کنترل قند خون دیابتی با تزریق /گیاهی که بیماریهای عفونی را درمان می‌کند
یک روش جدید برای اولین بار امکان می‌دهد که دو هورمون تنظیم‌کننده قند خون یعنی "انسولین" و "آمیلین" به شکل مطمئن در قالب یک تزریق ترکیب شوند.
به گزارش سایت طلا و به نقل از نیو اطلس، محققان دانشگاه "استنفورد" یک تکنیک موفقیت آمیز را ابداع کرده‌اند که دو داروی مخصوص دیابت را در یک تزریق واحد ترکیب می‌کند.
پیش از این، این دو دارو نیاز به تزریق جداگانه داشتند و مانع از درمان مناسب دیابت می‌شد.
همان سلول‌های بتای لوزالمعده که به طور مؤثر انسولین را در افراد غیردیابتی تولید می‌کنند، هورمونی به نام آمیلین ترشح می‌کنند. این مولکول نقش مهمی در تنظیم گلیسمی درون‌زا دارد و طی دو دهه گذشته دانشمندان برای کمک به درمان دیابتی‌ها یک "شبه آمیلین" به نام "پراملینتید"(pramlintide) ساخته‌اند.
سلول‌های بتا(β-cells) نوعی از سلول‌ها هستند که در لوزالمعده قرار دارند. این سلول‌ها در مناطقی به نام جزایر لانگرهانس حضور دارند و بین ۶۵ تا۸۰ درصد این ناحیه را تشکیل می‌دهند. وظیفه اصلی این سلول‌ها ترشح انسولین است. این سلول‌ها در سال ۱۸۶۹ توسط کالبدشناس، آسیب‌شناس آلمانی پاول لانگرهانس کشف شدند.
در دیابت نوع یک تخریب سلول‌های بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می‌شود و در دیابت نوع دو مقاومت پیش‌رونده بدن به انسولین وجود دارد که در نهایت ممکن است به تخریب سلول‌های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود.
بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت نوع یک یا نوع دو احتمالاً با تزریق منظم انسولین لازم برای کنترل میزان قند خونشان آشنا هستند. اگرچه مطالعات نشان داده‌اند که درمان با انسولین و آمیلین به صورت همزمان به مراتب مؤثرتر از انسولین در کنترل قند خون در بیماران دیابتی است، کمتر از یک درصد از بیماران این درمان جدید را دریافت کرده‌اند.
به گفته "اریک آپل" دانشمند مواد از دانشگاه استنفورد، یک چالش بزرگ در تهیه این ترکیب دوتایی مفید، نیاز به تزریق آمیلین به عنوان تزریق دوم به صورت جداگانه از انسولین بود، زیرا این دو مولکول به خوبی در کنار هم سازگار نمی‌شوند و هنگام مخلوط شدن، ناپایدار هستند. بنابراین او و گروهش تصمیم گرفتند روشی پایدار برای ترکیب این دو مولکول ایجاد کنند.
وی می‌گوید: تزریق دوم پس از تزریق انسولین یک مانع واقعی برای اکثر بیماران است. فرمول ما به بیماران اجازه می‌دهد تا در یک تزریق، هر دو هورمون را همزمان وارد بدن خود کنند.
فرمولاسیون جدیدی که توسط محققان دانشگاه استنفورد ابداع شده است، شامل یک بسته‌بندی مولکولی است که از "پلی اتیلن گلیکول" ساخته شده است و طوری مهندسی شده است که به صورت انتخابی به مولکول‌های آمیلین و انسولین متصل شود. این عنصر محافظ تا زمانی به بدن تزریق شود، این ترکیب را محافظت می‌کند و پس از تزریق و ورود به بدن، اتصال آنها گسسته می‌شود و عملکردی طبیعی دارند.
"آپل" توضیح می‌دهد: این پوشش در جریان خون حل می‌شود و این دو هورمون مهم را قادر می‌سازند تا به طور مشترک با هم کار کنند و عملکرد خود در افراد سالم را تقلید کنند.
این فرمولاسیون بر روی حیوانات آزمایش شده و موفق نشان داده است. این فرمولاسیون همچنین بیش از ۱۰۰ ساعت پایدار بوده است، به این معنی که می‌تواند توسط پمپ انسولین کاشته شده در بدن(ایمپلنت) ذخیره و اداره شود.
از آنجا که انسولین و "پراملینتید" هر دو داروهای تأیید شده‌ای هستند، محققان پیشنهاد می‌کنند که این فرمولاسیون جدید باید به سرعت وارد فرآیندهای آزمایشی انسانی شوند.
مرحله بعدی، بررسی سمیت این تکنیک در انسان، قبل از عرضه به بازار است.
این مطالعه جدید در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.
گیاهی که بیماریهای عفونی را درمان می‌کند
گیاه پونه یکی از گیاهان سبزی است که علاوه بر مصرف خوراکی، خواص دارویی و درمانی بسیار مناسبی را برای بدن انسان به همراه دارد. طعم پونه در ابتدا گرم، گس و تلخ است، اما پس از مدتی در دهان حس خنکی ایجاد می کند ، همچنین دارای بوی مطبوع و قابل تشخیصی است که فضای خانه را مطبوع و حشرات موذی را دور می کند. این گیاه را می توان در گلدان کاشته و در بالکن قرار داد.
یکی از بهترین راه‌های بهره از خاصیت درمانی این گیاه، نوشیدن یک فنجان چای پونه است. چای پونه گلو درد، حتی گلودرد میکروبی را درمان و با ویروس و عفونت‌های بدن مبارزه می‌کند.
آنتی اکسیدان موجود در پونه سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و حاوی رزمارنیک اسید و تیمول است. مطالعات نشان داده ترکیبات موجود در پونه با سلول‌های سرطانی مبارزه می‌کند. پونه حاوی کوئرستین است که رشد سلول‌های سرطانی را کم می‌کند و مرگ سلولی را بهبود می‌بخشد. برگ‌ها و گل‌های پونه و نیز ساقه‌های آن می‌توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی بیوتیک‌ها باشند. این گیاه انواع بیماری‌ها به خصوص بیماریهای عفونی را درمان می‌کند.
آزمایشات نشان داده اند که عصارهٔ پونه در مقابل ویروس تب خال، ویروس آنفلوانزا، بیماری نیوکاسل و ویروس‌های متفاوت دیگر فعال است. این گیاه پرخاصیت، خون را به سوی پوست می‌کشاند؛ پونه عرق ریز است و بسیار گرمی بخش.
فواید دمنوش و چای گیاهی پونه
دمنوش و چای گیاهی پونه را برای رفع مشکلاتی همچون برای رفع افسردگی، آنفلوانزا، شپش، زخم، آلرژی، سوختگی، خستگی، یبوست، قارچ، سرفه، سردرد، تورم غدد یا برونشیت، انگل و مشکلات گوارشی نفخ و گاز معده تحت نظر متخصص طب سنتی و بعد از بررسی وضعیت جسمی و داخلی فرد می‌توان استفاده کرد .
دستور تهیه دمنوش و چای پونه
مواد لازم: ۴ تا ۶ قاشق برگ پونه تازه، ۲ و یک دوم فنجان آب تصفیه شده و یک قاشق چایخوری عسل
طرز تهیه: آب را جوشانده و از روی حرارت بردارید و بعد پونه را در آن قرار دهید و اجازه دهید ۵ دقیقه بماند بعداز صافی رد کنید و با عسل ترکیب کرده و بنوشید.
دیگر خواص گیاه و چای پونه
پونۀ کوهی بی اشتهایی و ضعف معده را هم از بین می‌برد و سکسکه را بهبود می‌دهد.
مصرف خوراکی پونه به درمان بیماریهای گوارشی کمک می‌کند. همینطور پونه با دفع گاز‌های انباشته شده در روده به بهبود نفخ شکم کمک می‌کند. پونه یکی از درمان‌های عالی برای بهبود و کم شدن درد‌های معده به شمار می‌رود.
پونه خاصیت صفراوی دارد و با تحریک کبد، تولید صفرا را افزایش می‌دهد.
پونه تب بُر است و به درمان آنفلوانزا و سرماخوردگی کمک می‌کند.
پونه به کم شدن درد‌های عضلانی کمک می‌کند.
پونه برای افرادی که میزان اسید اوریک بالایی دارند، نیز گزینه‌ای مناسب است. پونه با کم شدن اسیداوریک به پیشگیری از بیماری‌هایی که ذکر کردیم، کمک می‌کند.
پونه با تنظیم چرخه‌های قاعدگی کمک می‌کند تا این چرخه‌ها به موقع ایجاد شوند. این ویژگی پونه به لطف تحریک هورمون‌های استروژن و پروژسترون اتفاق می‌افتد.
مصرف پونه برای بهبود عفونت‌های مجرای ادراری، کلیه و رحم توصیه می‌شود.
پونه آرام بخش و مُسکن خوبی است. چای پونه به ایجاد آرامش، کم شدن عصبانیت و بهبود مشکلات خواب کمک می‌کند.
نکته مهم
در استفاده از روغن پونه باید بسیار محتاط باشید زیرا این ماده می‌تواند برای انسان سمی و حتی کشنده باشد. روغن پونه باید در مقدار بسیار کمی استفاده شود.
