متن توافق 6ماده‌ای برای فروش ارز صادرات
بر اساس توافقنامه فروش ارز حاصل از صادرات، صادرکننده می‌تواند راساً نسبت به واردات کالاهای مجاز اقدام کرده و یا ارز خود را با نرخ توافقی به واردکننده برای واردات واگذار نماید.
این توافقنامه در تاریخ 7/8/91 با هدف مدیریت منابع و مصارف ارزی کشور در حوزه تجارت خارجی، تعامل بیشتر صادرکنندگان با واردکنندگان و در راستای وفاق و هم‌افزایی دولت و بخش خصوصی در جهت رفع محدودیت‌های ارزی کشور به شرح ذیل منعقد می‌گردد:
ماده یک: مبنای محاسبات میزان تعهدات یا الزام صادرکنندگان به فروش و تأمین ارز جهت واردات کالا، ارزش اظهارنامه‌های صادراتی (پروانه سبز گمرکی) صادرکنندگان می‌باشد.
تبصره: کمیته قیمت‌گذاری کالاهای صادراتی (مستقر در سازمان توسعه تجارت) نسبت به بروز رسانی و اصلاح قیمت‌های پایه صادراتی سریعاً اقدام نماید.
ماده دو: صادرکنندگان ارز حاصل از صادرات خود به یکی از روش‌های زیر اختصاص خواهند داد:
الف) صادرکننده رأساًَ نسبت به واردات کالاهای مجاز اقدام نماید.
ب) صادرکننده ارز حاصل از صادرات خود را به واردکنندگان کالاها و خدمات تجاری مجاز با نرخ توافقی واگذار نماید.
ج) صادرکننده می‌تواند ارز حاصل از صادرات خود را جهت پرداخت بدهی‌های ارزی به سیستم بانکی کشور استفاده نماید. (با تأیید بانک مرکزی)
ماده سه: اولویت‌های کالایی مشمول دستورالعمل ارز صادراتی:
واردات کلیه اولویت‌ها با ارز حاصل از صادرات مجاز بوده و اولویت‌های اختصاصی توسط سازمان توسعه تجارت ایران اعلام می‌گردد (به شرح توضیحات مندرج در اوراق ثبت سفارش)
ماده چهار: حداکثر دوره زمانی بازگشت ارز به چرخه تجاری کشور به شرح ذیل می‌باشد:
الف) کالاهای صادرشده از طریق ناوگان هوایی کشور: حداکثر 4 ماه
ب) کالاهای صادرشده از طریق ناوگان زمینی و دریایی، حداکثر 7 ماه
ج) صادرات فرش و صنایع سنگین (خطوط تولید) حداکثر 12
ماده پنج: جرائم تخلفات ناشی از این توافقنامه توسط سازمان توسعه تجارت ایران و اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی تهیه و ابلاغ خواهد شد.
ماده شش: مفاد این توافقنامه از زمان تصویب لازم‌الاجرا خواهد بود.