منطقه یورو شامل ۱۹ کشور بلژیک، آلمان، استونی، ایرلند، یونان، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، قبرس، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، اتریش، پرتغال، اسلوونی، اسلواکی و فنلاند است که از یورو به عنوان واحد پولی خود استفاده می‌کنند.
یورو که دومین ارز مهم جهان پس از دلار آمریکا محسوب می‌شود، به شکل اسکناس‌های ۵، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ یورویی چاپ می‌شود. انتشار اسکناس‌های ۵۰۰ یورویی به دلیل نگرانی‌های امنیتی و استفاده در پول‌شویی از ماه آوریل امسال متوقف خواهد شد، اما اسکناس‌های موجود همچنان معتبر باقی خواهند ماند.
دویچه وله در گزارشی تصویری به مراحل چاپ اسکناس یورو پرداخته است تا شما با حقایق بیشتری از این اسکناس آشنا شوید:
۱- پنبه: زیربنای اصلی اسکناس یورو محسوب می‌شود که موجب افزایش عمر اسکناس و محافظت از آن در برابر آب و شستشوی کم می‌شود.
۲- فرمول مخفی: پنبه ابتدا تصفیه و شسته می‌شود و سپس از طریق فرمولی مخفی به صورت رشته‌های مخصوص در می‌آید. در این مرحله برخی مشخصه‌های امنیتی نظیر واتر مارک و خطوط نواری بر روی اسکناس ایجاد می‌شود.
۳- ضرایب امنیتی بیشتر: در این مرحله ۱۰ مشخصه امنیتی به یورو افزوده می‌شود که مهم‌ترین آن فویل مخصوصی است که تنها توسط کشور آلمان تولید می‌شود.
۴- طرح اولیه اسکناس: با وجود این همه تمهیدات امنیتی، هنوز این اسکناس‌ها قابل جعل هستند. به گفته بانک مرکزی اروپا حدود ۹۰۰ هزار قطعه اسکناس تقلبی یورو در جهان وجود دارد.
۵- طراح اسکناس یورو: راینهولد گرشتتر، یکی از اصلی‌ترین طراحان اسکناس‌های یورو محسوب می‌شود. طرح‌های اسکناس یورو شامل نمادهای اروپایی در نقاط مختلف این قاره هستند.
۶- آماده سازی نهایی: دستگاه‌های شماره گذاری فوق امنیتی به هر اسکناس یک شماره سریال مخصوص می‌دهد که با توجه به هر دستگاه متفاوت است و بدین ترتیب کار جعل اسکناس را بسیار سخت می‌کند. اسکناس‌ها سپس برای توزیع بین کشورهای عضو منطقه یورو بر اساس سهمیه آنها دسته بندی می‌شوند.
۷- هزینه چاپ اسکناس: هزینه تولید هر اسکناس یورو بین ۷ تا ۱۶ سنت است. اسکناس‌های ۱۰۰ و ۲۰۰ یورویی به دلیل مشخصه‌های امنیتی و اندازه بزرگ‌تر، هزینه چاپ بیشتری دارند.