به گزارش موبوایران، به اندازه‌ی کافی زمان از عرضه‌ی کنسول‌های نسل جدید گذشته است. سونی و مایکروسافت هر دو با کنسولی بسیار قدرتمندتر از گذشته پا به نسل نهم کنسول‌های بازی گذاشته‌اند، بیش از شش ماه زمان داشته‌اند تا مشکلات را برطرف و بازی‌های خود را عرضه کنند و در حال حاضر زمان بسیار مناسبی است تا بخواهیم این دو کنسول و عملکرد آن‌ها را مقابل یکدیگر قرار دهیم. با این حال، مهم‌تر از قابلیت‌های خود کنسول، نظر مخاطب است. اینکه شما به عنوان گیمر، پلی‌استیشن ۵ را می‌پسندید یا ایکس‌باکس سری ایکس را؟
آبان ماه سال گذشته بود که سونی و مایکروسافت کنسول‌های نسل جدید خود را وارد بازار کردند. پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری ایکس سخت‌افزاری بسیار قدرتمند را در خود جای داده‌اند و با اینکه قرار نیست شاهد عملکردی در حد و اندازه‌ی گران‌ترین کامپیوترهای بازی باشیم، معتقدیم که این کنسول‌های پانصد دلاری در مقایسه با قیمت‌شان ارزشی چند برابری دارند. خیلی ساده می‌گوییم، اگر بخواهید همین حالا سراغ بازی‌های نسل جدید روی کامپیوتر بروید، نیاز به کارت گرافیکی دارید که حداقل چند برابر یک کنسول نسل جدید قیمت دارد، دیگر قطعات مثل پردازنده‌ی اصلی و این‌ها با قیمت‌های بالای‌شان به جای خود.
پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری ایکس هر دو قرار است پایه‌ی پیشرفت‌های صنعت بازی در چند سال آینده باشند. چه کنسول مایکروسافت و چه کنسول سونی، سخت‌افزاری عالی در اختیار بازی‌سازان قرار می‌دهند؛ سخت‌افزاری که حدودا یکسان است. کنسول مایکروسافت پردازنده‌ای کمی قویتر دارد و در طرف مقابل، سرعت حافظه‌ی فلش کنسول سونی حتی از گران‌ترین کامپیوترها هم جلو می‌زند.
از نظر اجرای بازی، قرار نیست چندان تفاوتی در بازی‌ها ببینید. هر دو کنسول در اجرای بازی‌های ساخته‌ی شرکت‌های مختلف تجربه‌ی یکسانی خواهند داشت. احتمالا ایکس‌باکس سری ایکس چند پیکسل بیشتر از رقیب خود نشان می‌دهد؛ چند پیکسل که تشخیص تفاوت آن کار من و شما نیست. اگر چشم شما تفاوت بین وضوح تصویر ۱۹۰۰p و ۲۱۶۰p را روی تلویزیون تشخیص می‌دهد، بهتر است بی‌خیال کنسول شوید و کامپیوتر بخرید.
همانطور که گفتیم، بازی‌ها تجربه‌ی حدودا یکسانی روی هر دو کنسول ارایه خواهند داد، اما در هر حال محض بلند کردن صدای طرفداران، یک جدول مقایسه‌ی سخت‌افزاری برای‌تان در ادامه قرار می‌دهیم.
| پلی‌استیشن ۵ | ایکس‌باکس سری ایکس |
| پردازنده‌ی اصلی: پردازنده‌ی هشت هسته‌ای با معماری AMD Zen 2 و فرکانس ۳.۵ گیگاهرتز | پردازنده‌ی اصلی: پردازنده‌ی هشت هسته‌ای با معماری AMD Zen 2 و فرکانس ۳.۸ گیگاهرتز |
| پردازنده‌ی گرافیکی: ۳۶ واحد پردازشی گرافیکی با معماری AMD RDNA 2 و فرکانس ۲.۲۳ گیگاهرتز | پردازنده‌ی گرافیکی: ۵۲ واحد پردازشی گرافیکی با معماری AMD RDNA و فرکانس ۱.۸ گیگاهرتز |
| حافظه‌ی رم: ۱۶ گیگابایت با پهنای باند ۴۴۸ گیگابایت در ثانیه | حافظه‌ی رم: ۱۶ گیگابایت (تقسیم شده به ۱۰ گیگابایت با پهنای باند ۵۶۰ گیگابایت در ثانیه و ۶ گیگابایت با پهنای ۳۳۶ گیگابایت در ثانیه) |
| حافظه‌ی ذخیره: ۸۲۵ گیگابایت اس‌اس‌دی PCIE 4 با سرعت خواندن ۵.۵ گیگابایت در ثانیه به صورت خام و ۹ تا حداکثر ۲۲ گیگابایت در ثانیه داده‌ی فشرده شده | حافظه‌ی ذخیره: یک ترابایت اس‌اس‌دی PCIE 4 با سرعت خواندن ۲.۴ گیگابایت در ثانیه به صورت خام و تا ۴.۸ گیگابایت داده‌ی فشرده شده |
| ارتقای حافظه با استفاده از اس‌اس‌دی‌های M.2 داخل بازار (تایید و تست شده از سوی سونی با حداقل سرعت خواندن ۷ گیگابایت در ثانیه) | ارتقای حافظه با استفاده از کارتریج‌های آماده‌ی یک ترابایتی مختص کنسول |
جدا از سخت‌افزار خود کنسول، عامل دیگری هم روی ساخت بازی برای این دستگاه‌ها تاثیر می‌گذارد. سازنده‌های کنسول‌های بازی، در اینجا سونی و مایکروسافت، یک کیت توسعه‌ی نرم‌افزاری تولید و به بازی‌سازان ارسال می‌کنند. بازی‌سازان با استفاده از این مجموعه ابزار، شامل نرم‌افزار و سخت‌افزاری خاص، کد خود را روی کنسول آماده‌ی اجرا می‌کنند. در حال حاضر، سونی کیت توسعه‌ی نرم‌افزاری بهتری به بازی‌سازان ارایه کرده است و به همین دلیل هم بازی‌های شرکت‌های مختلف، بعضا عملکردی بهتر روی پلی‌استیشن ۵ داشته‌اند. اما ما می‌گوییم که این روند در آینده ادامه پیدا نخواهد کرد و بازی‌سازان مختلف، کاری به استودیوهای خود سونی و مایکروسافت نداریم، نهایتا حال بهتری با ایکس‌باکس و سخت‌افزار معمول‌تر و قدرتمندتر آن خواهند داشت.
مایکروسافت قوی‌ترین سخت‌افزار ممکن برای یک کنسول پانصد دلاری را در ایکس‌باکس سری ایکس جای داده است. از آن طرف، سونی مطمئن شده است تا به تعادلی در ارایه‌ی سخت‌افزار قدرتمند و قابلیت‌های جدید و جهش‌های بزرگ برسد. قابلیت‌هایی مثل اس‌اس‌دی بسیار سریع، یک هسته‌ی جداگانه برای پردازش فایل‌های فشرده شده و یک پردازنده‌ی مجزا برای پردازش صدای سه‌بعدی، همگی مختص پلی‌استیشن ۵ هستند و احتمالا فقط هم در بازی‌های ساخته‌ی خود سونی استفاده خواهند شد.
پیش از اینکه به مهم‌ترین موضوع یعنی بازی‌ها برسیم، کمی هم قابلیت‌های کنسول‌ها را بررسی می‌کنیم.
سونی برای پلی‌استیشن ۵ یک دسته‌ی شگفت‌انگیز طراحی کرده است که مستقیما روی تجربه‌ی بازی تاثیر می‌گذارد. دسته‌ی دوال‌سنس به جای شوک‌های قدیمی، از تکنولوژی لرزش جدیدی استفاده می‌کند که شبیه به لرزش‌های خاص گوشی‌های هوشمند پرچمدار است. تعدادی از این حسگرها در بدنه‌ی دسته تعبیه شده‌اند تا حتی ریزترین لرزش‌ها مثل حرکت ماسه زیر پای شخصیت را در دست شبیه‌سازی کنند. تغییر فشار ماشه‌های دسته (کلیدهای پشتی) با توجه به نیاز بازی‌ساز و موقعیت داخل بازی هم از دیگر قابلیت‌های جذاب دوال‌سنس است.
ایکس‌باکس سری ایکس هم قابلیت جذابی دارد که در کنسول سونی پیدا نمی‌شود. روی این کنسول می‌توان چهار بازی را حدودا همیشه در حالت اجرا نگه داشت و بین آن‌ها رفت و آمد کرد. قابلیتی به نام «ادامه‌ی سریع» روی ایکس‌باکس سری ایکس به کاربران اجازه می‌دهد تا بازی خود را در لحظه متوقف کنند، کنسول را خاموش کنند یا به بازی دیگری بروند و دوباره بازی خود در همان لحظه برگردند. اگر بخواهیم کمی فنی این قابلیت را توضیح دهیم، در واقع آنچه در رم کنسول است کاملا ذخیره می‌شود و با اجرای دوباره‌ی بازی، آن داده‌ی ذخیره شده از رم خوانده و اجرا می‌شود. چهار بازی را می‌توان همزمان در حالت ادامه‌ی سریع داشت.
با این حال، همانطور که گفتیم، هیچ کدام از این قابلیت‌ها واقعا اهمیت ندارند و مهم‌ترین موضوع، خود بازی‌هاست. ساده بگوییم، کنسول یک دستگاه برای اجرای بازی است و همین و سر و کله زدن سر قابلیت‌های سخت‌افزاری و امکانات رابط کاربری و چیزهایی از این قبیل، پوچ‌ترین کار دنیاست. قرار است روی این دستگاه‌ها بازی کنیم و به هنگام مقایسه‌ی دو کنسول، محتوای ارایه شده روی این کنسول‌ها را بررسی می‌کنیم.
مهم‌ترین موضوع برای بررسی یک کنسول، نگاه به بازی‌های ارایه شده روی آن است. برای مثال، قدرت سخت‌افزاری کنسول‌های نینتندو حتی با کنسول‌های سونی و مایکروسافت قابل مقایسه نیست، اما اگر می‌خواهید زلدا و ماریو بازی کنید، باید کنسول نینتندو را بخرید. این موضوع برای سونی و مایکروسافت هم صدق می‌کند. اگر می‌خواهید گاد آو وار و آنچارتد و لست آو آس بازی کنید، باید کنسول سونی را تهیه کنید و در مقابل اگر می‌خواهید هیلو و گیرز آو وار و فورتزا بازی کنید، باید سراغ کنسول مایکروسافت بروید.
در نتیجه به جای مقایسه‌ی کنسولی، بگذارید مجموعه‌های دو شرکت را با یکدیگر مقایسه کنیم.
| پلی‌استیشن | ایکس‌باکس |
| Uncharted | Halo |
| God of War | Gears of War |
| The Last of Us | Forza |
| Gran Turismo | The Elder Scrolls |
| Spider-Man | Wolfenstein |
| Ratchet and Clank | Doom |
| Killzone | Fallout |
| Horizon | Starfield |
| Ghost of Tsushima | Sea of Thieves |
| Bloodborne | Perfect Dark |
تا همین یکی دو سال پیش اگر درباره‌ی بازی‌های ارایه شده روی کنسول‌های سونی و مایکروسافت می‌پرسیدید، بدون هیچ بحثی سونی را برنده‌ی این مقایسه عنوان می‌کردیم. در حال حاضر هرگز چنین چیزی صحت ندارد. مایکروسافت با شرکت‌ها و استودیوهای متعددی که تصاحب کرده، نه‌تنها کاملا می‌تواند با استودیوهای سونی رقابت کند، بلکه حتی ممکن است در برخی مواقع در این رقابت جلو بزند. لیست بالا را ببینید، بیش از نیمی از مجموعه‌های عالی ایکس‌باکس به خاطر خرید هوشمندانه شرکت بتسدا است. البته که هنوز هم معدود استودیوهای بازی‌سازی در دنیا وجود دارند که بازی‌های‌شان کیفیتی در حد و اندازه‌ی ساخته‌های استودیوهای زیرمجموعه‌ی سونی داشته باشد، اما قول می‌دهیم که مایکروسافت هم به‌زودی خروجی‌های شگفت‌انگیزی از استودیوهای زیاد خود داشته باشد.
در همین شش ماه گذشته، سونی دو تجربه‌ی انحصاری خارق‌العاده روی پلی‌استیشن ۵ ارایه داده است که از نظر فنی باکیفیت‌ترین بازی‌های تاریخ هستند و روی هیچ پلتفرم دیگری هم پیدا نمی‌شوند. ایکس‌باکس در مقابل، یک سال گذشته را صرف پر کردن آرشیو سرویس اشتراکی عالی خود کرده است. به جرات هم می‌گوییم که هیچ سرویس اشتراکی بازی دیگری قرار نیست روی دست ایکس‌باکس گیم پس بلند شود.
نهایتا، می‌خواهیم این سوال را از شما بپرسیم. شما از بین دو کنسول نسل جدید سونی و مایکروسافت، کدام را انتخاب می‌کنید و اگر شما باشید، بین پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری ایکس کدام را برمی‌گزینید؟ شما بگویید: پلی‌استیشن ۵ یا ایکس‌باکس سری ایکس؟