به گزارش سایت طلا،در ژاپن مدرسه به عنوان یک پله مهم در زندگی دیده می شود. به همین دلیل مدرسه در آنجا 210 روز امتداد دارد (مقایسه آن با ایالات متحده كه فقط 180 روز است). حتی اگر شباهت های زیادی بین سیستم آموزشی ژاپن و سایر کشورها وجود دارد، چندین جنبه وجود دارد که این سیستم را به یکی از موثرترین سیستم ها در جهان تبدیل می کند.
ما در این مقاله متوجه شدیم که چه چیزی سیستم آموزشی ژاپن را نسبت به بقیه بالاتر قرار می دهد و خوشحالیم که آن را با شما به اشتراک می گذاریم ما همچنین یک نکته کوچک در انتهای مقاله آماده کردیم، بنابراین تا انتها این مقاله را بخوانید
بچه های ژاپنی تا زمانی که به کلاس چهارم نرسند، امتحان نمی دهند.
شاید عجیب به نظر برسد، اما مدارس ژاپن، آداب و روش ها را بر دانش مقدم است. هدف آنها در 3 سال اول، توسعه شخصیت بچه ها و ایجاد رفتار خوب است، نه قضاوت در مورد دانش آنها. آنها می آموزند که چگونه سخاوتمند، همدل و دلسوز باشند. همچنین به آنها یاد داده می شود که به دیگران احترام بگذارند و پیوند ملایمی با طبیعت و حیوانات برقرار کنند.
بچه ها مدرسه را خودشان تمیز می كنند.
در حالی که مدارس در دیگر جاهای دنیا برای مرتب نگه داشتن مدرسه، نگهبانان و مستخدم دارند، این در ژاپن صدق نمی کند. در آنجا، دانش آموزان مسئول تمیزی کلاس ها، سالن های غذاخوری و حتی توالت ها هستند.
سیستم آموزشی ژاپن معتقد است که نظافت با هم به دانش آموزان می آموزد که به یکدیگر کمک کنند و در تیم کار کنند. دانش آموزان با گذراندن وقت خود برای پاک کردن میز، جارو کشیدن و تمیز کردن زمین، یاد می گیرند که به کار خود و دیگران احترام بگذارند.
دانش آموزان به همراه معلم خود در کلاس غذا می خورند.
در سایر کشورها دیدن غذا خوردن یک معلم همراه با دانش آموزان ممکن است دور از ذهن باشد، اما در ژاپن این هنجار برای ایجاد پیوند مثبت دانش آموز و معلم مفید تلقی می شود. هنگام صرف غذا، گفتگوی واقعا مفیدی می تواند انجام شود که می تواند به ایجاد جو خانوادگی کمک کند.
همچنین، سیستم آموزشی ژاپن اطمینان حاصل می کند که دانش آموزان وعده های غذایی سالم و متعادل می خورند. بنابراین، در دبستان های ابتدایی و متوسطه دولتی، ناهار طبق یک فهرست استاندارد تهیه شده توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی و سرآشپزهای واجد شرایط طبخ می شود.
در کارگاه های بعد از مدرسه شرکت می کنند.
کارگاه های بعد از مدرسه یا مدارس مقدماتی در ژاپن بسیار محبوب هستند. در آنجا دانش آموزان می توانند جدای 6 ساعت در مدرسه خود، چیزهای جدیدی یاد بگیرند. کلاسها عصرها برگزار می شود و اکثر دانش آموزان ژاپنی در آنها شرکت می کنند تا بتوانند به یک دبیرستان متوسطه خوب بروند. برخلاف بسیاری از دانشجویان در سراسر جهان، ژاپنی ها حتی در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات نیز تحصیل می کنند.
به غیر از سایر دروس، دانش آموزان ژاپنی شعر و خوشنویسی ژاپنی را می آموزند.
خوشنویسی ژاپنی، که شودو (Shodo) نیز نامیده می شود، نوعی هنر است که در آن مردم شخصیت های کانجی معنی دار (حروف چینی که در سیستم نوشتاری ژاپنی استفاده می شوند) را به صورت رسا و خلاق می نویسند.
از طرف دیگر هایکو نوعی شعر است که در آن از عبارات ساده برای انتقال احساسات عمیق به خوانندگان استفاده می شود. این شکل از شعر تأثیرات فکری، درمانی و زیبایی شناختی در نظر گرفته می شود. هر دوی این کلاس ها به کودکان می آموزند که به سنت های یک قرن پیش خود احترام بگذارند و فرهنگ خود را بدانند.
تقریبا هر دانش آموز مجبور است لباس مدرسه بپوشد.
یونیفرم یکنواخت، تقریبا در هر دبیرستان ژاپنی برای رفع موانع و کمک به ارتقا احساس اجتماع، خانواده و همبستگی بین دانش آموزان ایجاد شده است. یک لباس یونیفرم اجازه می دهد تا توجه دانش آموزان به سمت یادگیری و رشد باشد و همچنین کودکان را ترغیب می کند تا بیان خود را از طریق روش هایی غیر از لباس دنبال کنند.
نکته: مدارس ژاپن از رنگهای بی نام استفاده می کنند
رنگهای بی نام، نام رنگهای آشنا را جایگزین تصاویر فقط با رنگهای اصلی می کند: سرخابی، زرد و فیروزه ای. به منظور ایجاد سایه های اضافی نارنجی، سبز یا آبی، سیستم برچسب گذاری بصری نیز به نسبت متکی است و کمابیش رنگ دیگری را نشان می دهد.
معادلات موجود در این رنگ به کودکان کمک می کند برخی از مفاهیم اساسی تئوری رنگ را درک کرده و به آنها یاد دهند که چگونه ترکیب و ایجاد رنگ های جدید را به روشی سرگرم کننده انجام دهند.
سیستم آموزشی در کشور شما چگونه است؟ ترجیح می دهید کدام یک از این روش ها توسط مدارس کشور شما انجام شود؟