این حرکت برای روسیه که از ژانویه سال ۲۰۱۷ با اوپک برای مدیریت عرضه جهانی نفت و تقویت قیمت‌ها هم پیمان شد اما در پشتیبانی از هر یک از دورهای اخیر توافق کاهش تولید نفت با اوپک تعلل کرد، جدید نیست.
پس از سال ۲۰۱۷ در آستانه هر نشستی اظهارات و اشارات مقامات ارشد روسیه از جمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور بازارهای نفت و تحلیلگران را درباره بازی که روسیه به راه خواهد انداخت، در حدس و گمان نگه داشت و روسیه هر بار این رفتار را تکرار کرد.
در نشست دسامبر سال ۲۰۱۸ که توافق فعلی کاهش تولید نفت منعقد شد، پوتین از طریق الکساندر نواک، وزیر انرژی خود که دیدارهای جداگانه‌ای با وزیران نفت عربستان سعودی و ایران داشت آنها را متقاعد کرد توافق کاهش تولید را به شکلی تدوین کند که ایران به آن رأی دهد زیرا رأی موافق همه اعضای اوپک برای تصمیمات لازم است.
اکنون که به زمان نشست ۲۵ و ۲۶ ژوئن نزدیک می‌شویم، روسیه دوباره سیگنال‌های مختلفی را درباره پایبندی خود به توافق ارسال می‌کند. البته سایر اعضای اوپک هم سیگنال‌های یکسانی ارسال نمی‌کنند.
آمریکا با پایان دادن به معافیت‌ها از تحریم‌ها علیه صادرات نفت ایران چالش بزرگی برای پیمان محدودیت عرضه اوپک و متحدانش ایجاد کرده است و این گروه و بازار را درباره میزان عرضه‌ای که تا ژوئن و پس از آن از دست خواهد رفت و میزان افزایش عرضه‌ای که سایر اعضای اوپک باید داشته باشند، در ابهام نگه داشته است.
عربستان سعودی می‌گوید آماده است تا همه تقاضای بازار برای نفت را تأمین کند اما تاکید کرده که تا زمانی که تقاضای واقعی را در بازار مشاهده نکند، برای بالا بردن سطح تولید نفت خود عجله نخواهد کرد.
با این همه وظیفه اوپک برای ارزیابی میزان عرضه جهانی با ابهامات فزاینده پیرامون صادرات نفت روسیه به اروپا از طریق خط لوله دروژبا و انتظارات برای کاهش بیشتر تولید در ونزوئلا و احتمالاً اختلال در روند عرضه لیبی به دلیل جنگ داخلی در این کشور، بسیار دشوارتر شده است.
در بحبوحه همه این موارد، روسیه ماه گذشته پیام‌های متعددی به بازار فرستاد. نخست آنتون سیلوآنوف، وزیر دارایی روسیه اعلام کرد که اوپک و روسیه ممکن است تصمیم بگیرند برای از دست ندادن سهام بازار در برابر آمریکا مبارزه کنند حتی اگر این به معنای ترک توافق اوپک پلاس و پایین بردن قابل توجه قیمت‌های نفت باشد.
سپس اواخر ماه گذشته پوتین گفت امیدوار است که سعودی‌ها تعهداتی که تحت توافق اوپک پلاس داشته‌اند را زیر پا نگذارند و وی درباره اینکه کشوری تمایل داشته باشد از این توافق خارج شود چیزی نشنیده است.
خود روسیه به سختی تلاش کرده است تولید نفت خود را به سطح توافق شده با اوپک برساند.
بعلاوه شرکت‌های نفتی روسیه به کاهش تولید بی اعتنایی می‌کنند زیرا توافق اوپک پلاس در برنامه‌های رشد تولید آنها اختلال ایجاد کرده است. شرکت‌های روسی از تولید بالاتر نفت سود می‌برند و برای متعادل کردن بودجه خود به اندازه عربستان سعودی به قیمت بالای نفت نیازی ندارند.
درست است که بودجه روسیه از قیمت‌های بالاتر نفت به دلیل محدودیت عرضه اوپک پلاس سود برده اما تولید بالاتر نیز برای شرکت‌های روسیه که به دنبال توسعه میادین نفتی جدید هستند مهم است و افت تولید میادین قدیمی در منطقه اورال و سیبری غربی را جبران می‌کند.
الکسی کالاچف، تحلیلگر شرکت سرمایه‌گذاری فینام در این باره به پترولیوم اکونومیست گفت: شرکت‌های نفتی روسیه بر این باورند که تولید به اندازه قیمت‌های نفت اهمیت دارد.
موضع روسیه در مورد توافق اوپک پلاس احتمالاً تا روز دیدار با اوپک در اواخر ژوئن مشخص نمی‌شود بنابراین بازار و تحلیلگران به گمانه‌زنی درباره سرنوشت این پیمان برای یک ماه و نیم دیگر ادامه می‌دهند. این بار روسیه ممکن است تصمیم بگیرد که دیگر زمان آغاز توسعه میادین نفتی جدید و رها کردن پیمان نفتی فرا رسیده است.
براساس گزارش اویل پرایس، با این حال پوتین ممکن است به این نتیجه برسد که همراهی با اوپک و عربستان سعودی به این کشور قدرت بیشتری در مدیریت عرضه نفت می‌دهد. سعودی‌ها کسانی هستند که به قیمت‌های بالاتر نیاز دارند و روسیه می‌تواند از این موضوع برای داشتن نفوذ ژئوپلیتیکی بیشتر بهره برداری کند.
انتهای پیام