به گزارش سایت طلا ،تحقیقات اخیر دانشمندان نشان میدهد که آرام صحبت کردن سرعت انتقال ویروس کرونا در فضا را کاهش میدهد.
به گفته دانشمندان کاهش ۶ دسی بلی صدا در مکالمه میتواند همان تأثیر دو برابر شدن تهویه اتاق را داشته باشد. سکوت و آرام صحبت کردن در فضاهای داخلی با خطر بالا، مانند بیمارستانها و رستورانها، میتواند به کاهش انتشار ویروس کرونا کمک کند.
نتایج تحقیقات نشان میدهد که مقامات بهداشت عمومی باید سکوت و آرام صحبت کردن را در محیطهای داخلی پر خطر مانند اتاقهای انتظار بیمارستان یا غذاخوری اجباری کنند.
قطرات میکروسکوپی که هنگام صحبت تبخیر میشوند برای حمل ویروس کرونا بسیار مناسب هستند و به راحتی میتوانند باعث گسترش ویروس در هوا شوند. افزایش حدود ۳۵ دسی بلی صدا، یا تفاوت بین زمزمه و فریاد، میزان انتشار ذرات را ۵۰ برابر میکند.
مکالمه عادی بالاتر از ۱۰ دسی بل است، در حالی که صدای محیط در رستورانها حدود ۷۰ دسی بل خواهد بود.
ویلیام ریستن پارت، محقق ارشد این تحقیق، گفت: همه محیطهای داخلی از نظر خطر انتقال آئروسل آلوده به ویروس برابر نیستند. یک کلاس شلوغ، اما ساکت بسیار ایمنتر از یک جمع شلوغ است که در آن مراجعان از نظر اجتماعی فاصله دارند اما با صدای بلند صبحت میکنند.
مهمترین عوامل موثر بر مرگومیر بیماران کرونایی در ایران
اخیرا یک مطالعه بزرگ بر روی بیش از ۱۶هزار پرونده بیمار کووید۱۹ در ۱۹ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه شهید بهشتی تهران به روش کراس-سکشنال، بین فوریه و می ۲۰۲۰ با استفاده از اطلاعات سیستم هوشمند بیمارستانی (Hospital Intelligent Management (HIM انجام شد که حاوی مطالب قابل توجه اپیدمیولوژیکی بوده است.
این مطالعه که به لحاظ تعداد نمونه در سطح جهانی کم نظیر بوده و نتایج آن در ژورنال Archive of Academic Emergency Medicine منتشر شده، بر روی بیماران بستری شده از بهمن ۹۸ تا ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ با تشخیص قطعی یا مشکوک به کووید-۱۹ (آنهایی که علائم بالینی و یا سی تی اسکن مثبت ریه داشتند) انجام گرفت. اکثر این بیماران بین ۲۴ تا ۶۵ سال سن داشتند.
بر اساس نتایج این مطالعه، مرگومیر در بین افراد با بیماریهای زمینهای مانند دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی نسبت به بقیه گروهها بیشتر بود. میزان کشندگی بیماری نیز در افراد بستری با تست مثبت نسبت به افراد مشکوک ولی با علائم بالینی بیماری کووید-۱۹ بالاتر و در حد دو برابر بوده است.
نتایج این مطالعه نشان داد عواملی مانند سن، جنس، داشتن سابقه بیماری و همچنین بستری شدن در بخشهای مراقبت ویژه میتواند بر روی بقای بیماران تاثیرگذار باشد.
بر اساس این گزارش، همچنین نتایج مطالعه مذکور نشان داد که از ۱۶ هزار و ۳۵ بیمار تایید شده و مشکوک بالینی کووید۱۹ ارجاعی به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه تعداد ۱۶ هزار و ۱۶ نفر (شامل ۹۹.۹۳ درصد تاییدشدگان و ۹۹.۸۳ درصد مشکوکها) بستری شدند که ۱۶۱۲ نفر آنها با میانگین مدت بستری ۵ روز فوت شدند.
همچنین بیشترین تعداد مرگ به سنین بیش از ۶۵ سال تعلق داشت (۶۳ درصد آنان از تاییدشدگان و ۶۲ درصد از مشکوکها بودند، در حالیکه ۷۰ درصد بستری شدگان بین ۲۵ تا ۶۴ سال بودند).
بر اساس سایر نتایج این مطالعه، ۵۰ درصد کل مرگها در بیماران بستری در ICU رخ داد، در حالیکه ۶۲ درصد تاییدشدگان و ۵۲ درصد مشکوکها نیز کارشان به ICU کشیده بود. همچنین میانگین کل مرگومیر ۱۰.۰۵ درصد کل بیماران بستری را تشکیل میداد (۱۳.۵ درصد تاییدشدگان و ۶.۴ درصد مشکوکها).
بیشترین میزان مرگومیر به لحاظ سنی در بین افراد بالای ۶۵ سال بوده (۲۵.۳۲ درصد)، سپس افراد دارای بیماری زمینهای (۲۵.۵۵ درصد) و بستریهای ICU/CCU که (۴۱.۷ درصد) بوده است. همچنین بیشترین مرگومیر مربوط به بیمارانی بود که دیابت و بیماریهای قلبی عروقی (۳۸.۴۶ درصد) و سرطان (۳۵.۷۹ درصد) داشتند.
در پایان این مقاله آمده که بر اساس نتایج این مطالعه دیتابیسهای بزرگ و قابل اعتنایی از اطلاعات مربوط به کووید۱۹ در کشور ایجاد شده که علاوه بر مطالعه منطقهای قابلیت آن را دارد که تجمیع شده و در سطح ملی مورد پژوهشهای کلان قرار گیرد. این مطالعه از نظر تعداد پرونده مورد بررسی بزرگترین مطالعه از نوع خود در خاورمیانه و چه بسا یکی از بزرگترین مطالعات کووید در آسیا و حتی جهان بوده است.