عالمگیری ویروس کرونا، اوضاع اقتصاد جهان را به بدترین وضعیت قابل تصور کشاند. تعطیلیهای گسترده، خاموش شدن خط تولید تمام کارخانهها، تعطیلی مدارس و … ضربههای عجیب و بیسابقهای در تاریخ دنیای مدرن، ایجاد کرده است.
زمانی که دنیای ثروتمند از قرنطینه خارج شود، چه شکلی خواهد بود؟ این سوالی است که نشریه انگلیسی «اکونومیست» مطرح میکند و در پاسخ به آن مینویسد:«اگر تجربه چین را ملاک قرار دهیم؛ سختتر. راهاندازی مجدد اقتصاد و تلاش برای کنترل ویروس کرونا، به معنای کاهش ۱۰ درصدی در تولید ناخالص داخلی است. به تعبیری، ۹۰ درصد دیگر اقتصاد کوچکتر خواهد بود. چرا که مردم به دلیل ترس از ابتلا به کووید-۱۹ از رفتن به رستورانها و کافهها، مسافرت کردن و… خودداری میکنند. همچنین اقدامات احتیاطی و پیشگیری نیز باعث میشود که حضور در محل کار، بهرهوری کمتری داشته بشد.»
بر اساس گزارش اکونومیست، اقتصاد شکنندهتر خواهد بود و قابلیت پیشبینی و نوآوری کمتری خواهد داشت. کاهش تولید، در صنایع کارگر محور بیشتر خواهد بود. کارهایی مثل خدمات مهماننوازانه- گارسونها، هتلداران، مهماندارا- ک دستمزد کمتری هم دارند و نمیشود که آنها را از خانه انجام داد. این مشاغل را بیشتر زنان، جوانان و مهاجران بر عهده میگیرند. اکونومیست مینویسد:«برای بعضی مردم، یک دهه از دست رفته از دور نمایان است.»
نمودار زیر، این وضعیت را روی خطوط آماری نشان میدهد. میزان تولید ناخالص هفتگی بزرگترین اقتصاد جهان، در ۲۵ ماه آوریل ۱۱.۶ درصد سقوط کرد. همچنین پیشبینی میشود که سهم آمریکا در تولید ناخالص جهان در سال ۲۰۲۰، کمتر از منفی یک درصد باشد. چین با رقمی نزدیک به ۰.۳ درصد، بیشترین سهم را خواهد داشت. با وجودیکه قرنطینه در بسیاری از کشورهای جهان در حال کاهش یافتن است، اوضاع اقتصاد سختتر هم خواهد شد؛حداقل در جهان ثروتمند.