آن طور که سازمان همکاری و توسعه اقتصادی گزارش می دهد شاخص کلیدی سنجش شرایط مادی خانوارها یا رفاه اقتصادی آنها، سرانه درآمد خانوار پس از کسر مالیات، پرداختی تامین اجتماعی و عواید اجتماعی خانوارها است. این شاخص نسبت به سرانه تولید ناخالص داخلی، منابع خانوار برای خرید کالاها یا خدمات یا پس انداز آنها برای آینده بهتر را می سازد.
درآمد قابل تصرف خانوارها عبارت است از درآمد کسب شده پس از کسر مالیات بر درآمد و ثروت و پرداخت های تامین اجتماعی است و شامل عواید اجتماعی نیز می شود. این شاخص شامل نقل و انتقالات غیر نقدی نیست.
براساس یافته های اخیر این سازمان، رشد اقتصادی اغلب کشورهای عضو آن کمتر از سرعت رشد درآمد خانوارها در زمستان ۲۰۱۹ بیشتر بوده است.
به عبارت ساده تر طی فصل نخست سال ۲۰۱۹ در حالی درآمد واقعی خانواده‌ها در کشورهایی چون آمریکا، انگلیس، ایتالیا، کانادا، آلمان و فرانسه ۰.۶ درصد اعلام شده که رشد اقتصادی در آخرین فصل ۲۰۱۸ به ۰.۳ درصد بالغ می شود.
در ایران متوسط درآمد هر خانوار شهری با رشد حقیقی منفی ۹.۶ درصدی نسبت به سال قبل‌تر خود همراه بوده و برای هر خانوار روستایی این رشد به منفی ۱۲.۶ درصد بالغ شده که حاکی از کاهش قابل توجه رفاه اقتصادی کشور ظرف یک سال بوده است.
حال آن که سرانه واقعی تولید ناخالص داخلی در همین زمان حدود ۶ درصد کاهش یافته است.
این در حالی است که مرکز آمار ایران ضریب جینی خانوار ایرانی در سال گذشته را ۰.۴۰ اعلام کرده است. این شاخص نیز در سال ۹۶ یک درصد کمتر بوده است.