توت‌فرنگی (نام‌های دیگر: چیلک، چلیک یا چیالک جنگلی، چَلَم و شالکَه) گیاهی نهان‌دانه از تیرهٔ گل سرخ است. رشد این گیاه علفی پایا در آب و هوای معتدل گرم و در بستر غنی از گیاخاک و خاک اسیدی بسیار خوب است. گل‌های توت‌فرنگی نسبت به سرما به شدت حساس هستند ولی عطر و طعم نهنج (قسمت خوراکی گیاه) با انجماد از بین نمی‌رود. در نزهت نامه علایی این میوه کهج خوانده شده است.
میزان کالری موجود در توت فرنگی بسیار پایین و در عوض سطح ویتامین ها و املاح آن بسیار بالاست.توت فرنگی منبعی غنی از فیبر، ویتامین C، فولات، پتاسیم، آنتی اکسیدان، کلسیم، آهن و فسفر است.
تحقیقات نشان داده است دریافت روزانه یک واحد توت فرنگی باعث افزایش قابل توجهی در میزان فولات خون شده و فشارخون را کاهش می دهد.
توت فرنگی به علت داشتن کلسیم و فسفر، در رشد و نمو کودکان، استحکام دندان ها و ترمیم شکستگی استخوان ها بسیار موثر است.
توت فرنگی به دلیل داشتن ویتامینC در درمان بیماری لثه موثر است و به هضم غذا کمک می کند.
پتاسیم موجود در توت فرنگی فشارخون را کاهش داده و عملا باعث کاهش خطر بروز سکته های قلبی می شود. تحقیقات حاکی از این است که افرادی که توت فرنگی را در وعده های خوراکی روزمره خود قرار می دهند سه برابر کمتر از افرادی که از این میوه استفاده نمی کنند، به بیماری قلبی دچار می شوند.
توت فرنگی اشتهاآور، تقویت کننده، مغذی، تصفیه کننده خون، ترمیم کننده املاح بدن، قلیایی کننده خون و پاک کننده روده و مثانه است.