به گزارش موبو ایران، بازیهای موبایلی در سال‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته‌اند و طیف گسترده‌ای از کاربرها را در سراسر دنیا سرگرم می‌کنند. برای وقت گذراندن در این بازی‌ها مهم نیست چقدر از دنیای بازیهای ویدیویی بدانید تنها کافی است در فروشگاه برنامه‌ها و بازی گوشی هوشمند خود بگردید و بازی مناسب خود را دانلود و نصب کنید. بازی‌هایی که می‌توانید هر لحظه و هر جا در دنیای آن‌ها غرق شوید.
تعداد بازیهای موبایل در پلی استور و اپ استور متمایل به بی‌نهایت است و همه‌روزه شاهد عرضه‌ی بیش از پیش این بازی‌ها برای گوشی‌های هوشمند هستیم. قطعا انتخاب از میان انبوه این بازی‌ها حتی وقتی ژانر موردعلاقه‌ی خود را هم می‌دانیم، کار آسانی نیست. در این میان برخی از شرکت‌های بازی‌ساز از این فرصت برای تبدیل هر چیزی در بازی به یک پرداخت درون‌برنامه‌ای استفاده می‌کنند. برخی از این بازیهای به اصطلاح رایگان حتی به گران‌ترین سرگرمی تبدیل می‌شوند و کاربر را مجبور به پرداخت‌های مکرر می‌کنند. این بازی‌ها عملا بدون خرج کردن پول در آن، به اپلیکیشن‌ای بی‌مصرف تبدیل می‌شوند. برای اینکه در دام چنین بازی‌هایی نیفتیم و حافظه‌ی گوشی هوشمند خود و وقت ارزشمندمان را بیخودی صرف نکنیم، باید به چند نکته در انتخاب بازیهای موبایل دقت کنیم. در این مقاله قصد داریم از ۱۰ کاری صحبت کنیم که بازیهای موبایل در راستای تبدیل شدن به ابزاری صرفا پولساز برای شرکت سازنده انجام می‌دهند.
گوشی‌های هوشمند ما پتانسیل خوبی برای تبدیل شدن به مکان بازیهای با ارزش و خوب را دارند؛ بازی‌هایی که سازنده‌ی آن‌ها از تلاش برای عرضه‌ی یک اثر باکیفیت و سرگرم‌کننده برای مخاطب دریغ نمی‌کنند. موارد ذکر شده در این مقاله، مکانیک و سیستم‌هایی هستند که در بیشتر بازی‌ها به چشم می‌خورند و به خودیِ خود بد نیستند، اما زیاده‌روی در آن‌ها در گیم‌پلی بازی‌ها ناپسند و حریصانه است.
۱۰. وقتی بازی زمان‌بندی سخت‌گیرانه دارد
بازیهای موبایل معمولا به نحوی زمان‌بندی می‌شوند تا کاربر برای پیشرفت سریع‌تر در بازی به گزینه‌ی پرداخت درون‌برنامه‌ای یا خرج کردن جم (Gem) فکر کند. بعضی بازی‌ها ممکن است روی Stamina مانور دهند و تا نوار مربوط به آن پر نشود اجازه‌ی پیشرفت در بازی را به شما ندهد. همچنین بعضی بازی‌ها هم در مدت زمان معینی سلاح‌های شما را ارتقا می‌دهند یا ساختمان‌هایی را برایتان می‌سازند. در این صورت یا صبر می‌کنید تا این پیشرفت‌ها انجام شود یا برای تسریع آن پول خرج می‌کنید. تا اینجا با مکانیزمی منطقی سروکار داریم، اما برخی از این زمان‌بندی‌ها در بازی‌ها به قدری پروسه‌ی پیشرفت را کند می‌کنند که هیچ راهی جز پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای مکرر برای اندکی سرعت بخشیدن به بازی نمی‌ماند. بنابراین وجود تایمر در بازی‌ها قابل قبول است اما هیچ توجیهی برای محدود کردن بیش از حد امکان پیشرفت در بازی و از بین بردن لذت بازی کردن وجود ندارد.
۹. وقتی بازی می‌خواهد به آن امتیاز دهید
اغلب اوقات بازی‌ها از ما می‌خواهند که در استورهای مختلف به آن‌ها امتیاز بدهیم و بیشتر وقت‌ها خیلی‌ها این درخواست را نادیده می‌گیرند. اما در صورتی که با دادن امتیاز پنج ستاره آیتم‌هایی در بازی اضافه شود باز هم این درخواست نادیده گرفته می‌شود؟ به نظر می‌رسد با این کار امتیاز بالایی نصیب بازی می‌شود اما باید مراقب باشید چون این رتبه‌بندی دیگر قابل اعتماد نیست! البته ممکن است بازی واقعا ارزش امتحان کردن داشته باشد اما در هر صورت دادن رشوه به کاربر بازی برای تمجید از آن و دادن امتیاز بالا به آن نشانه خوبی نیست. در اغلب موارد بازی‌ها برای پوشش نقطه ضعف‌های خود به کاربران فعال خود جوایزی می‌دهند تا با بالا بردن امتیاز بازی در استور شانس دیده شدن و دانلود خود را افزایش دهند و کاربران بیشتری را در این دام بیندازند. این درخواست معمولا بلافاصله بعد از مرحله‌ی راهنمای بازی طراحی می‌شود، مرحله‌ای که بازیکن هنوز به طور کامل بازی را نشناخته و تنها کمی با آن سرگرم شده است.
۸. وقتی بازی می‌گوید محتوای بزرگسالانه دارد
این موضوع بسیار حساس است و در این مطلب قصد توضیح چرایی آن را نداریم اما همین بس که هیچ بازی با محتوای بزرگسال را در هیچ استور موبایل نمی‌توان پیدا کرد. فروشگاه‌های بازیهای موبایلی قوانین سخت‌گیرانه‌ای در این زمینه دارند و به طور جد با وجود این نوع محتوا مقابل می‌کنند. بنابراین اگر به بازی‌هایی برخورد کردید که همچنین ادعایی دارند بدانید که دروغ است و برای آن هزینه نکنید.
۷. وقتی در بازی انواع پرداخت درون‌برنامه‌ای را می‌بینیم
خیلی از بازیهای موبایلی مرز مشخصی برای آیتم‌های پولی و رایگان ندارند. برخی از آیتم‌ها را تنها با پیشرفت در بازی و صرف وقت و امتیاز داخل بازی می‌توان به دست آورد. اما حواستان باشد که همیشه بهترین آیتم‌ها حتی بعد از صرف زمان زیادی در بازی بدون پرداخت پول در دسترس شما قرار نمی‌گیرند. وابسته بودن آیتم‌ها به پرداخت پول، لذت بازی کردن را کم می‌کند. بازی‌ها هرچه در رابط کاربری خود دسترسی بیشتری به فروشگاه بدهند، وابستگی‌شان به پول برای پیشرفت در بازی بیشتر است.
۶. وقتی بازی شما را مجبور به دعوت از دوستان می‌کند
بازیهای زیادی پتانسیل بالقوه‌ای برای دور هم جمع کردن بازیکن‌ها را دارند و به نوعی با عنوان بازیهای اجتماعی از آن‌ها یاد می‌شود. این امکان بسیار جذاب به نظر می رسد و می‌توان از دوستان خود برای هم‌بازی شدن یا حتی رقابت در بازی‌ها دعوت کرد. اما بعضی از بازی‌ها از این امکان به درستی و از راه صحیح بهره نمی‌برند. این بازی‌ها همان‌هایی هستند که شما را مجبور می‌کنند برای ادامه‌ی تجربه ی بازی، دوستان خود را دعوت به دانلود و حتی خرید کنید. در این موارد فشار افزایش دایره‌ی دوستان همواره روی تجربه‌ی بازی سایه انداخته است و این چیز خوشایندی نیست. پس اگر در قسمت نظرات بازی در فروشگاه با عناوینی مشابه «مرا به دوستان خود اضافه کن…» از گرفتن آن صرف‌نظر کنید!
۵. وقتی بازی مراحل را خیلی سخت طراحی می‌کند
Paywall در اصطلاح دنیای بازی به موقعیتی گفته می‌شود که توسعه‌دهنده عمدا قسمتی از بازی را خیلی سخت طراحی کند یا پیشرفت در آن موقعیت را خیلی کند می‌کند. بنابراین بازیکن برای رد کردن این موقعیت مجبور به پرداخت پول و خرید آیتم‌های درون بازی می‌شود. دانستن این که یک بازی موبایلی «پی‌وال» دارد یا نه بدون بازی کردن آن دشوار است. با این وجود می‌توان گاهی از خواندن بخش نظرات و نقل‌قول‌های افراد دیگر در مورد آن به وجود چنین موقعیتی در بازی پی برد. البته باید بگوییم که برخی از پی‌وال‌ها لزوما نشانه‌ی بدی نیستند و در بعضی بازی‌ها به چالش‌های سرگرم‌کننده می‌انجامد که تجربه‌ی پرزحمت و لذت‌بخشی از گذشتن مراحل را رقم می‌زند.
۴. وقتی بازی در لیست پرفروش‌ترین‌ها قرار دارد
لیست پردرآمدترین بازی‌ها ممکن است راه خوبی برای پیدا کردن یک بازی خوب باشد اما همیشه هم نمی‌توان به این لیست‌ها اعتماد کرد. درآمد برخی از این بازیهای پرفروش از آیتم‌های درون برنامه‌ای است که کاربران مجبور به خرید و استفاده از آن در بازی هستند. البته بازیهای موفق بسیار خوبی به این لیست راه پیدا می‌کنند که فروش بالای آن‌ها کاملا منطقی و قابل پیش‌بینی است. دقت کنید که بازی‌هایی که سال‌ها به طور متوالی در لیست بازیهای پرفروش قرار می‌گیرند و از جای خود تکان نمی‌خورند برای خالی کردن کیف پول شما طراحی شده‌اند!
۳. وقتی بازی گردونه‌ی شانس دارد
سیستم «گاچا» (Gacha) در بازی، آیتم‌ها و کاراکترها را به صورت تصادفی به کاربر می‌دهد. این سیستم در بسیاری از بازی‌ها رایج است و البته به روشی برای سودجویی تبدیل شده است. می‌پرسید چطور؟ کافی است برای شرکت داده شدن در قرعه‌کشی‌های بیشتر و دریافت آیتم‌ها، مجبور به پرداخت هزینه شده باشید. این سیستم در بازی‌ها پیاده می‌شود و به خودی خود مشکلی ندارد اما برخی از بازی‌ها این مکانیک را به شکلی جعلی پیاده می‌کنند که شانس بردن آیتم‌های پرطرفدار بدون خریدهای درون برنامه‌ای تقریبا صفر باشد. اینجاست که این مکانیک به شکلی ناجوانمردانه به دستگاه ATM شرکت بازی‌ساز تبدیل می‌شود!
۲. وقتی بازی به شما پاداش نمی‌دهد
وقتی بازی‌ها در ازای لاگین کردن جایزه‌ای را برای شما در نظر می‌گیرند، به نظر خوشایند می‌رسد و بسیاری از ما برای دریافت جایزه‌ها و آیتم‌های پولی به شکل رایگان و تنها با یک لاگین، هیجان‌زده می‌شویم. با این‌حال، بازی‌هایی هستند که چنان بر هدایت شما به پرداخت‌های درون برنامه‌ای متمرکز می‌شوند که دیگر طراحی اهدا جوایز در ازای ورود به بازی را فراموش می‌کنند. در این بازی‌ها شما آیتم‌های پولی را فقط با پرداخت پول به دست می‌آورید.
۱. وقتی بازی در سبک جورچین سه‌تایی است
سبک مچ-تری (Match-3) یا جوچین سه‌تایی در بازیهای موبایلی از پردرآمدترین سبک‌ها در این پلتفرم است. این بازی‌ها با ایده‌هایی تکراری و کپی‌شده از بازیهای دیگر و مجبور کردن بازیکن به خرج کردن برای پیشرفت در بازی روشی غیر اخلاقی اما پولساز را در پیش گرفته‌اند. تقریبا تمام این بازی‌ها از سیستم Pay to Win بهره می‌برند و با وجود اینکه حتی برخی کاربرها به این موضوع علم دارند باز هم صدها دلار در این بازی‌ها خرج می‌کنند. بسیاری از بازیهای مچ‌تری سرگرم کننده هستند و کسی این موضوع را کتمان نمی‌کند اما مراقب باشید که این سرگرمی به بهای خالی شدن حساب بانکی‌تان تمام نشود.