تفاوت بین نمایشگرهای AMOLED و LCD چیست ؟
یکی از بزرگترین و مهمترین قسمتهای هر تلفن هوشمند نمایشگر است. صفحه نمایش چیزی است که شما هر روز ده ها بار با آن ارتباط برقرار می کنید. این پنجره شما به سمت برنامه ها و ابزارهایی است که یک تلفن هوشمند را تشکیل می دهند. نمایشگرها طی سالهای گذشته به طرز قابل توجهی خوب شده اند ، اما هنوز هم تحت دو نوع قرار می گیرند.
تفاوت بین نمایشگرهای AMOLED و LCD چیست ؟
یکی از بزرگترین و مهمترین قسمتهای هر تلفن هوشمند نمایشگر است. صفحه نمایش چیزی است که شما هر روز ده ها بار با آن ارتباط برقرار می کنید. این پنجره شما به سمت برنامه ها و ابزارهایی است که یک تلفن هوشمند را تشکیل می دهند. نمایشگرها طی سالهای گذشته به طرز قابل توجهی خوب شده اند ، اما هنوز هم تحت دو نوع قرار می گیرند.
امروزه هر تلفن هوشمند یکی از دو نوع نمایشگر را دارد: AMOLED یا LCD. این نمایشگرها بسیار متفاوت هستند اما هر دو دارای مزایایی هستند. AMOLED اصلی ترین چیزی است که در تلفن های سامسونگ و چند دستگاه تصادفی دیگر پیدا خواهید کرد. اکثر تلفن های هوشمند از جمله آیفون دارای نمایشگرهای LCD هستند. بنابراین تفاوت این دو چیست؟ بیایید حفاری کنیم.
AMOLED
AMOLED مخفف "Active Matrix Organic Light Emitting Diode" است. این نمایشگرها از یک لایه بسیار نازک از پلیمرها ساخته شده اند که با دریافت جریان الکتریکی روشن می شوند. دو مزیت اصلی AMOLED وجود دارد. به دلیل طراحی ، پنل های AMOLED می توانند بسیار نازک باشند و نیازی به نور پس زمینه ندارند.
احتمالاً شنیده اید که مردم می گویند نمایشگرهای AMOLED "سیاه پوستان" دارند. این به این دلیل است که پیکسل های سیاه با نور پس زمینه روشن نمی شوند. به معنای واقعی کلمه هیچ نوری از پیکسل های سیاه بیرون نمی آید. نتیجه آن رنگهای زنده با کنتراست بالا است. نمایشگرهای AMOLED می توانند از نظر صرفه جویی در مصرف انرژی بیشتر باشند ، زیرا همه پیکسل ها روشن نیستند.
LCD
LCD مخفف "نمایشگر کریستال مایع" است. داشتن این نمایشگرها بسیار رایج تر است. تلویزیون و لپ تاپ شما احتمالاً دارای نمایشگرهای LCD است. همانطور که از نام آن پیداست ، LCD به معنای واقعی کلمه از بلورهای مایع ساخته شده است. اما این بدان معنی است که به پنل های دوجداره و نور پس زمینه احتیاج دارد. نمایشگرهای LCD به اندازه AMOLED نازک نیستند.
از آنجا که نمایشگرهای LCD دارای نور پس زمینه هستند ، حتی پیکسل های سیاه نیز کمی روشن می شوند. رنگ ها آنقدر پر جنب و جوش نیستند و کنتراست آنچنان زیاد نیست. مزیت LCD این است که رنگها به طور کلی واقع گرایانه تر به نظر می رسند. شما رنگ های "سیاه خالص" را در دنیای واقعی زیاد نمی بینید.
اصطلاح رایجی که با نمایشگرهای LCD در تلفن ها وجود دارد IPS است. IPS نسبت به سایر نمایشگرهای LCD زاویه دید گسترده تری را ارائه می دهد ، به همین دلیل این مورد برای تلفن های هوشمند ترجیح داده می شود.
