به گزارش سایت طلا، در حال حاضر ، دانستن این اطلاعات یکی از نگرانی های جدید پزشکان و دانشمندان است. در حال حاضر شواهدی وجود دارد که دلالت بر درگیری کلیه و قلب دارد ، و بنابراین صحبت از آن یک بیماری چند سیستماتیک است.
این یک تفاوت بزرگ است در مقایسه با سایر آسیب های ویروسی مانند آنفولانزا. اینها فقط باعث علائم تنفسی و در اکثر موارد تب می شوند.
تأکید بر این نکته مهم است که علائم طبیعی شناخته شده یکسان هستند: تب ، سرفه ، خستگی و فشار روانی. با این حال ، تعداد بیشتری از افراد علائم ثانویه را نشان می دهند که می تواند در ابتلا به عفونت زودتر و زمان بیشتری به شما کمک کند. ما قبلاً به مشکلات بینایی و از بین رفتن بوی اشاره کرده ایم.
با این حال ، ما همچنین باید تحقیقات جدیدی را در مورد عوامل عصبی ارائه دهیم.
* علائمی که نشان می دهد ویروس کرونا بر مغز تأثیر می گذارد
بوجود آمدن علائم اولیه ویروس کرونا است که توسط انجمن های پزشکی در سراسر جهان به آن اشاره شده است. آنها این مسئله را به مناطق گرمسیری عصبی نسبت می دهند. نامی که به این مورد داده شده است ، آنوسمی است و متخصصان مغز و اعصاب قبول دارند که این امر به دلیل مشکلاتی در سلولهای عصبی متعلق به سیستم بویایی اتفاق می افتد.
مواردی از مبتلایان به ویروس کرونا كه مبتلا به میوزیت (التهاب عضلانی) ، سندرم گیلین باره و مننژیت هستند نیز شرح داده شده است. همه اینها ممکن است ارتباطی با سیستم عصبی مرکزی و محیطی نیز داشته باشد.
یک خطر مهم در تأثیر کویید 19بر مغز مربوط به عروق مغز است. علاوه بر وجود مناطق گرمسیری احتمالی در نورونها ، لایه های داخلی شریان های مغز نیز ممکن است آسیب ببینند.
ما این آسیب اندوتلیال میکروسکوپی را میکروآنژیوپاتی می دانیم. در بدترین حالت ، این همچنین می تواند منجر به خونریزی داخل مغزی و سکته مغزی شود.
* دو مسیر آسیب مغزی ویروس کرونا
دو مسیر ممکن وجود دارد که ویروس کویید 19 برای تأثیر آن بر مغز دنبال می کند. یکی از این مسیرها مستقیم تر است و مبتنی بر فرضیه تروپیسم عصبی ویروس است. مسیر دیگر غیرمستقیم است و ناشی از ارگان های متعدد است که وقتی بیمار در بخش های مراقبت ویژه دچار شوک شدید می شود.
همانطور که قبلاً گفتیم مسیر مستقیم کاملاً اثبات نشده است. از طرف دیگر ، مسیر غیرمستقیم مسیری است که بر تکامل ویروس کرونا درون بدن تأثیر می گذارد. در مرحله اول ، مشکلات تنفسی داریم ، ذات الریه ، ضعف اندامها ، کاهش جریان خون به مغز و در نتیجه ، مرگ سلولهای عصبی که اکسیژن کافی دریافت نمی کنند.
به طور کلی ، اکنون می دانیم که کویید 19مستقیم یا غیرمستقیم بر مغز تأثیر می گذارد. در همین حال ، تحقیقات علمی همچنان ما را آگاه خواهد ساخت و همچنین جنبه های جدیدی از این بیماری را نشان می دهد.
این دانش برای کارکنان مراقبت های بهداشتی در بخش های مراقبت های ویژه که می توانند بر اساس یافته ها مطابقت داشته باشند بسیار مهم است. چنین اطلاعات ارزشمند بقای بیمار را بهبود می بخشد و در میان عدم قطعیت شیوع ویروس کرونا جهانی ما را امیدوار می سازد.