به گزارش سایت طلا،نفتالی بنت پس از آنکه سال‌ها یکی از افراد بسیار نزدیک به نتانیاهو بود، در نهایت از رهبر حزب لیکود فاصله گرفت و به فردی با نفوذ در انتخابات ماه مارس ۲۰۲۱ و در نهایت به دشمن نخست‌وزیر و پایان دهنده دوران او تبدیل شد.
روزنامه عبری زبان اورشلیم پست در گزارشی درباره رای اعتماد به دولت ائتلافی نفتالی بنت، رهبر حزب "یمینا" و یائیر لاپید، رهبر حزب "آینده‌ای هست" رژیم صهیونیستی به شرح بیوگرافی بنت پرداخت که قرار است پس از گرفتن رای اعتماد از کنست به عنوان نخست‌وزیر سوگند یاد کند.
بنت در ۲۵ مارس ۱۹۷۲ در یکی از خانواده‌های مهاجر یهودی آمریکایی از کالیفرنیا در حیفا متولد شد.
او در خانه‌ای سکولار بزرگ شد، اما امروز او خود را به عنوان یک ارتدکس امروزی معرفی می‌کند.
بنت به عنوان فرمانده یگان‌های مختلف در واحد‌های نخبه ارتش اسرائیل "سایزت متکل" و "مگلان" خدمت کرد و در دانشگاه عبری قدس در رشته حقوق تحصیل کرد.
وی پس از کسب مدرک خود، یک شرکت با تکنولوژی پیشرفته تأسیس کرد و بعداً چندین سال را در نیویورک گذراند و در آنجا به عنوان مدیرعامل Cyota، یک شرکت نرم افزاری ضد جعل فعالیت کرد.
بنت پس از بازگشت به اراضی اشغالی، به سیاست روی آورد و از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ به عنوان رئیس ستاد ارتش در دوره بنیامین نتانیاهو فعالیت کرد.
سپس بنت به عنوان مدیرکل شورای Yesha، سازمان حمایتی شورا‌های شهرداری برای شهرک سازی یهودیان در کرانه باختری، از ژانویه ۲۰۱۰ تا ژانویه ۲۰۱۲ فعالیت کرد.
در نوامبر ۲۰۱۲، بنت به عنوان رئیس حزب راست افراطی خانه یهودی انتخاب شد و این حزب را در انتخابات سال ۲۰۱۳ برای به دست آوردن ۱۲ کرسی در کنست رهبری کرد، او فردی بود که حزب صهیونیسم دینی طی ۳۶ سال مانند او را ندیده بود.
رهبر حزب یمینا همچنین سمت‌های وزیر اقتصاد، وزیر امور دینی و وزیر امور مهاجران در کنست نوزدهم را بر عهده داشته است.
بنت وارد کنست شد و بار دیگر با تشکیل ائتلاف با یائیر لاپید، که حزب تازه تاسیس شده‌اش ۱۹ کرسی به دست آورده بود همه را متعجب کرد. اصرار این دو برای پذیرفتن یکدیگر در دولت، نتانیاهو را ناگزیر کرد که بنت را نیز که در ابتدا ترجیح داد او را از ائتلاف کنار بگذارد، به خود نزدیک کند.
بنت از این زمان برای عبور از چهره یک رهبر افراطی ناسیونالیست و سیاست مذهبی و دستیابی به رای دهندگان سکولار میانه استفاده کرد و پس از انتخابات ۲۰۱۵، ابتدا سعی کرد بر کرسی وزارت جنگ تکیه کند که نتانیاهو قبل از رای گیری به او قول داده بود، اما سپس وی را به عنوان وزیر آموزش و پرورش تعیین کرد که یک نقش پیش پا افتاده برای حزب مذهبی بود.
بنت از وزارت آموزش و پرورش برای ایجاد هویت پسا فرقه‌ای استفاده کرد، برنامه‌ای را برای تشویق دانش آموزان دبیرستانی به رشته‌های ریاضی و فیزیک آغاز کرد و اهمیت این مساله برای اسرائیل و چگونگی سیستم آموزشی محرک صنعت فناوری این رژیم را مورد بررسی قرار داد.
در حالی که بنت به عنوان یک ارتدکس امروزی شناخته می‌شود، اما مسائل قانونگذاری مذهبی هرگز مورد علاقه او نبوده و اعمال مذهبی او سختگیرانه‌تر از سایر سیاستمداران متدین نیست. به عنوان مثال، بنت با زنان دست می‌دهد و همسرش؛ "گیلات" که اصالتاً از یک خانواده سکولار است، موهایش را نمی‌پوشاند.
پس از کشتار در کنیسه درخت زندگی پیتسبورگ، بنت علی‌رغم اینکه ارتدکس نبود، در مراسم یادبود در آنجا شرکت کرد؛ اقدامی که پیش از آن در احزاب مذهبی اسرائیل غیرقابل تصور بود.
هنگامی که در دسامبر ۲۰۱۸ به برگزاری انتخابات زودهنگام فراخوانده شد، بنت و شریکش آیلیت شاکد حزب "راست جدید" را پیش از انتخابات آوریل ۲۰۱۹ تشکیل دادند، اما موفق نشدند. راست جدید ضربه سنگینی را متحمل شد و شروع به کشف آینده‌ای جدید در فناوری پیشرفته و همچنین در سازمان‌های دیاسپورای یهودی (جوامع دور از وطن) کرد.
اشتیاق دیرینه بنت به بهبود دیپلماسی عمومی اسرائیل نیز موضوعی بود که با شریکان نزدیک خود در میان گذاشت و وی احتمال ایجاد یک سازمان غیردولتی جدید را برای هدایت این تلاش‌ها در نظر گرفت.
در نوامبر ۲۰۱۹، بنت موفق شد نتانیاهو را ناگزیر به انتصاب وی به عنوان وزیر جنگ کند تا از پیوستن وی به بنی گانتس رئیس حزب آبی ـ سفید جلوگیری کند که در آن زمان پس از انتخابات سپتامبر ۲۰۱۹ در تلاش برای ایجاد ائتلاف دولتی بود.
هنگامی که گانتس در ماه مه ۲۰۲۰ با نتانیاهو دولت وحدت را تشکیل داد، بنت از پیوستن به این ائتلاف دولتی امتناع ورزید و یمینا را به سمت اپوزیسیون سوق داد و به مخالف سرسخت نتانیاهو تبدیل و خواستار کناره گیری نخست‌وزیر شد.
قبل از انتخابات مارس ۲۰۲۱، بنت از ملحق شدن به اردوگاه طرفدار نتانیاهو یا اردوگاه مخالفان او خودداری کرد و در نهایت به لاپید و دیگر احزاب میانه و چپ ملحق شد.
حزب یمنیا تحت رهبری او در انتخابات مارس ۲۰۲۱ هفت کرسی به دست آورد. در ۳۰ مه، بنت اعلام کرد که تا اوت ۲۰۲۳ به عنوان نخست‌وزیر در یک دولت تناوبی فعالیت خواهد کرد و پس از آن لاپید عهده دار نخست‌وزیری خواهد بود.