جنگ ارزی مهمتر از تحریم نفتی است/سه راهکار برای عبور از تحریم ارزی

به گزارش سایت طلا به نقل از پانا، در طول سالهای پس از انقلاب بارها و بارها علیه ایران قطعنامه صادر و یا تحریم جدید اعمال شده و ایران هر بار توانسته است از این شرایط علی رغم دشواری های موجود عبور کند.

اما جنگ ارزی که این روزها علیه ایران راه اندازی شده است از جنس تحریم های سابق نیست چرا که تا پیش از این تنها منابع دولت ایران تهدید می شد، اما اکنون تحریم ها درآمد عمومی و توان صادرات و واردات ایران را نشانه رفته است.

در سالهای گذشته ایران برای عبور از تحریم کافی بود برای نفت خود مشتری پیدا کند و آن را بفروشد، در آن صورت ارز آوری این صادرات سبب می شد تا ایران به راحتی در برابر هر نوع تحریمی قد علم کند.

به عبارت دیگر تا زمانی که ارز وارد ایران می شود هیچ تحریمی بر ایران فشار وارد نمی کند و ایران از طریق واسطه های بین الملل کلیه کالاهای مورد نیاز خود را تامین می کند، اما اگر ارز وارد ایران نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟
کسری ارز نقد در کشور از ابتدای سال 90 کلید خورد و ترس از تحریم بانک مرکزی برای نقل و انتقال ارز باعث شد تا قیمت سایر ارزهای خارجی روز به روز گران تر شود.

بانک مرکزی ایران برای مقابله با این مشکلات اقدام به عرضه ارز نقد در بازار کرد اما این تصمیم تنها بازار را پر نوسان ساخت و ذخایر ارزی ایران را به نوعی به حراج گذاشت.

نگرانی از تحریم بانک مرکزی بی دلیل نبود و در پاییز سال 90 اولین گام برای تحریم برداشته شد؛ این اقدام غرب شوک قیمتی به بازار وارد کرد اما بلافاصله اثر این شوک تخلیه شد زیرا بانک مرکزی عرضه های نا محدود ارز در بازار را برای مدت کوتاهی کلید زد.

جنگ ارزی ایران از این زمان آغاز شد و همچنان ادامه دارد اما تا همین چند روز پیش هیچ راهکار عملی برای مقابله با این شرایط ارایه نشده بود.
بدون شک جنگ ارزی ایران مهمتر از تحریم های نفتی است چرا که صارات نفت در شرایطی که نمی توانیم پول آن را دریافت کنیم نوعی حراج اموال عمومی محسوب می شود به همین جهت تعیین راهکارهای اساسی برای عبور از این شرایط بسیار مهم است.

راهکار های عبور از بحران
اولین راهکار ، برای عبور از این شرایط تعیین مبادلات پایاپای برای تحول نفت در برابر کالا است؛ از آنجایی که مبادلات کالا با کالا نیازی به ارز نقد ندارد شرایط برای عبور از تحریم بانک مرکزی فراهم می شود؛ این روش اکنون در خصوص روابط تجاری ایران با چین، هند و کره جنوبی در حال اجرا است.
راهکار دوم ،در زمینه ورود بخش خصوصی به تجارت و استفاده از ظرفیت شرکت های چند ملیتی است به این معنا که شرکت های ایرانی که در بازارهای بین الملل حضور دارند اقدام به فروش کالای ایرانی و تامین ارز نقد برای تجار داخلی هستند.

برای این کار نیز تنها کافی است درصدی از درآمد حاصل به شرکت های چند ملیتی برسد تا مشکل ارز نقد برای تجار مرتفع شود.
راهکار سوم، استفاده از ظرفیت کشورهای همسایه است، به عنوان مثال بازار عراق و افغانستان بازاری امن برای تامین ارز است که در مقابل آن می توان ارز خود این کشورها را با دلار مبادله کرد.

به عبارت دیگر می توان مبادلات تجاری با کشورهای دیگر را بر اساس دینار عراق انجام داد و سپس دینار عراق را در این کشور به دلار تبدیل کرد؛ این کار هزینه تغییر واحد پول را اندکی افزایش داده اما شرایط تجارت را تسهیل می کند.