بارداری و از دست دادن نوزاد اتفاقی است که همه زنان باردار را درگیر خود نمی کند و نمی تواند حادثه ای برگشت ناپذیر باشد اما نحوه برخوردبا فردی که این اتفاق تلخ را در روح و جسم خود تجربه کرده است در سلامت او بسیار مهم و حائز اهمیت است.
این مسئله که به مادر و پدری که به تازگی فرزند خود را در دوران بارداری ازدست داده اند اجازه دهید تا ناراحتی و احساسات خود را بیان کنند. این بسیار امر مهمی است زیرا اگر نتوانند در برخورد اول احساسات خود را بروز دهند و با این واقعه رو به رو شوند پذیرش فرزند بعدی و حتی زندگی مشترک آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
به یاد داشته باشید این افراد یکی از آسیب زننده ترین وقایع را در زندگی خود تجربه کرده اند و هر حرکت و رفتار و برخورد اشتباه شما می تواند صدمات و اثرات منفی این واقعه را تشدید کند.
در ادامه اگر با یکی از عزیزان تان با این واقعه تلخ رو به رو شد بهتر است به یاد داشته باشید که هریک از کارهای زیر را انجام بدهید و یا مراقب کدام رفتار خود باشید.
در اطراف مادر و پدر حضور داشته باشید.
برای آن ها غذا درست کنید و یا بفرستید.
با آن ها صحبت کنید( دلسوزی نه! صحبت کنید و به آن ها نشان دهید که کنارشان هستید).
اگر کودک نام داشته است از نام او استفاده کنید.
سعی کنید آن ها را مورد حمایت خود قرار دهید و به آن ها رسیدگی کنید.
حتی اگر نمی دانید چکار کنید و یا چه بگویید اما بازهم کنار آن ها باشید.
به جمع آوری وسایل کودک بپردازید.
این کارها را هرگز انجام ندهید:
از به کاربردن کلمه حداقل پرهیز کنید.
از گفتن جمله خدا به فرشته اش نیاز داشت و از این قبیل جملات بپرهیزید.
به آن ها نگویید چگونه غمگین باشند و یا آن را زوری به جشن دعوت نکنید.
سقط جنین را با اتفاقات بد دیگر مقایسه نکنید.
آن ها را بعد از اندکی بهبود رها نکنید.