پنیر یکی از اصلی ترین مواد غذایی است که در ایران در وعده صبحانه مصرف می شود. عمده پنیر های مصرفی دارای آب هستند که برای جلوکیری از خشک شدن و کپک زدن پنیر از آن استفاده می شود اما آب پنیر خود نیز دارای فواید بیشماری است که شما را مجاب می کند آن را مصرف کنید.
از جمله فایده های بی شماری که برای آب پنیر برشمرده اند، می توان به این موارد اشاره کرد:
بالابَرنده ی سرعت هضم غذا، بهترین ضدیبوست، بهترین کاهش دهنده ی وزن، بهترین ازبین برنده ی سلولیت، بهترین پایین آورنده ی چربی خون، بهترین تنظیم کننده ی قند خون، بهترین تنظیم کننده ی فشار خون بالا، بهترین مکمل غذایی برای ورزشکاران، بهترین مکمل غذایی برای سال مندان، دارای اثر آنتی اکسیدانیِ فوق العاده، مفید در رشد و تقویت استخوان، تقویت سیستم ایمنی بدن، کمک به دفع سنگ کلیه، کمک به دفع سنگ صفرا، درمان تورم مفاصل دست و پا، مفید برای افرادی که از خوردن مواد حاوی پروتئین منع شده اند.
این پروتئین سرشار از مواد مغذی و اسیدهای آمینه است و قدرت، اندازه و توده ی عضلانی بدن را افزایش می دهد. اگر آب پنیر «افتیمون» خورده شود، مسهل سودا بوده و تلخی صفرا را دفع می کند. به علت رقت و لطافت، نیروی آن زیاد است، اخلاط شدید را آرام می سازد، نرم کننده ی جرم بیماری زاست و ماده ی بیماری زای مقاوم را به تدریج، تجزیه و حل می کند. این دارو از نظر خاصیت گرم است. مسهل و بازکننده، مدر و تسکین دهنده ی حالت های التهاب است. در بیماری حاد سوداوی، مالیخولیا، داءالفیل، سوزش ادرار و ضعف کلیه ها و کمک به انجام عمل آن ها، ضدسنگ، ضدزخم مثانه، درمان زخم های تازه و کهنه و کم سویی چشم کاربرد دارد.
خاصیت اصلی آب پنیر، سم زدایی از کل بدن است و به دلیل نفوذ سریع در تمام عروق انتهایی و ریز بدن، کل بدن را از اخلاط غلیظ و گرفتگی عروق ریز بدن پاک سازی می کند؛ به همین دلیل، در درمان انواع لک های پوستی، انواع سده ها، انواع سوء مزاج ها و انواع اختلال های خلقی مفید است.
امروزه به دلیل آلودگی هوا و استفاده از انواع غذاهای کارخانه ای، میزان سموم موجود در خون و کبد زیاد است. توصیه می شود افراد سالم نیز به نوشیدن آن مداومت داشته باشند. مصرف آن در همه ی سنین بلامانع است. پروتئین های آب پنیر، پس از قرارگرفتن در محیط اسیدی معده، سریع از معده عبور کرده و به روده ی کوچک می رسند. این پروتئین ها در آن جا هیدرولیز شده و بهتر از کازئین جذب می گردند. جای تعجب است که این ماده ی خوراکی، تنها در مراکز فروش مکمل های بدن سازی یا داروخانه ها یافت می شود.
آب پنیر، دارای مقادیر زیادی مواد معدنی، به ویژه کلسیم است و ویتامین های محلول در آب آن، مثل ویتامین B2 و B6 نیز بیش تر است؛ بنابراین به فردی که باید چربی و پروتئین کمی مصرف کند و در مقابل به مواد معدنی و ویتامین نیاز دارد، توصیه می شود. ویتامین و آب معدنی موجود در آب ماست، بدون ایجاد کمبود مواد مغذی، لاغرشدن را تسهیل می کند. علاوه بر این، هضم غذا را شدت می بخشد. وقتی پنیر را در آب نمک می اندازیم، بهترین و مفیدترین عناصر آن، از جمله کلسیم را وارد آب کرده و دور می ریزیم و چیزی می خوریم که خاصیت درمانی ندارد. خوردن ماست های ترش شده هم، گاهی خطرناک و زیان آور است.
برای تهیه ی یک مسهل برای افرادی که یبوست دارند، باید هندوانه ای را نصف و هسته های آن را خارج کنید؛ سپس گوشت آن را جداکرده و با نیم لیتر آب ماست، به شکل پوره درآورید. با افزودن وانیل و شکر، مزه ی آن را بهتر کنید. گفتنی است کسانی که یبوست ندارند باید از مصرف آب ماست به این شکل خودداری کنند؛ زیرا باعث اسهال می شود.
تولید یک جای گزین برای شیر مادر، بسیار بحث برانگیز است. نوزادان، روزانه سه گرم لاکتوفرین در هفته ی اول زندگی مصرف می کنند. نوزادی که از شیر مادر تغذیه می کند، از نوزادی که شیرخشک می خورد، میکروفلور روده ایِ غنی تری دارد و بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیل موجود در روده ی این نوزادان، به خوبی از کلونیزه شدن میکروب های بیماری زا جلوگیری می کند.
پودر آب پنیر، به علت داشتن لاکتوز و پروتئین، عامل مهمی در قوی کردن آرد و کاهش نقش نشاسته ی گندم است و می تواند سهمی در کاهش بیاتی نان داشته باشد. افزودن سه درصد پودر آب پنیر به آرد نان سنگک، بهترین نتیجه را از لحاظ تأخیر در بیاتی، افزایش حجم و خوش رنگی نان، با خواص رئولوژیک نشان می دهد.