به گزارش موبوایران، همین اواخر بود که ساعت هوشمند پیکسل واچ سر از یک افشاگری بزرگ درآورد و این باعث شد به فکر بیفتیم که گوگل چطور می‌تواند از موفقیت ساعت مورد انتظار خود در بازار کنونی اطمینان حاصل کند. بازاری که پر شده از ساعت‌های هوشمند مبتنی بر سیستم عامل Wear OS و چه خوب و چه بد، آنقدرها قادر به هیجان‌زده کردن مصرف‌کنندگان نبوده است. یکی از اصلی‌ترین دلایل این اشتیاق پایین نسبت به ساعت‌های هوشمند عمر باتری کوتاه است، اما نمی‌توان از سایر فاکتورها نیز چشم‌پوشی کرد.
بنابراین بار دیگر می‌پرسیم، گوگل چطور می‌تواند محصولی موفقیت‌آمیز در قالب پیکسل واچ عرضه کند؟ هرکسی که طی سال‌های اخیر یکی از ساعت‌های مبتنی بر Wear OS را خریده باشد قادر به ارائه انبوهی از پیشنهادات مختلف خواهد بود. ما هم همینطور. اما در بخش اعظمی از این مقاله به صحبت راجع به بهبودهایی می‌پردازیم که اکوسیستم ساعت هوشمند گوگل باید به وجود آورد. به این ترتیب تمرکز کمتری روی قابلیت‌هایی خواهیم داشت که صرفا علاقه‌مند به مشاهده آن‌ها در ساعت پیکسل واچ هستیم.
همانطور که می‌توان در تصویر بالا دید، افشاگری اخیر شامل یک تصویر از طراحی ساعت هوشمند مورد اشاره بود و بخش‌های مختلفی از رابط کاربری سیستم عامل Wear OS را هم نشان می‌دهد. اما باید به خاطر سپرد که این تصاویر رندرهایی بازطراحی شده براساس تصاویر اصلی هستند و اساسا با تصویری رسمی روبه‌رو نیستیم.
تا پیش از افشاگری مورد اشاره، برای مدتی طولانی چیزی راجع به ساعت هوشمند گوگل نشنیده بودیم. همین باعث شد که برخی اصلا ساخت چنین پوشیدنی هوشمندنی را زیر سوال ببرند. اما گوگل واقعا مشغول توسعه پیکسل واچ است و اگر بخواهد در این کار موفق باشد، باید تغییراتی بنیادین به وجود آورد.
نیاز به باتری بهتر نسبت به دیگر ساعت‌های Wear OS
می‌خواهیم به شکلی سرراست به نخستین و برجسته‌ترین موضوع بپردازیم و وقت را تلف نمی‌کنیم. همه ما می‌دانیم که بزرگ‌ترین مشکل Wear OS چیست. عمر باتری.
اگر گوگل بخواهد با پیکسل واچ به موفقیت دست یابد، باید به بهبود عمر باتری درون سیستم عامل Wear OS بپردازد. در دریای ساعت‌های هوشمندی که عمر باتری چند روزه یا حتی چند هفته‌ای ارائه می‌کنند، اجبار مشتریان به اینکه ساعت هوشمند خود را هر شب به شارژ بزنند قرار نیست ویژگی قابل تحسینی به حساب آید.
اکثر مردم به اندازه کافی دیوایس‌های هوشمند دارند که باید دائما شارژ شوند. بنابراین افزودن یک دستگاه دیگر به لیست دیوایس‌های نیازمند شارژ مداوم به هیچکس کمکی نمی‌کند. برای اینکه همه‌چیز شکلی ساده‌تر و بهتر به خود بگیرد، ساعت پیکسل واچ باید عمر باتری حداقل دو یا سه روزه داشته باشد، آن هم در حالتی که استفاده از دستگاه زیاد است.
در حال حاضر هیچ راهی برای دانستن اینکه باتری موجود در پیکسل واچ چگونه است نداریم. اما اگر بتوان به افشاگری اخیر استناد کرد، به احتمال فراوان شاهد عمر باتری قابل قبولی در دستگاه خواهیم. تمام تصاویر افشایی نمایشگر ساعتی را با پس‌زمینه مشکی نشان می‌دهند و رنگ‌ها هم در مینیمال‌ترین حالت ممکن هستند.
این مشخصه‌ها می‌توانند واقعا به عمر باتری کمک کند. اما در نظر داشته باشید که با ترفندها و تغییراتی دیگری نیز می‌توان عمر باتری را بهبود بخشید. فارق از اینکه گوگل چه رویکردهایی برای تحقق این مهم در پیش می‌گیرد، عمر باتری در پیکسل واچ باید بهتر از هر دیوایس دیگری که همین حالا با اتکا بر Wear OS به بازار آمده باشد.
شاید هم با یک ساعت Wear OS معمولی دیگر روبه‌رو شویم که به زور برای یک روز دوام می‌آورد و مجبور به شارژ آن خواهید بود.
نیاز به سادگی در Wear OS
گوگل طی چند سال اخیر همواره مشغول یافتن راه‌هایی برای ساده کردن هرچه بیشتر محصولات خود بوده است. بنابراین چرا با Wear OS هم مسیری مشابه در پیش گرفته نشود؟ اگر بخواهیم منصف باشیم، گوگل همین حالا Wear OS را نسبت به آنچه پیشتر تحت عنوان Android Wear شناخته می‌شد ساده‌تر کرده است.
اما سیستم‌عامل موجود در دستگاه‌های مبتنی بر Wear OS همچنان بیش از اندازه پیچیده به نظر می‌رسند و انبوهی از ویژگی‌هایی غیر ضروری را در خود جای داده‌اند که هیچوقت از آن‌ها استفاده نخواهید کرد. به صورت خاص داریم درباره انبوه اپلیکیشن‌هایی در این ساعت‌های هوشمند صحبت می‌کنیم که به صورت پیش‌فرض در آن‌ها یافت می‌شوند. به این خاطر که انبوهی اپلیکیشن دیگر روانه بازار شده که واقعا بیشتر از اپلیکیشن‌های پیش‌فرض Wear OS ضروری تلقی می‌شوند.
مردم نمی‌خواهند قابلیت‌هایی که به صورت روزمره استفاده می‌کنند بیش از حد پیچیده باشند. البته ساخت محصولات و اپلیکیشن‌های پیچیده هیچ ایرادی ندارد، اما چنین چیزی را نمی‌توان لزوما درباره تکنولوژی‌های پوشیدنی که اساسا برای تسهیل کردن قابلیت‌ها و نیازهای روزمره ساخته شده‌اند گفت.
قابلیت‌ها و اپلیکیشن‌های ساده‌ای که با یک نگاه قابل تمیز دادن از یکدیگر خواهند بود، تمام آن چیزی است که پیکسل واچ حقیقتا نیاز دارد. باید با یک نگاه ساده قادر به تشخیص زمان باشید. با چرخاندن چشم نرخ ضربان قلب خود را مشاهده کنید. قابلیت‌های سریع و ساده‌ای که برای نمایش آن‌ها نیازی نیست به منوهای مختلف سرک بکشید. این همان کاری است که گوگل قبلا با قابلیت Tiles به انجام رسانده.
از آن‌جایی که می‌توان مجموعه‌ای از Tileها یا کاشی‌های کارآمد را به صفحه اصلی افزود، سوایپ کردن میان آن‌ها و مشاهده محتوا در کسری از ثانیه امکان‌پذیر می‌شود. اما همچنان فضا برای سادگی بیشتر وجود دارد. ضمنا Tileها از تمام اپلیکیشن‌ها پشتیبانی نمی‌کنند، حتی برخی از اپلیکیشن‌هایی که واقعا وجودشان در یک ساعت هوشمند ضروری است.
بنابراین گوگل می‌تواند به دو روش به مشکل کنونی کمک کند: یا می‌توان کاری کرد که تمام اپلیکیشن‌ها از حالت نمایش Tile پشتیبانی کنند یا به تغییر بنیادین ساختار پرداخت تا مهم‌ترین اجزای سیستم عامل با یک نگاه قابل رویت باشند. بنابر تصاویر افشایی، به نظر می‌رسد که گوگل می‌خواهد یک رابط کاربری شسته‌رفته‌تر و دسترس‌پذیرتر بسازد. این خبری واقعا خوب است.
این را نیز باید به خاطر سپرد که افشاگرها مدعی ایجاد تغییرات اساسی در Wear OS شده‌اند. بنابراین شاید رابط کاربری جدید و شاداب با کارکردهای ساده‌تر هم بخشی از این تغییرات اساسی باشد.
نیاز به کارکردی روان‌تر از همیشه
یک مشکل بزرگ دیگر در سیستم عامل Wear OS، سرعت عملکرد پایین آن است. البته نمی‌توان این موضوع را به تمام ساعت‌های هوشمند مبتنی بر Wear OS موجود در بازار تعمیم داد. اما شمار زیادی از این ساعت‌ها از منظر پرفورمنس به هنگام استفاده، شرایطی کاملا مشابه به یکدیگر و نه‌چندان تحسین‌برانگیز دارند.
و متاسفانه باید گفت که مشکل پرفورمنس، در اکثریت قریب به اتفاق ساعت‌های هوشمند Wear OS به چشم می‌خورد. در این بین، موبایل‌های هوشمند گوگل پیکسل به هیچ وجه قدرتمندترین اسمارت‌فون‌های موجود در بازار به حساب نمی‌آیند. همین حالا کافی است نگاهی به بازار موبایل بیندازید و شاهد انبوهی از مشخصات سخت‌افزاری قدرتمندتر خواهید بود. اما... تمام موبایل‌های سری پیکسل گوگل به روان‌ترین حالت ممکن عمل می‌کنند. بلکه، این روانی در عملکرد قطعا به خاطر بهینه‌سازی‌هایی است که گوگل در گوشه و کنارهای سخت‌افزار و نرم‌افزار اندروید به وجود آورده است. اساسا می‌خواهیم بگوییم که دیوایس‌های سری پیکسل معمولا عملکردی عالی از خود به نمایش می‌گذارند.
البته این عملکردی فراتر از انتظارات نیست، زیرا خانواده «پیکسل» به عنوان خانواده محصولات پرچمدار گوگل باید هم چنین پرفورمنسی از خود به نمایش بگذارد. گوگل سخت‌افزار پیکسل را ساخته تا بهترین ویژگی‌های اندروید را به نمایش درآورد. اگر گوگل در پی موفقیت باشد، پیکسل واچ هم باید با این وعده و عملکرد همیشگی هم‌سو باشد. در غیر این صورت، عملکرد ضعیف ساعت و Wear OS باعث لطمه به برند پیکسل و گوگل خواهد شد.
نیاز به مقرون به صرفگی
چطور می‌توان نظر مردم را به یک محصول جلب کرد؟ پیش از هرچیز لازم است محصولی واقعا خوب بسازید. و از نقطه نظر سخت‌افزار، گوگل احتمالا کار همیشگی خود را تکرار کرده و پیکسل واچی با کیفیت به دست مشتریان برساند. اگر کمپانی ساکن مانتین ویو کار را به درستی پیش ببرد و به بهبود همه‌جانبه Wear OS بپردازد، همین ماجرا در بخش نرم‌افزار هم تکرار خواهد شد.
اما گذشته از تمام این‌ها، مشتریان معمولا به محصولی توجه نشان می‌دهند که قیمت‌گذاری معقول و مقرون به صرفه دارد. بنابراین اگر پیکسل واچ با قیمتی مناسب عرضه شود و تمام پیش‌نیازهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را نیز داشته باشد، می‌تواند به موفقیتی دیده نشده دست یابد. منظورمان از قیمت‌گذاری معقول نیز، قیمتی پایین‌تر از برخی از ساعت‌های Wear OS موجود در بازار کنونی است.
نمی‌گوییم چنین دستگاهی باید با قیمت ۱۲۰ دلاری به دست مشتریان برسد. اما قیمت آن نباید از ۲۵۰ دلار نیز بالاتر باشد. ۲۹۹ دلار بالاترین قیمتی است که مشتریان باید مجبور به پرداخت آن برای چنین دیوایسی شوند. محصولات اصلی گوگل در خانواده پیکسل با قیمتی آنقدرها مقرون به صرفه شروع به کار نکردند و حتی موبایل پیکسل ۵ هم به هنگام عرضه اندمی گران‌قیمت بود.
اما گوگل با خانواده دیوایس‌های سری A، شکلی مقرون به صرفه‌تر به لاین‌آپ پیکسل بخشیده است. نخست Pixel 3a و Pixel 3a XL را داشتیم و بعد Pixel 4a و Pixel 4a 5G از راه رسیدند. این‌ها با اختلاف بسیار فراوان، محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین موبایل‌های پیکسلی گوگل به حساب می‌آیند. عمدتا به این خاطر که دوربینی فوق‌العاده دارند، تجربه نرم‌افزاری بسیار روانی ارائه می‌کنند، به سخت‌افزار قابل قبول مجهز شده‌اند و خریدشان باعث خالی شدن کیف پول مشتریان نمی‌شود.
این سطح از مقرون به صرفگی دقیقا همان کاری است که گوگل باید با ساعت هوشمند پیکسل واچ تکرارش کند. با انجام چنین کاری، گوگل به احتمال فراوان قادر به جلب توجه گستره وسیع‌تری از مشتریان خواهد بود. ضمنا نیازی به اشاره نیست که با مشاهده سطح مقرون به صرفگی ساعت هوشمند، مشتریان تازه نیم نگاهی به موبایل‌های سری پیکسل هم خواهند انداخت. به این شکل، گوگل در بهترین جایگاه ممکن برای رونمایی از موبایل‌های بعدی سری پیکسل نیز قرار خواهد گرفت.
نیاز به پشتیبانی از قابلیت‌ها و نرم‌افزارهای پایش سلامتی فیت‌بیت
منظورمان این نیست که گوگل باید به صورت تمام و کمال به پورت کردن قابلیت‌ها و نرم‌افزارهای پایش سلامتی فیت‌بیت بپردازد، اما محصولات فیت‌بیت در پایش سلامتی عملکردی به مراتب بهتر از آنچه در Google Fit یافت می‌شود دارند. و استفاده از برخی تکنولوژی‌های فیت‌بیت در هرجا که امکان‌پذیر باشد، بهبودی اساسی برای پیکسل واچ تلقی خواهد شد.
Google Fit نرم‌افزاری افتضاح نیست، اما به اندازه اپلیکیشن‌های همراه و پایشگرهای فیت‌بیت قدرتمند و کاربرپسند ظاهر نمی‌شود. داشبورد سلامتی فیت‌بیت به همراه پیشرفته‌تر است و داده‌های بیشتری برای پایش در اختیار شما قرار می‌دهد. اگر گوگل بتواند به طرف مختلف از این محصولات استفاده کند، به شکلی قابل توجه از دیگر گزینه‌های مبتنی بر Wear OS متمایز خواهد شد. همین یک دلیل دیگر برای خرید دستگاه از سوی مشتریان بالقوه خواهد بود.
نیاز به موجودی کافی
بر هیچکس پوشیده نیست که کمبود جهانی چیپ طی یک سال اخیر باعث شده که دسترسی به برخی محصولات الکترونیکی مخصوص مصرف‌کنندگان دشوار شود. بهترین مثالی که برای این موضوع به ذهن می‌رسد هم کنسول پلی استیشن ۵ شرکت سونی است.
اگرچه گوگل احتمالا تمام تلاش خود را برای جلوگیری از بروز مشکلات مربوط به موجودی به کار بسته، اما شاید کنترل چندانی هم بر اوضع نداشته باشد. اما اگر بتوان میزان موجودی در دسترس را کنترل کرد و به حصول اطمینان از وجود تعدادی کافی از دستگاه برای پاسخ دادن به تمایل عمومی پرداخت،تفاوتی بزرگ برای مشتریان ایجاد خواهد شد.
تا به امروز خرید برخی از محصولات سری پیکسل گوگل (اما نه تمام آن‌ها) به هنگام عرضه دشوار بوده است. به این خاطر که موجودی گوگل به سرعت به پایان می‌رسد. گوگل دیگر نباید این مشکل را تکرار کند و در صورت امکان، باید از دسترسی به موجودی بیشتر از تقاضا اطمینان حاصل نماید.