آفريقاي جنوبي و افت رتبه توليدکنندگي طلاي اين کشور درجهان
با کاهش توليد 8/5 درصدي طلا در آفريقاي جنوبي در سال 2009 مقام اين کشور که زماني رتبه نخست توليد طلاي جهان را داشت به چهارمين توليدکننده تقليل رتبه يافت.
به گزارش سایت طلا به نقل از ایرنا، آفريقاي جنوبي درسال (2008) با توليد هفت ميليون انس طلا نيز حائز رتبه سوم جهان بود، اين پديده نشان مي دهد که صنعت طلاي اين کشور در طول يک سال گذشته نتوانسته است از بحران اقتصاد جهاني اخير در امان بماند.
توليد طلا در آفريقاي جنوبي به حدي افت داشته است که حتي اين محصول که هميشه نخستين قلم صادراتي کشور بود در سال گذشته با حدود 6/6 ميليارد دلار فروش بعد از پلاتين دومين محصول بود.
تحليل گران عوامل مختلفي را از جمله تاثير پذيري بازار توليد اين کشور از بحران اقتصاد جهاني و برگزاري اعتصابات معدن کاران و سخت ترشدن شرايط کار در معادن به دليل پير شدن اين معادن در اين افت توليد دخيل مي دانند.
درطول يک سال گذشته اين کشور بارها شاهد برگزاري تظاهرات و اعتصاب هاي معدن کاران بوده است به حدي که آنها در اين اواخر تهديد کرده بودند حتي اين معادن را به تعطيلي کامل نيز مي کشانند.
پنج ماه قبل همين کارگران با برگزاري اعتصابات کارگري و به تعطيلي کشانده شدن برخي از معادن خواستار افزايش حقوقشان تا 13 درصد بودند که در نهايت پس از انجام مذاکرات ميان کارفرمايان و نمايندگان اتحاديه کارگري، حقوق آنان فقط تا شش درصد افزايش يافت .
کارگران همچنان خواهان افزايش حقوق بيشترو حتي تا 13 درصد مي باشند و استدلال مي کنند که وقتي بهاي طلا در بازار جهاني به سطحي بي سابقه رسيده است و قيمت ارزاق عمومي در کشور نيز افزايش يافته است چرا آنها نبايد از حقوق و مزاياي بيشتري برخوردار باشند.
صاحبان معادن در مقابل استدلال مي کنند که گرچه قيمت طلا در بازار جهاني افزايش يافته است ولي به دليل تاثير پذيري ارزش دلار از اقتصاد جهاني، اين افزايش قيمت کاذب بوده و لذا آنها براحتي نمي توانند به خواسته اتحاديه کارگران معدن مبني بر افزايش حقوق، پاسخ درخور دهند.
آنها معتقدند چون در طول يک سال گذشته قيمت هر اونس طلا 30 درصد رشد داشته و از 750 دلار به حدود هزار دلار رسيده است ونرخ برابري پول داخلي (رند آفريقاي جنوبي) در برابر ارز مبادلاتي خارجي (دلار آمريکا) از 5/7 تا 10 درصد کاهش داشته ، در عمل چيزي به قيمت واقعي طلا افزوده نشده ست.
در هر حال کارگران و کارفرمايان هر دو بر ادعاي هاي خود مصر هستند ولي تا زماني که در نظام اجتماعي دمکراتيک پس از انقلاب تبعيض نژادي در آفريقا جنوبي، کارگران معادن نتوانند با کارفرمايان خود بر سر مطالبات کنار آيند، برگزاري اعتصاب ها در اين کشور امري طبيعي خواهد بود و در نتيجه کاهش توليد طلا و کاهش ارزش دلار هم به کارفرمايان و هم به کارگران کمکي نخواهد کرد.
از طرف ديگر، عامل تاثير گذار ديگر در اين افت توليد طلا در آفريقاي جنوبي، هزينه هاي بالاي فعاليت هاي معدني در اين کشور در قياس با ساير کشورهاي جهان است.
چون عمر بالاي بسياري از معادن اين کشور موجب شده است که هزينه استحصال طلا افزايش يافته و براي کارفرمايان هزينه کرد استخراج و بهر برداري از اين معادن با درآمد حاصل از فرآوري طلاي آنها نتواند برابري کند.
لذا کارفرمايان ناچارشدند از برخي مزاياي جنبي کار از جمله افزايش سنواتي حقوق کارگران بکاهند در مقابل کارگران نيز از کميت و کيفيت کار خود کاسته و همين امر سبب شد مثلا تنها در ماه نوامبر (آبان ماه)، توليد طلاي اين کشور در مقايسه با زمان مشابه در سال گذشته 4.9 درصد کاهش داشته باشد.
اين در حالي است که توليد جهاني طلا نيز شش درصد رشد داشته و به بالاترين ميزان خود طي شش سال گذشته رسيده است.
از اين رو نتيجه مي شود که بحران توليد طلا در آفريقاي جنوبي علاوه بر تاثير پذيري از بحران اقتصاد جهاني، از تحولات اجتماعي و اقتصادي داخلي آن نيز متاثر است و لذا چنانچه دولت آفريقاي جنوبي نتواند ميان منافع بخش خصوصي (کارفرمايان) و منافع عمومي (کارگران) صلح برقرار کند بحران در حقوق و دستمزد کارگران از يک سو و درآمد کارفرمايان از سوي ديگر به شدت دامن توليد ناخالص داخلي را نيز گرفته و بر اقتصاد ملي نيز آسيب جبران ناپذير وارد خواهد کرد.