نائب رییس اتاق بازرگانی ایران برای اینکه در این شرایط بتوانیم کانال بانکی و مالی را با اتحادیه اروپا و چین و کشورهایی که اراده دارند از ما نفت بخرند باز نگه داریم، نیازمند این هستیم که در چهارچوب اف‌ای‌تی‌اف، عملیات پولی و بانکی ایران کم ریسک شناخته شود.
وی در توضیح این مطلب افزود: در غیر این صورت هزینه‌ها به حدی افزایش می‌یابد که تاحد زیادی جلوی تعاملات پولی و بانکی را می‌گیرد.
سلطانی اضافه کرد: از آن طرف با توجه به اینکه در تنگنای تحریم ها قرار داریم و این تنگنا می‌تواند تشدید شود یا آثار غیر قابل پیش‌بینی را در آینده داشته باشد که ما در شرایط کنونی آگاهی کاملی از ان نداریم، پس باید اقتصاد را طوری مدیریت کنیم که در بعد داخلی نیز از شفافیت خارج نشویم.
منتفع مبارزه با پولشویی کیست؟
نائب رییس اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: من این را قبلا هم گفتم که بیشترین نفع مبارزه با پولشویی به اقتصاد داخلی، مردم و بنگاه های سالم و البته خود دولت می‌رسد.
او در توضیح این مطلب ادامه داد: مبارزه با پولشویی درآمد دولت را افزایش می‌دهد و چرا که پولشویی ناشی از اقتصاد زیرزمینی است و دولت اگر بتواند وضعیت اقتصادی، فرارهای مالیاتی، تراکنش‌ها و ... را رصد کند، در این شرایط بحرانی با افزایش قابل ملاحظه درآمدها روبرو می‌شود.
این فعال اقتصادی گفت: بخش مهمی از این افزایش درآمد ناشی از پیشگیری از فرار مالیاتی است و از این محل امکان اداره کشور فراهم می‌شود.
او گفت: این موضوع مساله‌ای اقتصادی است و باید در محافل فنی، حقوقی و اقتصادی درباره آن صحبت شود و حتی حقوقدان ها به میدان بیایند اما متاسفانه موضوع بیش از حد در کشور سیاسی شده است و شاهدیم که بیشتر در تریبون‌های سیاسی محل نزاع شده است.
او تاکید کرد: اف‌ای‌تی‌اف بخشی از موضوعات بین الملی را پوشش می دهد اما موضوع تنها این نیست. ما از سال ۱۳۹۱ قانونی داریم که به مرحله اجرا درآمده است اما جا دارد این قانون درست‌تر و دقیق‌تر پیگیری شود تا سایه شوم این پدیده مخرب اجتماعی از سر اقتصا ما برداشته شود و اقتصاد ایران به ورطه اقتصاد زیرزمینی و عدم شفافیت بیشتر کشیده نشود.
چهره واقعی مخالفان اف‌ای‌تی‌اف را نمی‌شناسیم
سلطانی با اشاره به تبارشناسی منتقدان پیوستن به اف‌ای تی‌اف و قوانین ناظر بر پولشویی گفت: این رفتار را باید در رفتارشناسی اپوزیسیون دولت بازیابی و شناسایی کرد.
وی در توضیح این مطلب ادامه داد: این رفتار شناخته شده و جا افتاده اپوزیسیون ها در تمامی کشورها و البته با غلظت بیشتر در ایران است که تمامی اقدامات دولت را زیر سئوال ببرند و نیمه خالی عملکرد دولت مستقر به رخ بکشند.
او گفت: همان طور که گفتم این رفتارها در ایران پررنگ‌تر است به طوری که تا جایی پیش می‌روند که تعابیری مثل خیانت و زیر چتر دولت خارجی رفتن و امثال این‌ها را به کار می‌برند و سطح گفتمان را به جای ناشایستی می‌رسانند.
او افزود: البته من پیش از این هم گفته‌ام و باز هم تکرار می‌کنم معتقدم کسانی که منفعت اصلی از عدم الحاق به اف‌ای‌تی‌اف را می‌برند اصلا خودشان را برجسته نمی‌کنند چون ذات کار سیاه و اقدامات غیرقانونی در حقیقت چراغ خاموش حرکت کردن است اما انچه این گروه می‌خواهند را اپوزیسیون دولت مستقر خواسته یا ناخواسته با مخالفت شدید و با ملاحظات سیاسی انجام می‌دهند.
وی ادامه داد: بی‌تردید ما چهره منتفعان را چندان آشکار نمی شناسیم چون معمولا این دسته افراد سعی می‌کنند تا جایی که امکان دارد عملیات و چهره خود را مخفی نگه دارند اما از جایی که می توانند مخالفت و مزاحمت خودشان را برای اقدامات دولت در مسیر ساماندهی کنند.
مذاکره بی‌فایده است، به گشایش داخلی فکر کنیم
او در بخش دیگری از سخنانش به ضرورت اتخاذ تدابیری برای مقابله با تحریم های آمریکا اشاره کرد و گفت: باید واقعیات را در نظر گرفت. تحریم کنونی با تحریم‌های پیشین فرق دارد. من معتقدم در شرایط کنونی و با شناختی که از رفتار فعلی دولت امریکا پیدا کردیم مذاکره کمکی به ما نمی‌کند.
نائب رییس پارلمان خصوصی اضافه کرد: رفتار ترامپ اصولا بیشتر در برخوردهای این چنینی شبیه کاری است که با کره شمالی کرد؛ اقدامات وی بیشتر به ژست و عکس ختم می شود تا تصمیم و توافق واقعی.
او ادامه داد: ممکن است ابتدا وانمود کنند علاقمند به مذاکره هستند اما هدف این است که ظفرمندانه خودشان را به همه دنیا نشان بدهند اما شاید در پروسه طولانی مدت با حفظ فشارها بر اقتصاد ایران به تدریج توافق هایی حاصل شود که نمی‌توان بدان دل بست.
او گفت: پس استراتژی درست و تصمیم به جا این است که ما دست به گشایش‌های داخلی بزنیم. مطمئنا تصمیمات زیادی را می توانیم برای بهبود اقتصاد و گشایش تنگنای اجتماعی بگیریم.
سلطانی با اشاره به اینکه پارادوکس هایی در اقتصاد و ساختار اجتماعی و حاکمیتی محل ناامیدی و نگرانی و کاهش سرمایه احتماعی شده است، گفت: اگر از درون خودمان را یکپارچه و قوی کنیم قطعا در میدان مذاکره می‌توانیم بهتر ظاهر شویم و اختلالات را طوری مدیریت کنیم تا طرف مذاکره کننده فکر نکند چنان در تنگنا هستیم که هر امتیازی را می تواند از ما بگیرد.