به گزارش سایت طلا ، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در گزارشی به ابعاد اقتصاد کلان کشور با توجه به شیوع کرونا پرداخته است، بر این اساس بررسی وضعیت اقتصاد ایران قبل از شوک بیماری تا قبل از شیوع بیماری کرونا در اسفندماه سال 1398 نشان میداد که با تخلیه اثر تحریمها بر اقتصاد، بهبودهایی محدود در متغیرهای اقتصاد کلان رخ داده است، با این حال بررسی وضعیت متغیرهای اقتصاد کلان نشاندهنده شکنندگی این بهبود است. براساس اعلام مرکز آمار ایران آخرین شواهد از عملکرد اقتصاد در 9 ماه اول سال 1398، حاکی از رشد اقتصادی 7.6ــ درصد، رشد اقتصادی بدون نفت صفر درصد، رشد کشاورزی 3.2 درصد، رشد نفت 37ــ درصد، رشد صنعت 2.3 درصد، رشد آب، برق و گاز 7.7 درصد، رشد بخش ساختمان 9.6 درصد و رشد بخش خدمات 0.2 درصد بوده است. همچنین براساس اعلام رئیسکل بانک مرکزی رشد اقتصادی بدون نفت در 9ماهه اول سال 1398 حدود 1.3 درصد بوده است.
در واقع علىرغم منفیتر شدن رشد در سال 1398 وضعیت بخش غیرنفتی اقتصاد ایران بهمراتب بهتر از سال 1397 بوده است، با این حال عملکرد ضعیف اقتصاد کشور در زمینه تشکیل سرمایه ثابت طی سالهای دهه 90 سبب شده است اقتصاد ایران نسبت به سالهای دهه 1380، تولید بالقوه پایینتری داشته باشد.
اشتغال و بازار کار: براساس اعلام مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در زمستان سال 1398 روند کاهشی خود را تداوم بخشید و به 10.6 درصد رسید، با این حال افزایش تعداد شاغلان در این فصل نسبت به فصل مشابه سال قبل تنها حدود 52 هزار نفر بوده است که از سال 1393 تاکنون کمترین میزان افزایش اشتغال بوده است.
همچنین آمارها نشان میدهد که طی سالهای 1394 تا 1398 حدود 3 میلیون نفر به جمعیت شاغل کشور افزوده شده است. متأسفانه این جمعیت جدید شاغل دارای ویژگیهایی هستند که آنها را در برابر کاهش تقاضای ناشی از شیوع بیماری کرونا آسیبپذیر میکند. اشتغال ایجادشده اشتغالی است که نه توسط بخش دولتی یا شرکتی و کارخانهای، بلکه توسط بخش غیرشرکتی، در بخش خدمات و بنگاههای زیر پنج نفر کارکن بوده است و با تمرکز بر خدماتی مانند خردهفروشی و عمدهفروشی، تعمیرات، حملونقل، واسطهگری، خدمات مواد غذایی و... ایجاد شده است، لذا این مشاغل که با وضعیت شغلی «کارکن مستقل» طبقهبندی میشود، غالباً دارای قرارداد نیستند و تحت پوشش بیمه قرار نمیگیرند. این گروه از شاغلان عمدتاً مشاغل تماموقت ندارند و در موقعیتهای شغلی ناپایداری مشغول هستند که عمدتاً به تقاضای خانوارها و حضور آنان در خارج از خانه وابسته است.
تورم: نرخ تورم که از سال 1397 روندی فزاینده به خود گرفته بود و در شهریورماه سال 1398 رکورد 43درصدی را ثبت کرد، روندی نزولی به خود گرفت و در انتهای سال 1398 به حدود 35 درصد رسید، با این حال حتی بدون شیوع بیماری کرونا کسری بودجه قابل توجه دولت مهمترین تهدید تورمی سال 1399 بود.
نتایج برآوردها نشان میدهد با فرض صادرات 400 هزار بشکه و قیمت 40 دلار برای نفت ایران (که با توجه به شرایط فعلی بازار نفت، خوشبینانه بهنظر میرسد) بدون در نظر گرفتن کسری مربوط به تأمین ارز ترجیحی برای واردات کالای اساسی و با در نظر داشتن تحقق صددرصدی منابع استقراضشده از صندوق توسعه ملی در تبصره «4» قانون بودجه سال 1399، عدم تحقق منابع بودجه در سال 1399، حدود 150 هزار میلیارد تومان خواهد بود.
علاوه بر عدم تحققهای مذکور در صورت صادرات 400 هزار بشکهای نفت خام و دریافت 40 دلار برای هر بشکه صادرات نفت در سال 1399، برای تأمین 10.5 میلیارد دلار ارز ترجیحی واردات کالاهای اساسی، دولت با کسری حدود 35 هزار میلیارد تومانی مواجه خواهد بود. در مجموع برآورد عدم تحقق منابع بودجه سال 1399 رقمی حدود 185 هزار میلیارد تومان خواهد بود.