روز سه شنبه، شش ایالت آمریکا به طور همزمان انتخابات مقدماتی درون حزبی برگزار کردند. برنی سندر بار دیگر نتوانست در این ایالت‌ها پیروز شود. شکست سندرز که یک هفته بعد از شکست وی در سه شنبه بزرگ رخ داد، نشان می‌دهد که سناتور ورمونت در سراشیبی سقوط قرار گرفته است.
به گزارش فرارو، طبق نتایج انتخابات روز سه شنبه دهم مارس، جو بایدن در چهار ایالت می‌سی‌سی‌پی، ایداهو، میزوری و از همه مهمتر میشیگان پیروز شده است. برنی سندرز در دو ایالت واشنگتن و داکوتای شمالی با فاصله اندکی از جو بایدن جلو افتاده است.
در انتخابات این شش ایالت، بایدن ۱۵۳ موکل و سندرز ۸۹ موکل انتخاباتی به دست آوردند. مجموع کل موکل‌های انتخاباتی این دو نامزد نیز به ترتیب ۸۲۳ و ۶۶۳ است. بدین ترتیب، ملاحظه می‌شود که بایدن از نظر تعداد موکل‌ها با فاصله زیادی از سندرز جلو افتاده است. این در حالی است که تا یک ماه پیش بایدن، به دلیل عملکرد بسیار ضعیفش، در آستانه خروج از رقابت‌ها بود. اما بعد از انتخابات درون حزبی ایالت کارولینای جنوبی که به پیروزی قاطع بایدن منجر شد، ناگهان ورق برگشت. اولین شکست سندرز در کارولینای جنوبی رقم خورد.
بعد از انتخابات کارولینای جنوبی، دمکرات‌های میانه رو حول محور بایدن برای شکست دادن سندرز متحد شدند. در نتیجه، در آستانه سه شنبه بزرگ، تعدادی از نامزد‌های میانه رو، از جمله پیت بوته جج، از رقابت‌ها کناره گیری کرده و از بایدن حمایت کردند. این حمایت‌ها بعد از سه شنبه بزرگ نیر تداوم یافت. آندرو یانگ، آخرین کاندیدایی بود که به تازگی از بایدن حمایت کرد. افزون بر این، سران حزب دمکرات مانند بیل کلینتون، باراک اوباما و جان کری همه به تلویح و تصریح از بایدن حمایت کردند یا پشت پرده تحرکاتی به نفع وی انجام دادند.
حالا به نظر می‌رسد که این تحرکات به ثمر رسیده و سندرز را به حاشیه رانده است. بعد از پیروزی اخیر بایدن، مشخص شد که پیروزی‌های اخیر وی در کارولینای جنوبی و سه شنبه بزرگ، تصادفی و از روی شانس نبود بلکه بایدن واقعا توانسته است طیف گسترده‌ای از رأی دهندگان را به سمت خود جذب کند. از سوی دیگر، شکست‌های پی در پی سندرز نیز نشان داد که برنامه «انقلابی» سندرز نتوانسته است اقشار مختلف جامعه، از گروه‌های قومی گرفته تا طبقات کارگر، را جذب کند.
همچنین، پیروزی بایدن در میشیگان نشان داد که سندرز در تاسیس یک ائتلاف فراقومی از رأی دهندگان شکست خورده است. نتایج انتخابات ایالت میشیگان این شکست را برملا کرد. این ایالت گروه‌های بزرگ و متعددی مانند دانشجویان، کارگران سفید پوست، سیاه پوستان و مسلمانان را در خود جای داده است. سندرز امیدوار بود که همه این گروه‌ها را به سمت خود جذب کند و در این ایالت نمادین پیروز شود. اما برخلاف انتظار، میشیگان به بایدن رأی داد. حالا بایدن می‌تواند ادعا کند که او ائتلافی فرانژادی ایجاد کرده که سندرز در ایجاد آن ناتوان بود. خصوصا که سندرز در روز‌های اخیر، به طرز آشکاری تبلیغات خود را بر ایالت میشیگان متمرکز کرده بود. او رویداد‌های انتخاباتی خارج از این ایالت را لغو کرد و تیم خودش را به میشیگان اعزام کرد. این در حالی است که بایدن در همه ایالت‌هایی که روز سه شنبه انتخابات برگزار کرده بودند، به طور یکسان تبلیغ کرده بود. افزون بر این، سندرز در انتخابات درون حزبی سال ۲۰۱۶، در میشیگان پیروز شده بود. بنابراین، شکست وی در آنجا می‌تواند نشانه‌ای از رویگردانی حامیان قدیمی از سندرز باشد.
بعد از اتحاد میانه روها پشت سر بایدن، پایان سندرز آغاز شد.
سندرز: جوانان، رسانه‌ها و سران حزب مقصرند
برنی سندرز در سخنرانی‌های اخیرش، به مجموعه‌ای از دلایل افول خود اشاره کرد. سندرز روی رأی دهندگان جوان، خصوصا دانشجویان، حساب کرده بود. اما مشکل این است که بخشی بزرگی از جوانان برخلاف بزرگسالان، معمولا رأی نمی‌دهند. سندرز از این امر آگاه است. در همین رابطه، او صبح دوشنبه به یک تجمع انتخاباتی گفت: «بگذارید به شما خبر بدی بگویم. صادقانه به شما می‌گویم که میزان رأی دادن جوانان نسبت به بزرگسالان بسیار کمتر است. درست است؟ این حقیقت است. امیدوارم همه بزرگسالان رأی دهند. این عالی است. اما من می‌خواهم به همان مقدار، جوانان هم رأی بدهند.»
علاوه بر این، ستاد سندرز معتقد است که سران حزب دمکرات برای پایین کشیدن سندرز دست به کار شده اند. البته این دیدگاه حامیان سندرز، دور از واقعیت نیست. آن‌ها به انتخابات سال ۲۰۱۶ اشاره می‌کنند که در آن، سران حزب دمکرات، هیلاری کلینتون را بر سندرز ترجیح دادند. اکنون هم اتفاق مشابهی رخ داده است. شخصیت‌هایی مثل بیل کلینتون و همسرش هیلاری، باراک اوباما و جان کری، همگی به طور مستقیم یا غیرمستقیم از جو بایدن حمایت کرده اند. این شخصیت ها، سایر نامزد‌های میانه رو را ترغیب کردند که از رقابت‌ها خارج شوند و از بایدن حمایت کنند. بعد از این حمایت‌ها بود که بایدن ناگهان صعود کرد.
ستاد سندرز می‌گوید برنامه‌های انتخاباتی سندرز برای افراد متنفذ و ثروتمند خطر موجودیتی دارند. به همین دلیل همه سعی می‌کنند سندرز را پایین بکشند. به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، مایک کاسکا، سخنگوی ستاد سندرز گفت: «ما با یک نبرد سخت و بی نظیری مواجه هستیم که دیگر کاندیدا‌ها با آن مواجه نیستند و این به خاطر برنامه‌ای است که او (سندرز) مطرح کرده است. به خاطر برنامه‌ای که او مطرح کرده، تعداد زیادی از نیرو‌های بسیار ثروتمند علیه او متحد شدند.»
پیش‌تر سندرز گفته بود: «این همان چیزی است که رسانه‌ها برای ماه‌ها درباره آن صحبت می‌کردند. اینکه چگونه برنی سندرز را متوقف کنیم؟ چگونه جنبش مردم کارگر و کم درآمد را متوقف کنیم؟ چگونه یک جنبش چندنسلی و چند نژادی را متوقف کنیم که خواستار عدالت است؟»
اما علاوه بر جوانان و سران حزب، سندرز مانند دونالد ترامپ، رسانه‌ها را هم به باد انتقاد گرفته است. او زهر و کینه «رسانه‌های شرکتی» را مقصر شکست خود در سه شنبه بزرگ دانسته است. به گفته سندرز او با کینه‌ای از جانب رسانه‌های شرکتی مواجه است که تا حالا سابقه نداشته یک ستاد انتخاباتی با آن مواجه شود. این سناتور افزود: «این ستاد در تلویزیون با ویروس کرونا مقایسه شده است. ما را ارتش نازی توصیف کرده اند که به سمت فرانسه و دیگران در حال پیشروی است.»