چهارمین نسل از مرسدس بنز GLE از زمان معرفی خود در آمریکا توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این خودرو همه ی آنچه از خودرو شاسی بلند بزرگ انتظار می رود، یعنی تودوزی چرمی، اتاق جادار، قوای فنی قدرتمند، ابعاد بزرگ و سواری راحت را به همراه دارد. مدل جدید این خودرو در بخش سواری به دلیل استفاده از سیستم تعلیق جدید مرسدس بنز با نام E-Active کیفیت سواری در حد کلاس S را ارائه می دهد.
مدل بازار آمریکا از پیشرانه ی EQ-boost بنزینی ۶ سیلندر خطی به حجم سه لیتر بهره می برد؛ ولی مدل چهار سیلندر دیزلی هم در اروپا عرضه می شود. در مدل دیزلی از سیستم تعلیق جدید بادی خبری نیست.
به هر حال، پیشرانه ی دولیتری این خودرو چندان هم دست وپا بسته نیست و با قدرت ۲۴۲ اسب بخاری و گشتاور ۵۰۰ نیوتن متری خود به خوبی از پس وظایف محوله برمی آید. همچنین، برای انتقال نیرو به هر چهارچرخ نیز از جعبه دنده ی ۹ سرعته ی خودکار استفاده شده است.
با وجود حجم موتور کم، پیشرانه ی دیزلی این خودرو به خوبی بدنه ی ۲.۲ تنی این خودرو را حرکت می دهد و در ۷.۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می رسد. از این نظر، GLE 300d می تواند با خیلی از هاچ بک های قدرتمند بازار رقابت کند. مشکل موجود در رانندگی با GLE این است که توانایی های حرکتی آن درحدانتظار مرسدس بنز چشمگیر نیست. برای مثال، با فشردن پدال گاز صدای پیشرانه خیلی جذاب نیست و حس خوبی منتقل نمی کند. این مشکل احتمالا در مدل GLE 350d کمتر است که دو سیلندر بیشتر دارد.
مقاله های مرتبط:مرسدس بنز ۸۰۰ اسب بخاری GLE 63 S با تیونینگ Project Infernoشاسی بلند مرسدس بنز GLE 53 هیبرید معرفی شد
نکته ی دیگر مربوط به جعبه دنده ی ۹ سرعته ی خودکار این خودرو است. این جعبه دنده عملکردی نرم و توأم با آرامش دارد؛ اما مشکلش این است که گه گاه برای سبک کردن دنده ها دیر اقدام می کند و این موضوع باعث افزایش دور موتور شود. این در حالی است که خودرو در حالت اسپرت قرار ندارد و همین نکته باتوجه به صدای نه چندان جذاب پیشرانه ی دیزلی، می تواند تاحدودی آزاردهنده باشد.
همان طورکه در ابتدا اشاره کردیم، مدل بررسی شده فاقد سیستم تعلیق E-Active بود؛ ولی درعوض، از AirMatic استفاده کرده است. در این مدل، به نظر می رسد تعادل رضایت بخشی بین فرمان پذیری و نرمی سواری وجود ندارد و با E-Active مقایسه کردنی نیست.
با وجود این کم وکاستی ها، همچنان نرمی و راحتی سواری GLE تحسین کردنی است و به خوبی می تواند دست اندازها و چاله های مسیر را در در خود جذب و از انتقال ضربات به کابین جلوگیری کند. در این بین، رینگ های ۲۰ اینچی با لاستیک های ۲۷۵ میلی متری نیز به کمک سیستم تعلیق آمده اند تا سواری بهتری فراهم کنند. باوجوداین، همین نرمی هنگام رانندگی تهاجمی به نکته ای منفی تبدیل می شود و در پیچ های تند، چرخش زیادی در بدنه احساس می شود. برای کاهش یا رفع این نکته ی منفی بهتر است حالت رانندگی خودرو را در وضعیت اسپرت قرار داد. در حالت اسپرت، رانندگی کمی بهتر می شود و فرمان نیز اطلاعات بیشتری دراختیارتان قرار می دهد؛ اما همچنان ایده آل نیست. سیستم چهارچرخ محرک مرسدس بنز با نام 4Matic به خوبی از پسِ وظایف خود برمی آید و بهترین تقسیم گشتاور را بین چرخ ها انجام می دهد تا خودرو چسبندگی بهتری داشته باشد. درمقابل، وجود این سیستم در پیچ ها اندکی کم فرمانی با خود به همراه دارد؛ اما در حدی نیست که آزاردهنده باشد و به نوعی مهارکردنی و پیش بینی پذیر است.
یکی از اصلی ترین قوت های GLE جدید کابین آن است. فضای داخلی این خودرو عالی است و مواد به کاررفته در آن نیز کیفیت درخورتوجهی دارند. خروجی های چهارگانه ی سیستم تهویه در کنسول مرکزی طراحی هوشمدانه ای دارند و سیستم اطلاعات و سرگرمی MBUX نیز با دو نمایشگر ۱۲.۳ اینچی، بسیار کارآمد و هوشمندانه است.
یکی از مشکلات GLE قیمتش است؛ چون برای مثال، بی ام و X5 xDrive30d تنها ۲ هزار و ۲۸۳ دلار از آن گران تر است؛ درحالی که درعوض، پیشرانه ی ۶ سیلندر قوی تری دارد. افزون براین، سیستم تعلیق بادی این مدل که از نوع E-Active نیست، چندان چنگی به دل نمی زند و نمی تواند طرفداران رانندگی را کاملا راضی کند. به همین دلایل، عاشقان فرمان پذیری بهتر ترجیح می دهند به سراغ بی ام و X5 بروند که دینامیک رانندگی راضی کننده ای ارائه می دهد.