به گزارش سایت طلا، ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه روز شنبه ۲۷ دی ماه گفته است که ایران در مسیر تقویت توانمندی ظرفیت سلاح اتمی خود است و ضروری است که آمریکا و ایران به توافق هسته‌ای موسوم به برجام برگردند. او با انتقاد از سیاست‌های رئیس جمهور کنونی آمریکا در قبال ایران گفت: دولت ترامپ رویکردی را انتخاب کرد که به آن کارزار حداکثری علیه ایران گفته می‌شود. نتیجه‌اش این است که این استراتژی خطر و تهدید را افزایش داده است.
سخنان خلاف واقع وزیر خارجه فرانسه در حالی مطرح می‌شود که جمهوری اسلامی و مقامات عالی رتبه ایران بارها اعلام کرده‌اند که قصد دستیابی به سلاح هسته‌ای ندارند و فعالیت‌های هسته‌ای تهران تنها در راستای خودکفایی در تولید سوخت هسته ای و موارد پزشکی و کاربردهای صلح‌آمیز است.
وزیر خارجه فرانسه با اشاره به نزدیک بودن انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد سال آینده، اظهار داشت، باید به ایرانی‌ها گفت که دیگر بس است و ایران و ایالات متحده را به برجام بازگرداند. اما بازگشت هردو طرف به برجام کافی نخواهد بود. وزیر امور خارجه فرانسه مدعی شد که مذاکرات سختی می‌بایست درباره برنامه توسعه موشکی و فعالیت‌های بی‌ثبات کننده ایران در کشورهای همسایه و منطقه صورت گیرد.
این سخنان لودریان در حالی بیان شده است که انتظارمی رود هر ناظری باید برنامه توسعه موشکی و فعالیت‌های به زعم وی بی ثبات کننده ایران را باید با عنایت به پرواز هواپیماهای بی 52 و ناوهای آمریکایی در خلیج فارس ارزیابی کند. انتظار نمی رود در شرایطی که همه کشورهای منطقه تا بن دندان خود را به انواع تسلیحات مدرن مجهز کرده‌اند و کشورهای متخاصم با تسلیحات پیشرفته خود برای ایران شاخ و شانه میکشند ایران در دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی خود اهمال کرده و ملاحظه ای داشته باشد.
البته اظهارات لودریان بی پاسخ نماند و محمدجواد ظریف در پیامی در حساب کاربری خود در توئیتر خطاب به وی تاکید کرد: این شما هستید که منطقه ما را بی ثبات می کنید. همکار محترم؛ شما دوران کاری‌ات در کابینه را با فروش جنگ‌افزار به جنایتکاران جنگی سعودی آغاز کردی. از بیان حرف‌های پوچ و مهمل در مورد ایران دست بردار. یادآوری واقعیت: این شما هستید که منطقه ما را بی‌ثبات می‌کنید. از حفاظت جنایتکارانی که منتقدان خود را با اره تکه تکه می‌کنند و از جنگ‌افزارهای ساخت شما برای سلاخی کودکان در یمن استفاده می‌کنند، دست بردارید.
از سوی دیگر دولت‌های بریتانیا، آلمان و فرانسه با صدور بیانیه‌ای مشترک از اعلام مقامات جمهوری اسلامی مبنی بر آمادگی ایران برای تولید فلز اورانیوم، ابراز نگرانی کرده‌اند. آنها در این بیانیه مدعی شده‌اند که ایران هیچ استفاده غیرنظامی معتبری برای فلز اورانیوم ندارد و تولید فلز اورانیوم به طور بالقوه با مسائل نظامی ارتباط زیادی دارد.
سه کشور اروپایی در این بیانیه گفته‌اند که ایران در برجام متعهد شده است که به مدت ۱۵ سال وارد کار تولید فلز اورانیوم و یا انجام تحقیقات و توسعه در ارتباط با متالورژی اورانیوم نشود. بریتانیا، آلمان و فرانسه از ایران خواسته‌اند که اگر برای حفظ برجام جدیت دارد، این فعالیت‌ها را متوقف کند و بدون تاخیر بیشتر به تعهدات خود در برجام برگردد.
این ادعاها در حالی مطرح شده است که طرف‌های اروپایی برجام تاکنون به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرده‌اند.
در همین زمینه محمد جواد ظریف در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: رهبران سه کشور اروپایی– که برای اجرای تعهدات خود ذیل برجام بر امضا و اجازه کارگزاران اوفک (دفتر کنترل دارایی‌های خارجی خزانه‌داری آمریکا) متکی هستند – هیچ کاری برای حفظ برجام انجام نداده‌اند. آیا ابتکار مرده زاده‌شده امانوئل ماکرون یا خودداری انگلستان از پرداخت بدهی مقرر در حکم دادگاه را به یاد دارید؟ این به خاطر ایران است که برجام زنده است، نه سه کشور اروپایی.
اروپا با اینکه همواره برجام را یکی از مهمترین دستاوردهای دیپلماسی خود عنوان کرده، اما در اجرای تعهدات خود از حد حرف و وعده فراتر نرفته است. بعد از اقدام ایران به غنی سازی ۲۰ درصدی جوسپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرده که این اتحادیه تعهدی محکم به برجام داشته و به حمایت از این توافق ادامه می‌دهد. او با تاکید بر اهمیت توافق هسته‌ای با ایران، برجام را عنصری کلیدی در ساختار عدم اشاعه هسته‌ای جهان دانست و عنوان کرد که برجام دستاورد دیپلماسی چندجانبه است که به اتفاق آرا در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تصویب شده است.
بعد از شکست ترامپ و پیروزی بایدن واعلام سیاست وی در قبال برجام لحن اروپایی‌ها در خصوص این توافق تغییر کرده است. این تغییر لحن البته از دید کمتر کسی پوشیده است. منتهی رویکرد سال‌های اخیر اروپایی‌ها و تعلل آنها در اجرای تعهدات برجامی خود به بهانه فشارهای ترامپ اعتبار این کشورها را تا حد زیادی مخدوش کرده است و ایران با عنایت به این تجربه در رویکرد خود در قبال برجام گام برمی‌دارد. واقعیت این است که اروپایی‌ها هرگز نخواستند و نتوانستند در این سال‌ها نقش مستقل و بایسته ای متناسب با قدرت خود ایفا نمایند. اکنون هم انتظار این است به تناسب نقش و جایگاهی که خودشان برای خود تعریف کرده‌اند اظهار نظر کرده و انتظار پذیرش این نقش را از دیگران داشته باشند.