ازدواج و طلاق یک فعالیت و همبستگی اجتماعی است که جدا از رسومات و عرف در هر کشوری قوانین خاص خودش را دارد. حال در بعضی از کشور ها این قوانین سهل انگارانه تر و در بعضی سخت گیرانه تر می باشد.
در کشور جمهوری اسلامی ایران قوانین مدنی کشور بر پایه فقه اسلامی نوشته شده است که توسط دانشمندان فقه و اصول، روحانیون و حقوق دانان جمع آوری شده است.
طبق قوانین ازدواج و طلاق در کشور ما مرد حق گرفتن طلاق را دارا می باشد اما شرایطی نیز وجود دارد که زن می تواند از شوهر خود (بدون رضایت او) طلاق بگیرد. ماده 1130 قانون مدنی کشور به این موضوع پرداخته است. که در ادامه آن را عینا برای شما خواهیم آورد.
البته توجه کنید که قوانین ممکن است دارای تبصره های زیادی باشند و یا توسط قوانین دیگری تکمیل و یا نقض شوند پس اگر در همچین شرایطی قرار دارید حتما با یک وکیل خوب تماس حاصل فرمایید.
ماده 1130 قانون مدنی: «در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند. چنان چه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شود.
تبصره (۱۳۸۱/۴/۲۹) - عسر و حرج موضوع این ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه‌ی زندگی را برای زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر و حرج محسوب می‌گردد:
۱- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه.
۲- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلا وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است.
۳- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر.
۴- ضرب و شتم یا هرگونه سوءرفتار مستمر زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.
۵- ابتلای زوج به بیماری‌های صعب‌العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه‌ی صعب‌العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.
موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر مواردی که عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود، حکم طلاق صادر نماید.»