گیمر بودن ، برای بسیاری یک تجربه عالی است و حتی بسیاری از کسانی که سال ها دستگاه ها و کنسول ها درحال بازی کردن هستند هنوز جذابیت خود را از دست نداده است ، و در خیلی از جهات به زندگی آنها کمک کرده است با اینکه تاحدودی نظراتی منفی درمورد آن وجود دارد اما خب همه ما وقتی بازی میکنیم بعد از مدتی خود را فضای بازی غرق شده میبینیم .
تجربه همه جانبه ارائه شده با داشتن یک وسیله عالی ، کل بازی را تقویت می کند و شما را به بخشی از محیط تبدیل می کند. و اگر عاشق بازی هستید ، احتمالاً بازی خود را با خود حمل خواهید کرد - خواه با استفاده از Gameboy و یا حتی بازی روی تلفنتان انتخاب بازی و لوازم جانبی مورد نظر شما نوع تفکر شما را تعریف می کند .
Nintendo Flex توسط YJ Yoon همان چیزی است كه دانیل كریگ برای شان كانری برای گیم بوی دارد. همان جیمز باند اما مدرن.
Flex با چند مورد به روزرسانی بسیار عالی و قالب توجه ارائه می شود. صفحه بزرگتر دستگاهی که همان اندازه مفید (البته نازک تر) است. صفحه نمایش نیز به آرامی خمیده است ، و به شما یک تجربه پانوراما می دهد و فقط چند اینچ صفحه نمایش دیگر را به همان چارچوب اضافه می کند. Flex همان کلیدها و کنترل ها را حفظ می کند ، اما به آنها تغییر شکل می دهد و سطوح شسته شده را به جای کلیدهای چاق اصلی GameBoy که از سطح زمین متمایز هستند انتخاب می کند. بزرگترین بازنگری Flex ، تغییر در سیستم کارتریج نیتندو است. Flex کارتریج های بزرگ چهارگوش را برای چیزی بسیار براق و نازک تر ، که تقریباً شبیه قلم است ، خالی می کند. کارتریج به اندازه قلم به راحتی به شکافی در پایه Flex سر می خورد ، در جای خود قفل می شود و در حالی که در وسط گیم پلی بازی است ، برداشتن آن غیرممکن می شود.