به گزارش موبوایران، موبایل‌های هوشمند امروز پیشرفته‌تر و پیچیده‌تر از هر زمان دیگری شده‌اند و بخش اعظمی از این پیشرفت‌ها در چند سال اخیر به دست آمده است. موبایل‌های تاشو، شبکه‌های مخابراتی ۵G، سنسورهای دوربین و اثر انگشت زیر نمایشگر و چیزهایی از این دست باعث شده‌اند که دورنمای موبایل‌های هوشمند بسیار هیجان‌انگیز و نویدبخش به نظر برسد. به همین خاطر این سوال طرح می‌شود که آینده برای موبایلها چه شکلی خواهد بود و پیشرفت‌های تکنولوژی چه امکاناتی در اختیار ما خواهد گذاشت؟ اساسا موبایل‌های هوشمند تا سال ۲۰۳۰ میلادی چه شکل و شمایلی به خود می‌گیرند؟
در این مقاله نگاهی به ترندهای ۱۰ سال اخیر انداخته‌ایم و پیش‌بینی کرده‌ایم که همان ترندها تا سال ۲۰۳۰ میلادی به چه نقاطی خواهند رسید. در این مسیر به هرچیزی نگاه خواهیم کرد، از موبایل‌های هوشمند و پورت‌های USB گرفته تا شبکه‌های مخابراتی نسل ششم.
بدیهی است که بسیاری از این پیش‌بینی‌ها صرفا همان پیش‌بینی هستند و ممکن است تا سال ۲۰۳۰ میلادی شاهد ابداعاتی بسیار متفاوت نسبت به آنچه ما اکنون تصور می‌کنیم باشیم. برای مثال ممکن است اصلا موبایل‌های هوشمند در سال ۲۰۳۰ وجود خارجی نداشته باشند و به جای آن‌ها یک دوجین دوربین پوشیدنی روی بدنمان سوار کنیم. بنابراین اگر پیش‌بینی‌هایمان تا سال ۲۰۳۰ به حقیقت نپیوستند پیشاپیش عذرخواهی می‌کنیم.
اما طبیعی است که موبایل‌های هوشمند به تکامل هرچه بیشتر خواهند رسید و موضوعاتی که روی آن‌ها دست می‌گذاریم، به نظرمان بیشترین مزایا را برای مصرف‌کنندگان به ارمغان آورده و باعث می‌شوند دیوایس‌های ما انبوهی قابلیت کارآمد جدید در خود جای دهند.
موبایل‌های تاشوی آینده
موبایل‌های تاشو در سال ۲۰۱۹ میلادی از راه رسیدند و چشم مصرف‌کنندگان و منتقدان را به خود دوختند. در آن سال شاهد عرضه چندین دیوایس تاشو مانند سامسونگ گلکسی فولد و Motorola Razr 2019 بودیم. در گذر زمان، شمار این موبایل‌های هوشمند افزایش یافته و محبوبیت‌شان نیز به صورت موازی بیشتر و بیشتر شده است. بنابراین سوال اصلی اینست که آیا تا سال ۲۰۲۹ همه ما یک موبایل تاشو در اختیار خواهیم داشت؟ باید گفت که این موضوع به عملکرد کمپانی‌ها در چند سال آینده بستگی دارد.
حتی با گذشت دو سال از عرضه نخستین موبایل‌های تاشو، این دیوایس‌ها همچنان گزینه‌هایی فانتزی به حساب می‌آیند و هیچکس به یک موبایل تاشو «نیاز» ندارد. اساسا افراد بسیار معدودی در جهان تصمیم می‌گیرند که موبایل بعدی‌شان باید دیوایسی تاشو باشد. علل این موضوع را می‌توان در فاکتورهای مختلف جستجو کرد: مهم‌ترین فاکتورها نیز قیمت‌گذاری بالای دیوایس‌ها و همینطور عدم استفاده حداکثری نرم‌افزار از قابلیت‌های چنین موبایلی است.
بنابراین اگر موبایل‌های تاشو طی چند سال آینده شکلی مقرون به صرفه‌تر بگیرند و مهم‌تر از همه، قابلیت‌هایی حقیقتا حیاتی با خود به همراه آورند، مردم هم حاضر به خرید آن‌ها خواهند شد. ۱۰ سال زمانی بسیار طولانی است و به احتمال فراوان موبایل‌های تاشو خیلی زود شکلی مقرون به صرفه و کارآمد به خود خواهند گرفت. اما باز هم همه‌چیز بستگی به این دارد که مردم حاضر به کنار گذاشتن فرم فاکتور کلاسیک و اثبات شده موبایل‌های «نرمال» خواهند بود یا خیر.
آیا ۵G و ۶G به محبوبیت می‌رسند؟
۵G همین حالا آغاز به کار کرده و در حداقل ۶۰ کشور جهان شاهد استفاده از شبکه‌های مخابراتی نسل پنجم بوده‌ایم. اما حتی اکنون و در سال ۲۰۲۱ نیز مشخص نیست که چقدر طول می‌کشد تا ۵G فراگیر شود و مردم به صورت گسترده به آن دسترسی داشته باشند. سرعت بالاتر ۵G برای افرادی که همین حالا به اینترنت بسیار پر سرعت دسترسی دارند آنقدرها بازی‌عوض‌کن نیست. در واقع ۴G همین حالا سرعتی بالاتر از نیازهای اکثر مردم دارد و هنوز شاهد عرضه هیچ نرم‌افزار و اپلیکیشنی هم نبوده‌ایم که بیشترین استفاده را از اتصالات پرسرعت ۵G ببرد.
اما حقیقت اینست که طی سال‌های آتی، کمپانی‌ها به تولید موبایل‌های ۵G و موبایل‌های ۴G کمتر خواهند پرداخت. این همان الگویی است که با از راه رسیدن هر نسل جدیدی از ارتباطات مخابراتی دیده شده و از جایی به بعد، خرید یک موبایل ۵G کاری «نرمال» تلقی خواهد شد. همانطور که خرید یک موبایل ۴G اکنون نرمال است.این بدان خاطر نیست که مردم به موبایل‌هایی نیاز خواهند داشت که از سرعت بالاتر پشتیبانی می‌کنند، بلکه به این خاطر است که اکثر دیوایس‌های موجود در بازار ۵G خواهند بود و گزینه‌های ۴G کمتری در قفسه‌های فروشگاه‌ها خواهید یافت.
با نزدیک شدن به دهه کنونی میلادی، احتمالا آرام آرام صحبت‌های مربوط به ۶G پیش کشیده شود، اما باید ببینیم که تا آن زمان چه میزان از جمعیت جهان دسترسی مداوم و قابل اتکا به ۵G دارد و اینکه آیا باز هم به اتصالاتی هرچه سریع‌تر نیاز خواهیم داشت یا خیر.
دوربین‌های سلفی آینده
یکی از بزرگ‌ترین وجوه تمایز میان موبایل‌های هوشمند کنونی، دوربین سلفی آن‌ها است. آیا موبایل شما مانند آیفون یک بریدگی (ناچ) بزرگ در جلو دارد؟ آیا به بریدگی قطره‌ای شکل مجهز شده که میزبان دوربین سلفی است؟ آیا به سراغ یکی از آن موبایل‌های مجهز به دوربین بیرون‌جهنده رفته‌اید؟ یا شاید اصلا چیزی کاملا متفاوت مانند دوربین‌هایی که زیر نمایشگر تعبیه می‌شوند در اختیار دارید؟
مورد آخر چیزی است که می‌خواهیم درباره‌اش صحبت کنیم. کاملا محتمل است که تمام موبایل‌های آینده به دوربین زیر نمایشگر مجهز باشند. شرکت ZTE همین حالا موبایل Axon 20 5G را روانه بازار کرده که این تکنولوژی را در خود جای می‌دهد و سایر کمپانی‌ها هم در حال توسعه تکنولوژی‌های مخصوص به خود هستند. در این متد، دوربین جلو کاملا از چشم پنهان می‌شود و بنابراین فضایی روی نمایشگر اشغال نمی‌کند. جالب اینکه فضای داخلی موبایل هم آنقدرها اشغال نمی‌شود و همه‌چیز شکلی ایده‌آل دارد.
اما تکلیف خود دوربین چه خواهد بود؟ تا به امروز چندین موبایل هوشمند داشته‌ایم که به دو سنسور در جلو مجهز هستند، یک سنسور تصویر را ثبت می‌کند و سنسور ثانویه هم قادر به تشخیص عمق است تا پس‌زمینه به شکلی دقیق و زیبا مات شود. در چند سال آینده و به خصوص در سال ۲۰۳۰، انتظار داریم که این ترند شکلی فراگیرتر به خود بگیرد. هرچه نباشد سلفی‌ها اصلی‌ترین تصاویری هستند که کاربران با موبایل‌های هوشمند خود به ثبت می‌رسانند.
خداحافظی با پورت‌ها
بسیاری از موبایل‌های هوشمند امروز بدون جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون عرضه می‌شوند و این جک تا سال ۲۰۳۰ عملا مثل یک تکنولوژی باستانی به نظر خواهد رسید. در واقع به همین زودی گاهی از اینکه جک هدفون در برخی موبایلها یافت می‌شود جا می‌خوریم.
همینطور که محبوبیت هدفون‌های وایرلس افزایش و فروش هدفون‌های سیمی کاهش می‌یابد، شمار کاربرانی که نیازمند اتصال فیزیکی هدفون به اسمارت‌فون خواهند بود کمتر و کمتر می‌شود و تا ۹ سال دیگر، بعد از دستیابی به سال‌ها پیشرفت در تکنولوژی بلوتوث، بسیار متعجب خواهیم شد اگر مردم اصلا از هدفون‌های سیمی استفاده کنند.
بعد هم نوبت به پورت USB می‌رسد که از آن برای اتصال موبایل به یک کامپیوتر یا شارژر استفاده می‌کنیم. همین حالا شاهد پروتوتایپ‌هایی از موبایل‌هایی بوده‌ایم که بدون هیچ پورتی ساخته شده‌اند و در آینده موبایل‌های هوشمند برای شارژ یا انتقال داده و فایل به یک کامپیوتر بر تکنولوژی‌های کاملا بی‌سیم مانند شارژ بی‌سیم، وای‌فای، دیتای موبایل و NFC اتکا خواهند کرد.
در گذر زمان شارژرهای وایرلس به محبوبیت بیشتری می‌رسند و مهم‌تر اینکه با سرعت بالاتری هم قادر به شارژ کردن دیوایس‌ها خواهند بود. بنابراین مردم دیگر نیازمند اتکا به سیم‌های فیزیکی هستند و پورت‌های تعبیه شده روی بدنه موبایلها غیر ضروری‌تر از همیشه خواهند شد. اساسا این موضوع هم مثل ماجرای هدفون‌های بی‌سیم است و در سال ۲۰۳۰، موبایل‌های هوشمند بدون پورت می‌توانند یک نرم جدید باشند.
دوربین‌های اصلی بیشتر؟
اگرچه ممکن است فکر کنید که در آینده شاهد موبایل‌هایی مجهز به انبوهی دوربین (بیشتر از آنچه در موبایل‌های امروز یافت می‌شود) خواهیم بود، اما نتیجه ممکن متفاوت باشد: در مجموع چند نوع لنز بیشتر نداریم و از جایی به بعد، با افزودن لنزهای بیشتر قرار نیست مزیتی عایدمان شود.
در واقع بزرگ‌ترین تغییر مربوط به شمار مگاپیکسل‌ها خواهد بود. در حال حاضر موبایل‌های شیائومی می نوت ۱۰ و گلکسی اس ۲۱ اولترا با دوربین‌های ۱۰۸ مگاپیکسلی از راه می‌رسند و این رقم در گذر زمان صرفا بیشتر و بیشتر خواهد شد. این روند آنقدر ادامه می‌یابد که در سال ۲۰۳۰ شاهد موبایلها به بیشینه‌اش خواهد رسید. محققان تخمین زده‌اند که چشم انسان قادر به مشاهده حدودا ۵۷۶ مگاپیکسل است، اما این با فرض آن است که چشمانی کاملا بی‌نقص داشته باشید و تصویر درست مقابل صورت‌تان باشد. بنابراین اگر به موبایلی نگاه کنید که ابعادی استاندارد دارد و چشم خودتان هم بی‌نقص نباشد، به مگاپیکسل‌های کمتری نیاز خواهید داشت تا عکس هیچ فرقی با واقعیت نکند.
بنابراین اینطور نیست که مردم به دوربین‌های با شمار دیوانه‌وار مگاپیکسل نیاز داشته‌اند و برای هیچکس هم جای تعجب نخواهد داشت اگر تولیدکنندگان موبایل‌های هوشمند بزودی در صدد دستیابی به ۵۷۶ مگاپیکسل برآیند. پس به نظرمان در سال ۲۰۳۰، پیشرفت‌ها در حوزه مگاپیکسل به مراتب گسترده‌تر خواهد بود و اینطور نیست که شاهد افزایش صرف تعداد دوربین‌های اصلی باشیم.