مزیت ذاتی چینی‌ها تولید کالاهایی با قیمت‌هایی ارزان، به نسبت قیمت سایر کشورهاست.
ارزانی تولید در این کشور در قیاس با دیگر کشورها، این شائبه را ایجاد می‌کند که نیروی کار در چین ارزان تر از دیگر کشورهاست. این در حالی است که آمار و ارقام چنین تفاوتی را نشان نمی‌دهد.
اگر تا چهار دهه قبل، کارگران چینی طعم فقر را زیر زبانشان حس می کردند، امروز به مدد رشد رعد آسای اقتصاد و افزایش عجیب صادرات، با وضعیتی متفاوت روبرو هستند.
سئوال مهم و اساسی اما این است؛ وضعیت کارگران از منظر درآمد و دستمزد روزانه در چین بهتر است یا در اتحادیه اروپا و یا حتی امریکا؛ بزرگترین و مدعی ترین اقتصاد جهان که با اغاز جنگ تجاری با چین، بحرانی جدی را در اقتصاد این کشور ایجاد کرده است.
اقتصاد چین اقتصادی متکی به صادرات است، این گونه است که وضع تعرفه بر کالاهای صادراتی چین به آمریکا، حالا زنگ های خطر را به صدا درآورده است چرا که امریکا بازار بزرگی برای چین محسوب می شود. اگر بخواهید نام سه صادرکننده بزرگ جهان را ردیف کنید بی‌شک در کنار نام چین، نام آمریکا و اتحادیه اروپا قرار خواهد گرفت.
سایت یورو استات در گزارشی میانگین دستمزد کارگران بخش های تولیدی در چین روزانه را ۲۷ دلار و ۵۰ سنت اعلام کرده است. این سطح دستمزد از دستمزدی کارگران در هند و فیلیپین و ویتنام بالاتر است. بر اساس آمارهای ارائه شده میانگین دستمزد روزانه کارگران در هندوستان ۴ دلار و ۸۶ سنت است. میانگین دستمزد روزانه کارگران در فیلیپین نیز حدود ۵دلار و۵۰ سنت و کشور ویتنام با میانگین ۶ دلار و ۷۰ سنت است.
وضعیت کارگران اروپایی بهتر است یا آمریکایی؟
قیاس میانگین دستمزد کارگران اروپایی با چینی‌ها نشان می‌دهد وضعیت آنان در اتحادیه اروپا بهتر از چین است چرا که به طور میانگین در بین کشورهای اتحادیه اروپا دستمزد ساعتی هر کارگر ۳۰ دلار و ۱۱ سنت است اما بزرگترین اقتصاد جهان چندان روی خوشی به کارگران نشان نمی دهد. آمارها نشان از ان دارد که حقوق کارگران در امریکا ساعتی ۱۱دلار و ۶۴ سنت است. حقوقی به مراتب کمتر از حقوق کارگران در چین به این ترتیب افسانه نیروی کار ارزان در مورد چین اگر در گذشته مصداق داشت امروز چندان تطابقی با واقعیت ندارد.
نکته دیگر در خصوص کارگران چینی اما این نکته است که کارگران در این کشور بسیار سختکوش و پرکار محسوب می شوند.