همیشه از پدر و مادر خود و یا اطرافیان خود شنیده ایم که شکرگذاری به خاطر هرآنچه که داریم را باید سرلوحه زندگی خود قرار دهیم. هر آنچه را که داریم خداوند بنابر حکمت خود در اختیار ما قرار داده است و هر آنچه را که نداریم خداوند بنابر حکمت خود آن را در اختیار ما قرار نمیدهد. اگر بابت آنچه که دارید خوشحال نباشید مطمئنا بابت آنچه که به دست خواهید آورد نیز خوشحال نخواهید بود مگر آنکه بابت هرچیز نعمتی که خداوند در اختیار ما قرار داده است شکرگذار باشیم.
این تفکر که انسان باید همیشه شکرگذار باشد فقط یکی مفهوم ساده نیست. این مفهوم نه فقط از طرف انبیائ و بزرگان دینی بلکه در علم روانشناسی نیز تایید شده است و تاثیرات مثبتی در زندگی انسان دارد. مغز شما نمیتواند همزمان روی نکات مثبت و منفی یک پدیده تمرکز کند. از اینرو، شما میتوانید تمرکزتان را از روی چیزهایی که ندارید و شما را ناراحت میکنند بردارید و بر روی نعمتهایی که دارید و شما را خوشحال میکنند معطوف کنید.
وقتی شکرگزاری کنید، هورمونهای دوپامین و سروتونین در مغزتان ترشح شده که میزان احساس شادی شما را بالا میبرند و دقیقاً مثل یک داروی ضد افسردگی عمل میکنند.
چه کاری از دست شما برمیآید:
1- نوشتن سه مورد از نعمتهایی که به خاطرش شکرگزار هستید را به صورت روزانه تبدیل به یک عادت کنید.
2- به طور منظم، کارتهای تبریکی را به افراد مورد علاقهی زندگیتان، یا کسانی که اخیراً لطفی به شما کرده اند بفرستید.
3- به جای این که در مکالمههای روزمره تان از نداشتههایتان صحبت کنید، از نعمت هایتان بگویید و بابتش از خدا تشکر کنید.
4- با شکرگزاری تمام انرژیهای مثبت که موجب آوردن خوبیها به زندگیتان میشوند را تحت نفوذ خود در میاورید.
هنگام شکرگزاری، انرژی از قلبتان جریان مییابد و باعث فعالسازی پاسخ از کائنات میشود