضعیت اسفناک ارزی و با توجه به تحریم‌های پیش رو این گونه سرمایه ملی و ذخیره ارزی را چوب حراج بگذارد؟ آیا باید هزینه شادی و سیاحت و .... عده‌ای از بیت‌المال و از جیب مردم هزینه شود؟ با یک حساب سرانگشتی فقط در این هواپیما با توجه به 201 مسافر آن، مبلغ 201 هزار یورو به مسافران واگذار شده که با توجه به پروازهای خارجی دیگر و واگذاری ارز به آنها چه رقم بالایی را می‌توان مشاهده کرد؟
لازم به ذکر است بنابر اخبار واصله پرداخت ارز مسافرتی یک بار در سال برای مسافران هوایی به مقصد کشورهای ارمنستان، آذربایجان، بلاروس، استونی، لتونی، لیتوانی، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان، مولداوی، روسیه، تاجیکستان، ترکمنستان، اوکراین، ازبکستان، ترکیه، افغانستان، بحرین، کویت، پاکستان، عمان، امارات متحده عربی حداکثر به مبلغ 500 یورو و برای سایر کشورها مبلغ هزار یورو تعیین شده است.