با انجام این 4 کار، بچه مودبی خواهید داشت !

با انجام این 4 کار، بچه مودبی خواهید داشت !

هر پدر و مادری دوست دارد فرزندان مودب ، محترم و خوش اخلاقی داشته باشد. خوشبختانه طبیعت در کنار ماست. کودکان با کپی کردن آنچه که ما انجام می دهیم یاد می گیرند و دوست دارند همه کارها را "درست مثل مامان و بابا انجام دهند" ، زیرا باعث می شود احساس کنند "بزرگ" هستند.

1- تقدیر واقعی
والدینی که فرزندان خود را می شناسند ، متوجه می شوند که چگونه هر کودک به روش خاص خود به طور خودجوش قدرشناسی خود را نشان می دهد. وقتی چیزی به آنها می دهیم ، ممکن است با لبخند خجالتی گرفته تا پوزخندی بزرگ به آنها پاسخ دهند.

2- "چه می گوییم؟"
بزرگسالانی که کودکان را درک می کنند می دانند که آنها با اصیل ترین شیوه ای که می دانند از شما تشکر می کنند. اگر با "وقتی کسی به ما هدیه می دهد چه می گوییم؟" مداخله کنیم. کودک احتمالاً احساس شرمندگی و تحقیر می کند ، خصوصاً اگر قبلاً به روش خودجوش خودشان اعتراف کرده باشند. آنها احساس خواهند کرد که ما به آنها می گوییم آنها این کار را اشتباه انجام داده اند و می آموزند که به جای نشان دادن احساسات واقعی خود ، باید عبارات پوچ را تکرار کنند که برای آنها معنایی ندارد.

بلکه باید به کودکان اجازه دهیم قدردانی خود را به صورت داوطلبانه انجام دهند. هرچه بزرگتر می شوند و مشاهده می کنند که ما چگونه از آنها و سایر افراد قدردانی می کنیم ، از جمله کلماتی مانند "لطفا" و "متشکرم" ، انجام همان کار به طور طبیعی انجام می شود. این کلمات سپس به جای تکرار کلمات "مودبانه" اما پوچی که آنها آموخته اند برای خوشایند ما ، به پاسخ های خودجوش آنها اضافه می شوند.

3- آن ها را راهنمایی کنید
اگرچه ترغیب کودکان به ادب می تواند نتیجه مثبتی نداشته باشد ، اما می توانیم یادگیری آنها را با مشارکت در هنگام ادب یا صمیمیت با کسی آسان کنیم. "بیایید برویم و با مادربزرگ خداحافظی کنیم" ، کودک را در موقعیت تنها قرار نمی دهد مانند: "حالا از مادربزرگ خداحافظی کن". در عوض می توانیم دست تکان دهیم و خداحافظی کنیم ، به مادربزرگ اجازه دهیم که دست تکان بدهد و خداحافظی کند ، و اجازه دهیم کودک تا هر اندازه که میتواند در این فرایند شرکت کند. اگر آن را سرگرم کننده کنیم ، کودک احتمالاً از شرکت در آن لذت خواهد برد. اگر این اتفاق هر بار اتفاق نیفتد مشکلی ایجاد نمی کند - تمرکز کودکان نوپا بسیار کوتاه است و ممکن است توجه آنها به دلیل چیز دیگری معطوف شود.

4- نحوه گفت و گو

در بسیاری از فرهنگ ها انتظار نمی رود که یک فرد خردسال با شخص مسن تری گفتگو کند. فرد بزرگ ابتدا صحبت می کند و سپس شخص دیگر پاسخ می دهد ، با یک کلمه یا یک اشاره. کودکان این را می دانند و انتظار نمی رود که بزرگسالان را مخاطب قرار دهند مگر اینکه بزرگسال آنها را خطاب قرار دهد. به عنوان مثال ، اگر مادربزرگ مستقیماً با او صحبت کند و بگوید ، "خداحافظ عزیزم، به زودی شما را ملاقات خواهیم کرد" ، یک کودک نوپا به احتمال زیاد با لبخند پاسخ می دهد ، تا اینکه انتظار داشته باشیم کودک سلام و احوالپرسی را آغاز کند.