فرمول انحصاری عایق بندی سدآب

از مهم ترین عوامل کنترل سازه بتن می توان به آب بندی و یا عایق رطوبتی بتن اشاره کرد. آب بندی و یا به اصطلاح واتر پروف را می توان به روش های مختلفی انجام داد. در ادامه این مقاله موضوعاتی از قبیل عایق رطوبتی بتن و عایق ضد رطوبت دیوار مورد بررسی قرار گرفته اند.

جذب رطوبت بتن

تزریق در بتن و استفاده از مواد افزودنی دو نمونه از روش هایی می باشند که در این مورد می توان آن ها بهره مند شد. بتن ها نم و رطوبت را از سطوح پیرامون خود جذب می کنند. علاوه بر این، رطوبت موجود در هوا به عنوان بخار آب به راحتی جذب سازه های بتنی می شود. بخار آبی که از طریق هوا به بتن ها جذب می شود را می توان یکی از روش های حرکت آب در بتن دانست. رطوبت نسبی موجود در بتن ها موجب تخریب بتن خواهد شد. به صورت کلی آب موجود در هوا که به صورت گاز حل شده می باشد را رطوبت نسبی می گویند که همین مورد در کاهش عمر بتن ها نقش به سزایی دارد.

جهت حرکت آب در سازه های بتنی به صورت قسمت فشار بیشتر به قسمت فشار کم تر می باشد. جهت حرکت بخار آب باتوجه به شرایط محیطی تغییر می کند. در آب بندی سازه های بتن رعایت برخی از نکات ضروری می باشد. برای این کار باید به جهت آب بندی بتن ها توجه ویژه ای کرد. به طور کلی بتن ها نباید در جهت پایین دست جریان بخار نصب شوند. در همین راستا شرکت سدآب با بررسی دقیق شرایط هر پروژه توانسته است در حوزه ساخت و ساز با همکاری متخصصین فعال در این حوزه راهکارهایی را برای آب بندی و عایق رطوبتی بتن ها ارائه نماید.

به طور کلی روش های مختلفی برای عایق رطوبتی بتن وجود دارد که بنا به شرایط هر سازه ای می توان از آن ها بهره مند شد. آب بندی بتن را می توان به روش های زیر انجام داد:

عایق بندی رطوبتی بتن در حین ساخت:

عایق بندی رطوبتی در حین زمان ساخت را می توان یکی از روش های آب بندی سازه های بتنی دانست. در این روش علاوه بر جسم بتن، ترک ها و درزهای موجود در آن نیز مورد آب بندی قرار گرفته می شود. به همین دلیل تغییراتی در بتن ها ایجاد خواهد شد. این تغییرات در طرح اختلاط و اسلامپ ها صورت می گیرد. در این راستا می توان از افزودنی های مختلفی استفاده کرد.

عایق بندی رطوبتی بتن پس از ساخت:

آب بندی پس از ساخت از دیگر روش هایی است که برای عایق رطوبتی بتن مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش بر روی سطح اولیه بتن موادی اضافه می شود. این مواد را به عنوان پوشش ثانویه مورد استفاده قرار می دهند. علاوه بر این، می توان با روش های تزریقی بتن مورد نظر را مورد آب بندی قرار داد. در روش عایق رطوبتی بتن پس از ساخت باید شرایط بتن را به صورت دقیق مورد بررسی قرار داد. به طور مثال، باید فشار و جهت آبی که با بتن در تماس است و هم چنین کیفیت شیمیایی و اسیدی آب مورد بررسی قرار گیرد. بعد از بررسی تمامی این عوامل بهترین روش متناسب با شرایط انتخاب خواهد شد.

در آب بندی پس از ساخت بتن معمولا از موادی چون، سیستم صفحات ممبرین، ممبرین مایع، ملات waterproof دو جزئی، اندود، آب بند پلیمری، آب بند آنی گیر، آب بند امولسیونی، آب بند نما، چسب آب بندی، پوشش آب بند مایع، ورقه های پوششی خود چسبنده برای دست یابی به ثبات، Exterior insulated finish system، آب بند سیمانی، پایه نانوتکنولوژی استفاده می شود.

عایق رطوبتی بتن به روش لایه های جلویی

یکی از رایج ترین روش های عایق رطوبتی بتن، روش آب بندی لایه های جلویی می باشد. این روش به جهت کاربرد آسان و مزایای اقتصادی در موارد زیادی مورد انتخاب مهندسین ساخت قرار می گیرد. لایه جلویی بتن از ذرات نانومتری تشکیل شده است. عایق رطوبتی بتن به روش لایه جلویی باعث می شود ذرات لایه جلویی نتوانند در خلل و فرج بتن نفوذ کنند. به همین دلیل همین مسئله از نفوذ نم و رطوبت به داخل محفظه بتن جلوگیری می کند. محصولاتی که برای آب بندی به روش لایه های جلویی مورد استفاده قرار می گیرند معمولا دارای مواد تشکیل دهنده ی نانویی می باشند. این محصولات آب گزیر می باشند.عایق رطوبتی بتن از این طریق باید به دقت و بدون نقص انجام شود.

علاوه براین، باید به تمهیداتی جهت مقاوت سازی آن ها دربرابر برخی از عوامل اندیشید. به طور مثال اشعه UVیکی از عوامل مخرب بتن ها می باشند. به همین دلیل مضرات آن ها با استفاده از برخی مواد باید خنثی گردد. آب بندی بتن ها در این روش معایبی را به دنبال خواهد داشت. یکی از این معایب تشخیص دشوار ممتد بودن لایه جلویی بتن می باشد. چرا که در این روش ممتد بودن بودن بتن ها باید مورد بررسی قرار می گیرد.

آب بندی بتن به روش نفوذ کننده ها

یکی از روش هایی که به آب بندی بتن ها منجر می شود، استفاده از محصولات نفوذ کننده می باشد. این محصولات به صورت محلولی تک حلالی می باشند. اندازه ی ذرات نفوذگر ها معمولا کوچک تر از شش نانومتر می باشد. به همین دلیل به راحتی به داخل محفظه ی بتن ها نفوذ می کنند. نفوذ این مواد به داخل بتن ها باعث می شود خاصیت متخلخل بتن ها خنثی شده و بتن مورد آب بندی قرار بگیرد. برای این روش می توان دو نوع مکانیزم فعال و غیر فعال را در نظر گرفت. روغن ها را می توان یکی از نفوذ کننده های غیر فعال برای آب بندی بتن ها مورد استفاده قرار داد.

روغن های مخصوص آب بندی و دیگر محلول هایی که برای آب بندی مورد استفاده قرار می گیرند دارای لزج پایین می باشند. این محلول ها پوششی به دور حفره بتن ها ایجاد می کنند. پوشش ایجاد شده به دور حفره بتن را مورد آب بندی قرار می دهد و خاصیت آب گریزی در بتن ها ایجاد می شود. به کار بردن این روش برای عایق رطوبتی بتن ها دارای معایبی می باشد. بتن هایی که با نفوذ گر ها مورد آب بندی قرار گرفته اند به مرور زمان خاصیت آب گریزی خود را از دست خواهند داد.

این مواد زیست تجزیه پذیر هستند. از دیگر معایبی که می توان برای این نوع محلول ها نام برد این است که این محلول ها برای قارچ ها و انگل ها نوعی غذا به شمار می آیند. به همین دلیل به کار بردن این مواد در بتن ها فضای مناسبی را برای رشد آن ها فراهم خواهد کرد.

عایق ضد رطوبتی دیوار

عایق رطوبتی دیوار را می توان یکی از روش های محافظتی برای دیوارهای ساختمان نام برد. رطوبت و آب، راه های ورودی مختلفی را به داخل ساختمان دارند. علاوه بر این، نفوذ آن به درون اجزای ساختمانی ضررهای هنگفت و مشکلات بسیاری را به وجود می آورند. در داخل هر سازه ای موادی وجود دارد که در اثر برخورد رطوبت با آن دچار زیان خواهد شد. چوب ها و فلزات از جمله مصالحی هستند که در این میان دچار پوسیدگی و زنگ زدگی می شوند. ظهور حشرات و قارچ ها در ساختمان از جمله تاثیراتی می باشد که نم و رطوبت در ساختمان ها از خود به جای می گذارند. به همین دلیل برخی از اجزای ساختمان که مقاوت بالایی در برابر نم و رطوبت ندارند، باید مورد آب بندی قرار گیرند.

دیوار ها در برابر رطوبت آسیب پذیر هستند. به همین دلیل عایق رطوبتی دیوارها از جمله راه حل هایی است که می توان برای چنین آسیب هایی پیشنهاد داد. شرکت سدآب با استفاده از فناوری ها و تکنولوژی های نوین و با به کار گیری نیروهای متخصص خدمات ارزنده ای را در راستای عایق رطوبتی دیوار ارائه می کند.