فردین آقا بزرگی در گفت و گو با ایسنا درباره اهداف سرمایه گذاران خطر پذیر برای تاسیس صندوق هایی که دو سال است عمدتا خالی مانده اند، اظهار کرد: یکی از دلایل تاسیس این صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر، موضوعِ برندینگ برای مدیر این صندوق‌ها یا ارکان متولی تاسیس این صندوق‌ها است. حتی برخی برای داشتن برندینگ حاضر هستند صندوق سرمایه گذاری جسورانه با موجودی صفر داشته باشند که صرفا برند خود را پررنگ کنند.
این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به اینکه چرا منابع اندکی که در صندوق های خطرپذیر سرمایه گذاری شده در نهایت از اوراق با درآمد ثابت سر درآورده، گفت: اغلب پروژه‌هایی که برای راه‌اندازی نیازمند تامین مالی از طریق صندوق‌های خطرپذیر هستند در غالب تئوری‌هایی است که متاسفانه به علت ساز و کار نامناسب توجیه اقتصادی ندارند و سرمایه گذاران بعد از سرمایه گذاری در این صندوق ها و بلافاصله بعد از ارائه طرح اولیه متوجه این موضوع می‌شوند.
آقابزرگی با اشاره به سال‌های گذشته، گفت: سابقا در بازار سرمایه هم پروژه هایی وجود داشت که سرمایه گذاران بعدها متوجه می شدند که این پروژه صرفه اقتصادی ندارد و در نتیجه پول‌هایی که قرار بود در آن پروژه‌ها سرمایه گذاری شود را مستقیما در بانک می گذاشتند و سود حاصل از آن را می گرفتند. عمده دلیل این که منابع صندوق های سرمایه گذاری خطر پذیر در بانک یا اوراق رفته نیز همین موضوع است.
به گزارش ایسنا طی دو سال اخیر بیش از ۲۰ صندوق سرمایه گذاری جسورانه (VC) به اداره نهادهای نوین مالی فرابورس ایران درخواست دادند تا برای تاسیس، موافقت اصولی بگیرند ولی اکثر این صندوق‌ها بعد از گرفتن موافقت اصولی خالی ماندند و حدود شش صندوقی که پذیره نویسی شدند و توانسته‌اند مبالغ اندکی را جذب کنند، تقریبا تمامی منابع خود را یا در بانک سپرده گذاری کرده‌اند یا اوراق با درآمد ثابت خریده‌اند و سود بانکی و اوراق به حساب هیات مدیره و مدیر صندوق رفته است. این اتفاق در حالی می‌افتد که این صندوق‌های سرمایه گذاری خطرپذیر در آگهی پذیره نویسی خود اعلام می‌کنند که می‌خواهند منابع خود را در شرکت های نوپا با ریسک بالا سرمایه گذاری کنند.
بسیاری از کارشناسان درباره علت پشیمانی سرمایه گذاران از سرمایه گذاری در شرکت های پرریسک به نحوه ارزشگذاری استارتاپ ها توسط برخی از مالکان آن ها اشاره می کنند و معتقدند ارزش‌گذاری‌های صورت گرفته توسط استارت‌آپ‌ها فاقد توجیه و منطق اقتصادی است.
بسیاری از فعالان این حوزه معتقدند روند بازی‌های ارزشگذاری طی سال‌های گذشته ضربه‌ای بزرگ به اکوسیستم استارتاپی کشور و فعالان آن زده و می تواند بازار سرمایه را هم تحت تاثیرات مخرب قرار دهد چرا که عده ای با هدف کسب سودهای نامتعارف سعی در ارزشگذاری های غیر واقعی و رسانه ای کردن آن را داشتند و این موضوعات سبب شده سرمایه گذاران نسبت به ارزش گذاری های صورت گرفته بی اعتماد باشند و حتی از سرمایه گذاری در صندوق های خطر پذیر پشیمان شوند و ترجیح دهند منابع صندوق های خطر پذیر در بانک ها و اوراق کم ریسک سرمایه گذاری شود. به همین علت است که امروزه بخشی از اکوسیستم استارتاپی به نهادهای حاکمیتی و نظارتی معترض هستند و می‌گویند دلیل اصلی وضع نامناسب این کسب و کارها، عدم نظارت و برخورد با چنین مسائل و رفتارهای سوداگرانه ای بوده است. موضوع دیگر اینکه به گفته مسئولان، اکوسیستم استارت آپی تابحال نتوانسته ایده های نوآورانه داشته باشد و عمده سرمایه گذاری های صورت گرفته صرفا روی کپی کسب و کارهای موفق کشورهای غربی بوده و دلیل موفقیت این کسب و کارهای کپی عمدتاً به دلیل بسته بودن بازار کشور یا محدودیت هایی بوده است که به دلیل مسائل مختلف در کشور بوجود آمده است.