زندگی پیامبر اسلام صلوات الله علیه نمونه ای برای تمامی مردم و نه فقط مسلمانان است که می توان خوشبختی هر فردی در زندگی دنیا و آخرت را تضمین کند.
ما در اینجا چهل نکته در باب زندگی پیامبر اسلام آورده ایم که می توانید با الگو گرفتن از زندگی ایشان تغییر عمیقی در زندگی خود و اطرافیانتان به وجود آورید.
این نکات برگرفته شده از کتاب سنن النبی اثر برجسته علامه طباطبایی می باشد.
دائماً متفکر بودند
اکثر اوقات ساکت بودند
خلقش نرم بودند
کسي را تحقير نميکردند
دنيا و ناملايمات هرگز او را به خشم نمي‌آوردند
حقي پايمال مي‌شد از شدت خشم کسي او را نمي‌‌شناخت تا اينکه حق را ياري کنند
بيشتر خنده‌هاي آن حضرت تبسم بود
مي‌فرمود حاجت کساني که به من دسترسي ندارند را ابلاغ کنيد
با مردم انس مي‌گرفت و آنان را از خود دور نميکردند
در همه امور اعتدال داشته و افراط و تفريط نميکردند
زبان خويش را از بيان سخنان غيرضروري کنترل مي‌کردند
در انجام وظيفه به هيچ وجه کوتاهي نميکردند
بافضيلت‌ترين فرد نزد پيامبر خيرخواه‌ترين آنان براي مردم بود
در مجالس جايگاه خاص براي خود برنمي‌گزيدند
هنگامي که بر جمعي وارد مي‌شد در جاي خالي مي‌‌نشست و به ياران خويش دستور مي‌داد اين گونه عمل کنند.
هر کس براي رفع نياز رجوع مي‌کرد نيازش را برآورده مي‌کرد يا با کلام دلنشين آن حضرت قانع مي‌شد.
رفتار پيامبر آنقدر نرم بود که مردم او را همچون پدري دلسوز و مهربان مي‌دانستند و حق همه مردم نزد آن بزرگوار يکسان بود
مجلسش مجلس بردباري، حيا، صدق و امانت بود
عيب‌جو نبودند و از کسي هم تعريف زياد نميکردند
پيامبر نفس خود را از سه چيز پرهيز مي‌داد جدال، پرحرفي و سخنان غيرضروري
هرگز کسي را سرزنش نميکردند
در پي لغزش‌هاي مردم نبودند
سخن نمي‌گفت مگر در جايي که اميد ثواب در آن وجود داشت
سخن کسي را قطع نمي‌کرد مگر اين که از حد متعارف تجاوز مي‌کردند
به آرامي و متانت گام برمي‌داشتند
کلامش مختصر، جامع، آرام و شمرده بود و آهنگ صدايش از همه مردم زيباتر بود
پيامبر در تمام حالات و در برابر همه مشکلات شکيبا بود
هر روز هفتاد بار استغفار مي‌کردند
لحظه‌اي از عمر بابرکت خويش را بيهوده نمي‌گذرانيد
ديرتر از همه مردم به خشم مي‌‌آمد و زودتر از همه راضي مي‌گشت
با ثروتمندان و تهيدستان يکسان دست مي‌داد و مصافحه مي‌کرد و وقتي به کسي دست مي‌داد بيش از او دست خويش را باز نمي‌کشيد
با مردم شوخي مي‌کردند تا مردم را خوشحال سازند
امام صادق(ع)فرمودند:
*اني لاکره للرجل ان يموت و قد بقي خلة من خلال رسول الله صلي الله عليه و آله لم يأت بها.*
من خوش ندارم کسي بميرد در حالي که هنوز برخي از آداب پيامبر (ص) را به جا نياورده است.