سوالی که در چند وقت اخیر بسیار به گوش رسیده این است که ، فناوری چگونه بر یادگیری دانش آموزان تأثیر می گذارد؟
برخی از مربیان دوره دوم متوسطه، فناوری را به عنوان حواس پرتی در کلاس می دانند. حتی اگر آنها در طول کلاس استفاده از تلفن های همراه یا رسانه های اجتماعی را ممنوع نکنند ، ممکن است با کمال میل فناوری را کمی بیش از یک شر ضروری بدانند. اما به جای اینکه "آن را تحمل کنند"، مدرسان می توانند از قدرت دستگاه های دیجیتال، برنامه ها و ابزارها برای افزایش تعامل ، تشویق به همکاری ، جرقه نوآوری و تقویت یادگیری دانش آموزان استفاده کنند.
به خودی خود ، فناوری آموزشی منجر به آموزش و یادگیری مثر نمی شود. هنوز به راهنما (مربی) و هدفی (مربوط به برنامه درسی) نیاز دارد. و برای ادغام موثر آن در مطالب درسی شما به تلاش و استراتژی نیاز دارد. اما ، اگر با قصد یادگیری استفاده شود ، فن آوری می تواند از حواس پرتی به یک ابزار آموزش موثر تبدیل شود.
با اتصال به اینترنت ، 24 ساعت شبانه روز در دسترس ما به اطلاعات دسترسی داریم. تقریباً هر چیزی را می توانیم به صورت آنلاین و در جدیدترین نسخه آن پیدا کنیم. برای دانشجویان ، این به معنای دسترسی به همه چیز است ، از مواد تحقیقاتی و برنامه های آموزشی گرفته تا آموزش تعاملی و منابع باز از دانشگاه های معتبر جهان. با این حال ، آنها ممکن است نیاز به دستورالعمل در مورد چگونگی یافتن منابع معتبر و جهت دهی به اسناد مناسب هنگام استفاده از آنها داشته باشند.
فناوری آموزش می تواند یادگیری را بیشتر تعاملی و مشارکتی کند - و این می تواند به دانش آموزان کمک کند تا بهتر با مطالب دوره درگیر شوند. آنها به جای حفظ واقعیت ها ، با انجام کار یاد می گیرند. این می تواند به سادگی شرکت در یک مسابقه تعاملی در کلاس یا شرکت در بحث های گروهی دارای قابلیت فناوری یا انجام بازی های آموزشی ، تمرین آزمایش های علمی در یک آزمایشگاه مجازی یا یک سفر میدانی مجازی باشد.