این صندوق در نوامبر سال ۲۰۱۷ اعلام کرد سهام نفت و گاز را از شاخص سهام خود خارج می‌کند تا آسیب پذیری اقتصاد و ثروت نروژ در برابر نوسانات قیمت نفت و گاز را کمتر کند.
پیشنهاد اولیه این صندوق که عمده ثروتش از درآمدهای نفت و گاز نروژ بوده و در واقع یک صندوق نفتی شمرده می‌شود، واگذاری تمامی سهام نفت از جمله سهام شرکت‌های بزرگ نفتی به ارزش میلیاردها دلار بود.
با گذشت دو سال از اعلام این تصمیم، با توافقات انجام گرفته و تغییراتی که در شاخص FTSE راسل که نروژ از آن به عنوان یک مرجع استفاده می‌کند صورت پذیرفته است، پیشنهاد اولیه برای فروش بیش از ۳۵ میلیارد دلار سهام نفتی، به فروش سهام شرکت‌های اکتشاف و تولید به ارزش حدود شش میلیارد دلار تقلیل پیدا کرده است.
اقتصاددانان نروژی در گفت و گو با بلومبرگ اظهار کرده‌اند که کوچک شدن فهرست سهام‌های نفتی که قرار بود به فروش گذاشته شوند، احتمالا تاثیر بسیار اندکی خواهد شد و به یک واگذاری سهام نمادین تقلیل پیدا می کند. در این بین مارتین نورمن، مدیر دارایی سازمان صلح سبز در منطقه اسکاندیناوی تعدیل این پیشنهاد را کاملا افتضاح آمیز توصیف کرده است.
پیشنهاد اولیه صندوق نروژ بازارها را شوکه کرد زیرا سرمایه گذاران نگران شدند که سایر صندوق‌های بزرگ ممکن است این اقدام را دنبال کرده و سوختهای فسیلی را رها کنند آن هم در شرایطی که سهامداران، سرمایه گذاران و فعالان محیط زیست شرکت‌های نفتی بزرگ را برای جدی گرفتن تغییرات جوی و آماده شدن برای دورانی که تقاضا برای نفت به پیک خود می‌رسد تحت فشار قرار داده اند.
پس از ماه‌ها رایزنی، دولت نروژ در مارس سال ۲۰۱۹ پیشنهاد کرد که این صندوق سهام ۱۳۴ شرکت را که شاخص FTSE راسل آنها را متعلق به زیرمجموعه اکتشاف و تولید شناخته است، واگذار کند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، در پایان سال ۲۰۱۸ صندوق سرمایه گذاری نروژ در شرکت‌های تولید و اکتشاف سهامی به ارزش ۷.۸ میلیارد دلار داشت. در مقابل، تا پایان سال ۲۰۱۸ ارزش دارایی‌های این صندوق در شرکت‌های نفت و گاز به ۳۷ میلیارد دلار رسید. این دارایی‌ها در ۳۴۱ شرکت قرار دارند که شامل سهم کمتر از یک درصد در هر کدام از شرکت‌های اکسون موبیل و شورون، ۲.۴۵ درصد در شل، دو درصد در توتال، ۲.۳۱ درصد در بریتیش پترولیوم و ۱.۵۹ درصد در انی است. ارزش سهام این صندوق در شرکت شل به تنهایی ۵.۹ میلیارد دلار است.